Սողոմոն յատուկ առանձնաշնորհում մը ստացաւ։ Եհովան զինք ընտրեց որ Երուսաղէմի տաճարին շինարարութեան վրայ վերահսկէ։ Ատիկա ‘մեծ, բարձր ու ամէն երկիրներու մէջ անուանի ու փառաւոր պէտք էր ըլլար’։ Աւելի կարեւորը, «Տէր Աստուծոյ տունը» պիտի ըլլար (Ա. Մն. 22։1, 5, 9-11)։ Դաւիթ թագաւորը վստահ էր որ Աստուած պիտի օգնէր Սողոմոնին։ Բայց Սողոմոն փորձառու չէր եւ պատանի էր։ Ան քաջութիւնը պիտի ունենա՞ր որ տաճարը շինելու նշանակումը ընդունէր։ Իր պատանի ըլլալը եւ փորձառութիւն չունենալը արգելք պիտի ըլլայի՞ն։ Յաջողելու համար, պէտք էր քաջ ըլլար եւ գործի անցնէր։ Եթէ քաջ չըլլար, վախը կրնար ձեռքերը–ոտքերը կապել ու ձգել որ չսկսի գործը, եւ ասիկա աւելի գէշ պիտի ըլլար քան՝ իր նշանակումին մէջ ձախողիլը։ Մենք Սողոմոնին պէս Եհովային օգնութեան պէտք ունինք, որ քաջ ըլլանք եւ գործը վերջացնենք։ դ17.09 28 ¶1-2. 29 ¶4-5

Կրնա՞ս երեւակայել կեանքդ ինչպէ՛ս կ’ըլլար առանց Սուրբ Գիրքին։ Վստահելի խրատներ պիտի չունենայիր ամէնօրեայ կեանքիդ մէջ։ Ճշմարտութիւնը պիտի չգիտնայիր Աստուծոյ, կեանքին կամ ապագային մասին։ Եւ ո՛չ մէկ գաղափար պիտի ունենայիր, թէ Եհովան մարդոց համար ի՛նչ ըրած է անցեալին։ Փառք Աստուծոյ որ այս ցաւալի վիճակին մէջ չենք։ Եհովան մեզի տուած է իր Խօսքը՝ Սուրբ Գիրքը, եւ խոստացած է որ ատոր պատգամը յաւիտեան պիտի մնայ։ Պետրոս առաքեալ մէջբերեց Եսայի 40։8–ը։ Այս համարը կ’ակնարկէ մարդկութեան ուղղուած Աստուծոյ պատգամին, բայց ընդարձակ կիրարկումով՝ Սուրբ Գիրքին (Ա. Պետ. 1։24, 25)։ Դարերու ընթացքին, անկեղծ մարդիկ շատ ջանք թափած են, որ Սուրբ Գիրքը թարգմանեն եւ զայն տարածեն, թէեւ դժուարութիւններ ունեցած են եւ ծանր հակառակութեան հանդիպած են։ Եհովան կ’ուզէ որ ամէն տեսակ մարդիկ «փրկուին ու ճշմարտութիւնը ճանչնան» (Ա. Տիմ. 2։3, 4)։ դ17.09 18 ¶1-2

Յովսէփին պատահածը այսօր կը պատահի շատ մը քրիստոնեայ պատանիներու (Ծն. 39։7)։ Նկատի առ Քիմ անունով պատանուհի մը։ Յաճախ իր դասընկերներուն մեծամասնութիւնը հպարտանալով կը խօսէին շաբաթավերջին իրենց ունեցած սեռային փորձառութիւններուն մասին։ Քիմ պատմելիք այսպիսի պատմութիւններ չունէր։ Ան կը խոստովանի որ ուրիշներէն տարբեր ըլլալուն պատճառով ատեններ «միսմինակ» կը զգար, եւ իր դասընկերները ապուշի տեղ կը դնէին զինք, քանի որ տղու մը հետ դուրս չէր ելլեր։ Բայց իրականութեան մէջ, Քիմին կեցուածքը իմաստութիւն էր, քանի որ գիտէր թէ իր տարիքին սեռային ցանկութիւնը զօրաւոր կ’ըլլայ (Բ. Տիմ. 2։22)։ Միւս աշակերտները յաճախ իրեն կը հարցնէին, որ տակաւին կոյս է կամ ոչ։ Ասիկա իրեն առիթ կու տար որ բացատրէ, թէ ինչո՛ւ սեռային յարաբերութիւն չ’ունենար։ Մենք հպարտ ենք այն պատանիներով, որոնք որոշած են դէմ դնել անբարոյ կեանք ունենալու ճնշումին, եւ Եհովա՛ն ալ հպարտ է անոնցմով։ դ17.09 4 ¶8. 5 ¶10