آیا به آرامی خدا داخل شده‌اید؟‏

‏«کلام خدا زنده و مؤثر است.‏» —‏ عبر ۴:‏۱۲‏.‏

۱.‏ امروزه راه داخل شدن به آرامی خدا چیست و چرا گفتن این موضوع از عمل به آن آسان‌تر است؟‏

در مقالهٔ قبل دیدیم که با اطاعت از یَهُوَه و سازمانش می‌توانیم به آرامی او داخل شویم.‏ گفتن این موضوع آسان‌تر از انجام آن است.‏ برای مثال،‏ شاید یَهُوَه از ما بخواهد از چیزی دست بکشیم که به آن دلبستگی داریم.‏ به همین دلیل،‏ شاید در ابتدا عکس‌العملمان سرپیچی باشد.‏ این موضوع نشان می‌دهد که باید در ‹نصیحت‌پذیری› پیشرفت کنیم،‏ یعنی آمادهٔ اطاعت باشیم.‏ (‏یعقو ۳:‏۱۷‏)‏ در این مقاله موقعیت‌هایی را مرور می‌کنیم که نشان می‌دهد آیا همیشه از دل مطیع هستیم.‏

۲،‏ ۳.‏ از چه کوششی نباید دست بکشیم تا در دید یَهُوَه عزیز و پرارزش بمانیم؟‏

^۲ در پذیرفتن پند و توصیهٔ کتاب مقدّس تا چه حد آماده هستیم؟‏ در کتاب مقدّس آمده است خواست خداست که انسان‌های عزیز و پرارزش را از میان امّت‌ها برای خود جمع کند.‏ (‏حج ۲:‏۷‏)‏ البته قبل از آن که حقیقت را بیاموزیم اکثرمان اعمال درستی انجام نمی‌دادیم.‏ ولی محبت به خدا و پسرش ما را سوق داد تا تغییرات لازم را برای خوشنودی خدا در طرز فکر و عاداتمان به وجود آوریم.‏ سرانجام با دعا و کوشش فراوان توانستیم خود را برای تعمید واجد شرایط سازیم.‏ —‏ کولُسیان ۱:‏۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏

^۳ البته بعد از تعمیدمان جنگ با ناکاملی پایان نیافت.‏ این جنگ ادامه داشت و همچنین ادامه دارد.‏ ولی اطمینان داریم اگر مصممانه به کوشش خود ادامه دهیم در چشم یَهُوَه عزیز و پرارزش‌تر خواهیم شد و ما را برکت خواهد داد.‏

وقتی پند و توصیه دریافت می‌کنیم

۴.‏ از کدام سه طریق ممکن است یَهُوَه به ما پند و توصیه دهد؟‏

^۴ قبل از آن که طرز فکر یا عادتی را در خود تغییر دهیم باید به آن پی ببریم.‏ یَهُوَه خدا به طرق مختلف در این راه به ما کمک می‌کند.‏ برای مثال،‏ ممکن است سخنرانی‌ای در سالن ملکوت یا مقاله‌ای از نشریات ضعفی جدّی را در ما نمایان سازد.‏ چنانچه از طریق سخنرانی یا نشریات به ضعف خود پی نبریم،‏ شاید یَهُوَه این موضوع را از طریق هم‌ایمانی به ما گوشزد کند.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱ خوانده شود.‏

۵.‏ برخی ممکن است نسبت به پند و توصیه چه واکنشی نشان دهند؟‏ و توضیح دهید که چرا شبانان مسیحی نباید از کمک به ما دست بکشند.‏

^۵ پذیرفتن پند از انسانی ناکامل دشوار است،‏ حتی اگر شخص با سنجیدگی و مهربانی به ما توصیه داده باشد.‏ با این حال،‏ یَهُوَه به پیران دستور داده است که «با ملایمت» اصلاح کنند،‏ همان گونه که در غَلاطیان ۶:‏۱ آمده است.‏ اگر توصیهٔ داده شده را بپذیریم،‏ در دید خدا عزیزتر خواهیم شد.‏ البته اغلب در دعا به ناکاملی خود اشاره می‌کنیم.‏ ولی وقتی کسی توجه ما را به ضعفی مشخص معطوف می‌سازد،‏ تمایل داریم آن را توجیه کنیم،‏ جدّی نگیریم،‏ نیّت یا نحوهٔ بیان توصیه‌دهنده را زیر سؤال ببریم.‏ (‏۲پاد ۵:‏۱۱‏)‏ و اگر توصیه در مورد موضوعی حساس باشد،‏ مانند رفتار عضوی از خانواده،‏ لباس،‏ ظاهر،‏ پاکیزگی یا تفریحی نامناسب،‏ ممکن است واکنشی منفی از خود نشان دهیم!‏ البته با این کار موجب خجالت خود و ناراحتی توصیه‌دهنده می‌شویم.‏ اما پس از آرام شدن اغلب اذعان می‌کنیم که توصیهٔ داده‌شده به جا بوده است.‏

۶.‏ کلام خدا چگونه «افکار و نیّتهای دل» را نمایان می‌سازد؟‏

^۶ آیهٔ اصلی این مقاله به یادمان می‌آورد که کلام خدا «مؤثر است.‏» بلی،‏ کلام خدا قدرت دارد زندگی انسان‌ها را تغییر دهد.‏ درست همان گونه که قبل از تعمید به ما کمک کرد تا واجد شرایط شویم،‏ هم‌اکنون نیز کمک می‌کند تا تغییرات لازم را در خود ایجاد کنیم.‏ پولُس در نامه‌اش به عبرانیان نوشت کلام خدا «چنان نافذ [است] که نفس و روح،‏ و مفاصل و مغزِ استخوان را نیز جدا می‌کند،‏ و سنجشگر افکار و نیّتهای دل است.‏» (‏عبر ۴:‏۱۲‏)‏ به زبانی دیگر،‏ وقتی مقصود خدا را به وضوح درک می‌کنیم،‏ با واکنش خود نسبت به آن دلمان را نمایان می‌سازیم.‏ آیا گاهی اوقات بین ظاهرمان (‏یعنی «نفس»)‏ و باطنمان (‏یعنی «روح»)‏ فرق است؟‏ ‏(‏مَتّی ۲۳:‏۲۷،‏ ۲۸ خوانده شود.‏‏)‏ حال می‌خواهیم وضعیت‌هایی را بررسی کنیم و ببینیم در آن وضعیت‌ها واکنش ما شخصاً چیست.‏ خود را در موقعیت‌های زیر قرار دهید و ببینید که چه واکنشی خواهید داشت.‏

با سازمان یَهُوَه گام بردارید

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ به چه دلیل برخی از مسیحیان یهودی بعضی از قوانین شریعت را انجام می‌دادند؟‏ ب)‏ عمل آن‌ها چرا خلاف مقصود خدا بود؟‏

^۷ در امثال آمده است:‏ «راه درستکاران مانند سپیده صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد.‏» (‏امث ۴:‏۱۸‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ اکثر ما شاهدان این آیه را از حذف می‌دانیم.‏ مفهوم آن این است که درک ما رفته‌رفته از مقصود یَهُوَه افزایش می‌یابد و خدمتمان به او بهتر می‌شود.‏

^۸ همان گونه که در مقالهٔ قبل مشاهده کردیم،‏ برای بسیاری از مسیحیان یهودی دشوار بود که پس از مرگ عیسی شریعت موسوی را کنار بگذارند.‏ (‏اعما ۲۱:‏۲۰‏)‏ با این که پولُس با استدلال،‏ آن مسیحیان را ترغیب کرد تا دست از شریعت بردارند،‏ برخی با سخن الهام‌شدهٔ پولُس مخالفت کردند.‏ (‏کول ۲:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ شاید آن‌ها فکر می‌کردند که اگر بخشی از شریعت را به جا آورند تحت اذیت و آزار یهودیان قرار نمی‌گیرند.‏ در هر صورت،‏ پولُس به مسیحیان عبرانی نوشت و به روشنی توضیح داد که اگر هماهنگ با مقصود خدا پیش نروند نمی‌توانند به آرامی خدا داخل شوند.‏a (‏عبر ۴:‏۱،‏ ۲،‏ ۶؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۱ خوانده شود.‏‏)‏ آن‌ها باید می‌پذیرفتند که یَهُوَه از قومش می‌خواهد به روشی دیگر او را پرستش کنند،‏ در غیر این صورت مقبول او واقع نمی‌شدند.‏

۹.‏ وقتی درک غلام امین و دانا نسبت به برخی آیات تغییر می‌کند طرز فکر ما چه باید باشد؟‏

^۹ امروزه درکمان نسبت به برخی از تعالیم کتاب مقدّس تغییر کرده است.‏ ما باید از این موضوع خوشحال باشیم چرا که نشان می‌دهد یَهُوَه از طریق غلام و امین دانا ما را تعلیم می‌دهد.‏ وقتی هیئت اداره‌کننده یعنی نمایندهٔ «غلام» تشخیص می‌دهد که نکته‌ای از تعالیم باید روشن یا اصلاح شود،‏ در این کار باز نمی‌ایستد.‏ خواست طبقهٔ غلام این است که هماهنگ با مقصود خدا پیش رود،‏ نه آن که خود را از انتقادات محفوظ دارد.‏ وقتی غلام امین و دانا طرز فکری را نسبت به آیه‌ای تغییر می‌دهد چه واکنشی نشان می‌دهید؟‏ —‏ لوقا ۵:‏۳۹ خوانده شود.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ واکنش برخی از شاگردان کتاب مقدّس نسبت به خدمت موعظه چه بود و از آن چه می‌آموزیم؟‏

^۱۰ بگذارید نمونهٔ دیگری را بررسی کنیم.‏ در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم،‏ برخی از شاگردان کتاب مقدّس که در ارائهٔ سخنرانی بسیار ماهر بودند،‏ فقط با سخنرانی در برابر حضار علاقه‌مند موعظه می‌کردند.‏ آن‌ها از دادن سخنرانی و از تملّق مخاطبان لذّت می‌بردند.‏ ولی بعدها ثابت شد که یَهُوَه می‌خواهد قومش به طرق مختلف موعظه،‏ منجمله موعظهٔ خانه‌به‌خانه مشغول باشند.‏ برخی از این سخنرانان ماهر حاضر نشدند به هیچ وجه راه دیگری را امتحان کنند.‏ آن‌ها در ظاهر انسان‌های روحانی‌ای بودند که حاضرند هر کاری برای خدا انجام دهند.‏ ولی با روبرو شدن با مقصود خدا در رابطه با خدمت موعظه،‏ افکار،‏ نیّت‌ها و انگیزه‌هایشان برملا شد.‏ از آنجایی که هماهنگ با مقصود یَهُوَه پیش نرفتند،‏ برکت نیافتند و سرانجام سازمانش را ترک نمودند.‏ —‏ مت ۱۰:‏۱-‏۶؛‏ اعما ۵:‏۴۲؛‏ ۲۰:‏۲۰‏.‏

^۱۱ البته برای آنانی که به خدا و سازمانش وفادار ماندند خدمت موعظه کار آسانی نبود.‏ این خدمت برای بسیاری دشوار بود،‏ به ویژه در اوایل آن.‏ اما مطیعانه به آن کار پرداختند.‏ به مرور زمان بر مشکلاتشان غلبه کردند و یَهُوَه نیز آن‌ها را برکت داد.‏ وقتی از شما دعوت می‌شود به شیوهٔ دیگری از موعظه بپردازید که برایتان راحت نیست چه واکنشی نشان می‌دهد؟‏ آیا روش جدید را امتحان می‌کنید؟‏

وقتی عزیزی یَهُوَه را رها می‌کند

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ چرا یَهُوَه می‌خواهد که «بدکار را از میان خود» دور کنیم؟‏ ب)‏ برخی از والدین مسیحی با چه آزمایش سختی روبرو هستند؟‏

^۱۲ همهٔ ما به حتم پذیرفته‌ایم که برای مقبول شدن نزد خدا لازم است خود را از لحاظ جسمی،‏ اخلاقی و روحانی پاک نگهداریم.‏ ‏(‏تیتوس ۲:‏۱۴ خوانده شود.‏‏)‏ با این حال،‏ در برخی موقعیت‌ها اطاعت از فرمان خدا شاید دشوار باشد.‏ برای مثال،‏ زوجی نمونه را در نظر بگیرید که یگانه پسرشان حقیقت را رها کرده است.‏ آن مرد جوان «لذتِ زودگذرِ گناه» را به دوستی با یَهُوَه و والدینش ترجیح می‌دهد.‏ از آنجایی که از عمل خود توبه نمی‌کند از جماعت اخراج می‌شود.‏ —‏ عبر ۱۱:‏۲۵‏.‏

^۱۳ این اتفاق به حتم والدین آن مرد جوان را بسیار آشفته می‌سازد!‏ ایشان از فرمان کتاب مقدّس در رابطه با شخص اخراجی اطلاع دارند که می‌گوید:‏ «با کسی که خود را برادر می‌خواند،‏ امّا بی‌عفت،‏ یا طماع یا بت‌پرست یا ناسزاگو یا میگسار و یا شیّاد است،‏ معاشرت نکنید و با چنین کس حتی همسفره مشوید.‏» (‏۱قر ۵:‏۱۱،‏ ۱۳‏)‏ به علاوه،‏ می‌دانند واژهٔ «کسی» همچنین به عضوی از خانواده دلالت دارد که دیگر با آن‌ها زندگی نمی‌کند.‏ آن‌ها پسرشان را خیلی دوست دارند!‏ از این رو،‏ ممکن است با خود چنین استدلال کنند:‏ ‹در صورت قطع رابطه با پسرمان چگونه به او کمک کنیم تا به نزد یَهُوَه برگردد؟‏ برای کمک به او آیا بهتر نیست که مرتب به دیدنش برویم؟‏›‏b

۱۴،‏ ۱۵.‏ والدین هنگام تصمیم‌گیری در رابطه با فرزند اخراجی خود چه موضوعی را باید به خاطر داشته باشند؟‏

^۱۴ البته دیدن رنج چنین والدینی ما را نیز غمگین می‌سازد.‏ آن مرد جوان تصمیم گرفته است به جای معاشرت با والدین و هم‌ایمانانش شیوهٔ زندگی غیرمسیحی را دنبال کند.‏ والدین وی نیز با تمام سعی خود کاری از دستشان بر نمی‌آید.‏ از این رو،‏ بسیار مأیوس و ناامید هستند!‏

^۱۵ حال این والدین عزیز چه خواهند کرد؟‏ آیا از فرمان واضح یَهُوَه اطاعت خواهند کرد؟‏ البته برای کارهای ضروری مجبورند گاهی به دیدن پسرشان بروند.‏ اما آیا مرتباً به دیدن پسر اخراجی خود می‌روند و می‌گوید ‹کار ضروری با او داشتیم›؟‏ ایشان قبل از هر تصمیمی باید فکر کنند که یَهُوَه چه احساسی دارد.‏ مقصود خدا این است که سازمانش را پاک نگهدارد و در صورت امکان گناهکار را بر سر عقل آورد.‏ حال والدین چگونه می‌توانند هماهنگ با این مقصود خدا پیش روند؟‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ از نمونهٔ هارون چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۶ هارون برادر موسی در رابطه با دو پسرش در موقعیتی دشوار قرار گرفت.‏ احساس وی را تصوّر کنید وقتی پسرانش ناداب و ابیهو آتش غیرمجاز به یَهُوَه تقدیم کردند و کشته شدند.‏ هارون هم پسرانش را از دست داده بود هم مشکلی دیگر وضعیت را برای او و خانواده‌اش دشوارتر ساخته بود.‏ یَهُوَه خدا به هارون و پسران باقی‌مانده‌اش چنین دستور داد:‏ «عزاداری ننمایید،‏ موی سرتان را ژولیده نکنید و گریبان لباس خود را چاک نزنید.‏ اگر عزاداری کنید خدا شما را نیز هلاک خواهد کرد و خشم او بر تمام قوم اسرائیل افروخته خواهد شد.‏» (‏لاو ۱۰:‏۱-‏۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ پیام خدا بسیار روشن بود.‏ محبت و دلبستگی ما به یَهُوَه باید بیشتر از محبت و دلبستگی‌مان به عضو خطاکار خانواده باشد.‏

^۱۷ یَهُوَه امروزه کسی را که فرامینش را زیر پا می‌گذارد بلافاصله نابود نمی‌کند.‏ او مهربانانه به خطاکاران فرصت توبه می‌دهد.‏ حال یَهُوَه چه احساسی خواهد داشت اگر والدین فرمانش را زیر پا بگذارند و مرتباً با دختر یا پسر اخراجی‌شان معاشرت داشته باشند؟‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ اطاعت اعضای خانواده از ترتیباتی که برای اشخاص اخراجی گذاشته شده است چه برکاتی به ارمغان می‌آورد؟‏

^۱۸ بسیاری که سابقاً اخراجی بودند اذعان می‌کنند،‏ پای‌بندی دوستان و اعضای خانواده به یَهُوَه باعث شد به راه درست برگردند.‏ پیران مسیحی در نامه‌ای برای پذیرش مجدّد خواهری جوان نوشتند یک دلیلی که او زندگی خود را پاک ساخت «این بود که برادر تنی‌اش به ترتیباتی که در رابطه با اشخاص اخراجی است پای‌بند ماند.‏» آن خواهر گفت که «پای‌بندی برادرش به هدایت الٰهی به او کمک کرد تا برگردد.‏»‏

^۱۹ این موضوع نشان می‌دهد که باید با تمایلات دل ناکاملمان بجنگیم و نگذاریم ما را به عملی خلاف توصیهٔ الٰهی وادارد.‏ همچنین باید اطمینان کامل داشته باشیم که حل مشکلات از طریق الٰهی همیشه بهترین راه ممکن است.‏

‏‹کلام خدا زنده است›‏

۲۰.‏ عبرانیان ۴:‏۱۲ را به کدام دو طریق می‌توان درک کرد؟‏ (‏به پاورقی توجه شود.‏)‏

^۲۰ وقتی پولُس نوشت «کلام خدا زنده .‏ .‏ .‏ است،‏» به کلام نگاشته‌شده در کتاب مقدّس اشاره نکرد.‏c مضمون این باب نشان می‌دهد که پولُس به کلام وعده داده‌شدهٔ خدا اشاره می‌کرد.‏ منظور پولُس این بود که خدا همیشه به وعده‌هایش عمل می‌کند.‏ یَهُوَه این موضوع را از طریق اِشَعْیای نبی تأیید کرد:‏ «کلام من .‏ .‏ .‏ نزد من بی‌ثمر نخواهد برگشت بلکه آنچه را که خواستم به جا خواهد آورد و برای آنچه آن را فرستادم کامران خواهد گردید.‏» (‏اشع ۵۵:‏۱۱‏)‏ از این رو،‏ وقتی وعدهٔ خدا مطابق با میل ما سریع تحقق نیافته باشد نباید بی‌تاب شویم.‏ یَهُوَه در رابطه با مقصودش و تحقق آن «هنوز کار می‌کند.‏» —‏ یو ۵:‏۱۷‏.‏

۲۱.‏ عبرانیان ۴:‏۱۲ چگونه باعث تشویق سالخوردگان وفادار گروه عظیم است؟‏

^۲۱ اعضای سالمند گروه عظیم دهه‌هاست که یَهُوَه را وفادارانه خدمت می‌کنند.‏ (‏مکا ۷:‏۹‏)‏ بسیاری انتظار نداشتند که پیر و سالخورده شوند.‏ ایشان چون تشخیص داده‌اند کلامِ وعده داده‌شدهٔ خدا زنده است و یَهُوَه آن را به سوی تحقق سوق می‌دهد،‏ در خدمت به یَهُوَه همواره کوشا هستند.‏ (‏مز ۹۲:‏۱۴‏)‏ از آنجایی که یَهُوَه به مقصودش بسیار علاقه‌مند است،‏ وقتی می‌بیند که به آن اهمیت می‌دهیم بسیار شاد می‌شود.‏ یَهُوَه خدا در هفتمین روز،‏ آرامی گرفته است و مقصودش را به حتم تحقق خواهد داد.‏ به علاوه،‏ می‌داند که قومش در کل هماهنگ با مقصودش پیش می‌روند.‏ شما چطور؟‏ آیا شخصاً به آرامی خدا داخل شده‌اید؟‏

‏[پاورقی‌ها]‏

سؤالاتی برای تعمّق

‏• امروزه برای داخل شدن به آرامی خدا چه باید کرد؟‏

‏• چه ارتباطی بین مقصود خدا و پذیرفتن توصیه‌های کتاب مقدّس وجود دارد؟‏

‏• در چه موقعیت‌هایی اطاعت از هدایت الٰهی دشوار است و چرا باید مطیع آن بود؟‏

‏• عبرانیان ۴:‏۱۲ را به کدام دو طریق می‌توان درک کرد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۱]‏

والدین از تصمیم و اخراج پسرشان بسیار آشفته می‌شوند!‏