រូបថត រូបភាព និងវីដេអូដែលគ្មានសំឡេង ព្រមទាំងគំនូរជីវចលដែលបង្ហាញអំពីព័ត៌មានលម្អិតក្នុងគម្ពីរ។
បេតផាសេ ភ្នំដើមអូលីវ និងក្រុងយេរូសាឡិម
វីដេអូខ្លីនេះបង្ហាញអំពីផ្លូវទៅក្រុងយេរូសាឡិមពីទិសខាងកើត ចាប់ពីភូមិមួយដែលសព្វថ្ងៃនេះហៅថាអ៊ីចទើរ (et-Tur) រហូតដល់កំពូលភ្នំដើមអូលីវ។ គេគិតថាភូមិអ៊ីចទើរគឺជាភូមិបេតផាសេនៅសម័យគម្ពីរ។ ភូមិបេថានីមានទីតាំងនៅខាងកើតភូមិបេតផាសេនៅតាមជំរាលភាគខាងកើតនៃភ្នំដើមអូលីវ។ ពេលលោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោកនៅក្រុងយេរូសាឡិម ពួកគាត់ច្រើនតែស្នាក់នៅភូមិបេថានី ដែលសព្វថ្ងៃនេះជាភូមិអេល អាសារេយ៉ា (el-ʽAzariyeh) ឈ្មោះជាភាសាអារ៉ាប់មានន័យថា«កន្លែងរបស់ឡាសា»។ លោកយេស៊ូច្បាស់ជាស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ម៉ាថា ម៉ារៀ និងឡាសា។ (ម៉ាថ. ២១:១៧; ម៉ាក. ១១:១១; លូក. ២១:៣៧; យ៉ូន. ១១:១) ពេលលោកយេស៊ូធ្វើដំណើរពីផ្ទះរបស់ពួកគេទៅក្រុងយេរូសាឡិម លោកប្រហែលជាធ្វើដំណើរតាមផ្លូវស្រដៀងនឹងផ្លូវដែលបានត្រូវបង្ហាញក្នុងវីដេអូ។ នៅថ្ងៃទី៩ ខែណែសាន ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. ពេលលោកយេស៊ូបានជិះលាស្ទាវធ្វើដំណើរកាត់ភ្នំដើមអូលីវទៅក្រុងយេរូសាឡិម លោកប្រហែលជាធ្វើដំណើរពីភូមិបេតផាសេ ទៅតាមផ្លូវក្រុងយេរូសាឡិម។
ផ្លូវពីភូមិបេថានីទៅភូមិបេតផាសេ
ភូមិបេតផាសេ
ភ្នំដើមអូលីវ
ជ្រលងគីដ្រុន
ទីតាំងវិហារ
ដែកគោលជាប់ឆ្អឹងកែងជើង
នេះជារូបថតដែលបង្ហាញអំពីដែកគោលជាប់ឆ្អឹងកែងជើងមនុស្ស។ ដែកគោលនោះមានប្រវែង១១,៥សង់ទីម៉ែត្រ។ វត្ថុបុរាណនេះបានត្រូវរកឃើញនៅឆ្នាំ១៩៦៨ ក្នុងអំឡុងការជីកដីនៅភាគខាងជើងនៃក្រុងយេរូសាឡិម ហើយវាមកពីសម័យចក្រភពរ៉ូម។ ដែកគោលនេះជាវត្ថុបុរាណដែលផ្ដល់ទីសំអាងថាដែកគោលទំនងជាបានត្រូវប្រើដើម្បីភ្ជាប់បុគ្គលម្នាក់ទៅនឹងបង្គោលឈើមួយសម្រាប់ជាការប្រហារជីវិត។ ដែកគោលនេះប្រហែលជាស្រដៀងនឹងដែកគោលដែលទាហានជនជាតិរ៉ូមបានប្រើដើម្បីភ្ជាប់លោកយេស៊ូគ្រិស្តទៅនឹងបង្គោលឈើ។ វត្ថុបុរាណនេះបានត្រូវរកឃើញក្នុងប្រអប់ថ្ម ឬកោដ្ឋ ក្នុងនោះមានឆ្អឹងរបស់មនុស្សស្លាប់ម្នាក់ដែលគេបានដាក់ចូលក្រោយពីសាកសពរបស់គាត់បានរលួយ។ នេះបញ្ជាក់ថាបុគ្គលដែលបានត្រូវប្រហារជីវិតលើបង្គោលឈើអាចយកទៅបញ្ចុះ។—ម៉ាថ. ២៧:៣៥