Եհովան իր ժողովուրդին սորվեցնելէ մեծ հաճոյք կ’առնէ։ Ան կ’ուզէ որ անոնք զինք ճանչնան, սիրեն եւ յաւիտեան ապրին որպէս իր սիրելի զաւակները։ Այս բոլորը անկարելի պիտի դառնային առանց իր տուած կրթութեան (Յովհ. 17։3)։ Եհովան առաջին դարու քրիստոնէական ժողովքը գործածեց իր ժողովուրդին սորվեցնելու համար (Կող. 1։9, 10)։ Սուրբ հոգին՝ Յիսուսի խոստացած «օգնական»ը, մեծ դեր խաղցաւ (Յովհ. 14։16, ՆԱ)։ Անիկա աշակերտներուն օգնեց, որ Աստուծոյ Խօսքը աւելի լաւ հասկնային, եւ իրենց միտքը բերաւ այն բազմաթիւ բաները, որոնք Յիսուս ըսաւ ու ըրաւ, ինչ որ յետագային գրուեցաւ Աւետարաններուն մէջ։ Այս գիտութիւնը զօրացուց նախկին քրիստոնեաներուն հաւատքը, ինչպէս նաեւ՝ իրենց սէրը Աստուծոյ, իր Որդիին եւ իրարու հանդէպ։ Եհովան մարգարէացաւ, որ «վերջին օրերը» բոլոր ազգերէն մարդիկ իր այլաբանական լեռը պիտի խուժէին, իր ճամբաներուն մասին սորվելու համար (Եսա. 2։2, 3)։ Մենք այդ մարգարէութեան կատարուիլը կը տեսնենք։ դ20.10 24 ¶14-15

Ի՞նչ բան կրնայ պատճառ դառնալ, որ մէկը իր հոգատար բարեկամէն լաւ խրատ մը մերժէ։ Հպարտութիւնը։ Հպարտ անձերը կը սիրեն իրենց ականջին «հաճելի բաներ լսել»։ Անոնք ‘ճշմարտութենէն ականջնին կը դարձնեն’ (Բ. Տիմ. 4։3, 4)։ Անոնք իրենց անձին եւ կարծիքին մեծ համարում կու տան։ Բայց Պօղոս առաքեալ գրեց. «Եթէ մէկը ինքզինք բան մը ըլլալ կը սեպէ ու չէ, անիկա իր անձը կը խաբէ» (Գաղ. 6։3)։ Սողոմոն թագաւոր այս կէտը բացատրեց հետեւեալ կերպով. «Աղէկ է աղքատ ու իմաստուն տղան, քան թէ ծեր ու անմիտ թագաւորը, որ չի գիտեր խրատուիլ» (Ժող. 4։13)։ Նկատի առ Պետրոս առաքեալի լաւ օրինակը, երբ Պօղոս մարդոց առջեւ զինք սրբագրեց (Գաղ. 2։11-14)։ Պետրոս կրնար Պօղոսի ըսածէն ջղայնանալ, եթէ կեդրոնանար խրատը տալու կերպին վրայ եւ իր աչքին մեծնար, որ խրատը ուրիշներուն առջեւ տրուեցաւ։ Բայց Պետրոս իմաստուն էր։ Ան խրատը ընդունեց եւ Պօղոսին դէմ ոխ չպահեց։ Փոխարէնը, յետագային Պօղոսը «սիրելի եղբայր» կոչեց (Բ. Պետ. 3։15)։ դ20.11 21 ¶9, 11-12

Ի՞նչ բան աշակերտներուն մեծապէս պիտի օգնէ, որ հոգեւորապէս յառաջդիմեն։ Մեր ժողովներուն ներկայ գտնուիլը, քանի որ անոնց ընթացքին իրենց ստացած աստուածաշնչական ուղղութիւնը իրենց գիտութիւնը պիտի աւելցնէ, իրենց հաւատքը պիտի զօրացնէ եւ պիտի օգնէ որ Աստուած աւելի սիրեն (Գործք 15։30-32)։ Նաեւ, հրատարակիչ մը կրնայ աշակերտին ըսել, թէ ինչպէ՛ս Եհովան երթալով աւելի սիրելը զինք մղեց անոր պատուէրներուն հնազանդելու (Բ. Կոր. 7։1. Փլպ. 4։13)։ Եւ երբ Աստուածաշունչի աշակերտը կը սկսի ծանօթանալ հաւատարիմ հրատարակիչներու, անոնց օրինակէն կը սորվի, թէ ի՛նչ կը նշանակէ Աստուած եւ ընկերը սիրելու Քրիստոսի պատուէրը պահել (Յովհ. 13։35. Ա. Տիմ. 4։12)։ Ան կրնայ սորվիլ այն հրատարակիչներէն, որոնք իր պարագաներուն նմանող պարագաներ ունին, թէ պիտի կարենա՛յ ընել այն փոփոխութիւնները, որոնք իրմէ պահանջուած են Քրիստոսի աշակերտը դառնալու համար (Բ. Օր. 30։11)։ Ժողովքին մէջ իւրաքանչիւր անհատ կրնայ կերպով մը օգնել, որ Աստուածաշունչի աշակերտը հոգեւորապէս յառաջդիմէ (Մատ. 5։16)։ դ20.11 5 ¶10-12