Tsy nibebaka. Tsy tena nibebaka ny Israely sy ny Joda. Inona no vokany? Lasa babo izy ireo, noravana indroa i Jerosalema, ary nolavin’Andriamanitra tanteraka ilay firenena tamin’ny farany. Tsy tena niverina tamin’Andriamanitra izy ireo rehefa nanarina, fa vao mainka kosa ‘niverina nanao ny fanaon’ny besinimaro, toy ny soavaly miriotra ho any an’ady.’ (Je 8:4-6; 2Mp 17:12-23; 2Ta 36:11-21; Lk 19:41-44; Mt 21:33-43; 23:37, 38) Ny fon’izy ireo mihitsy no tsy te hibebaka sy ‘hiverina.’ Tsy azon’izy ireo ny hevitr’izay zavatra reny sy hitany, ary tsy nanam-pahalalana izy ireo. Nisy ‘lamba nanarona’ ny fony. (Is 6:9, 10; 2Ko 3:12-18; 4:3, 4) Anisan’ny nahatonga izany ireo mpitondra fivavahana sy mpaminany nivadika tamin’Andriamanitra, ary koa ny vehivavy mpaminany sandoka. Vao mainka nampirisika ny olona hanao ratsy mantsy izy ireny. (Je 23:14; Ezk 13:17, 22, 23; Mt 23:13, 15) Nisy Kristianina koa naminany fa olona maro no handa rehefa hananatra sy hitaona ny olona hibebaka Andriamanitra amin’ny hoavy. Voalazan’izany faminaniana izany fa vao mainka ho mafy fo sy ho sosotra izy ireny noho ny fahoriana hanjo azy, ka hanevateva an’Andriamanitra mihitsy. Ny fandavan’izy ireny ny lala-mahitsy natoron’Andriamanitra anefa no tena nahatonga ny olana sy loza rehetra nanjo azy. (Ap 9:20, 21; 16:9, 11) ‘Manangona fahatezerana’ ho an’ny tenany izy ireny, ‘ho amin’ny andro fampiharihariana ny fitsaran’Andriamanitra.’​—Ro 2:5.

Nilaza i Paoly fa “tsy azo velomina indray ho amin’ny fibebahana” ireo efa nahalala ny fahamarinana sy nahazo ny fanahy masina nefa nihemotra, “satria mamantsika ny Zanak’Andriamanitra amin’ny hazo fijaliana indray izy ireo, ka manala baraka azy ampahibemaso.” Tsy hanarona ny fahotany ny vidim-panavotana, ka tsy hatsangana amin’ny maty izy ireo. Noharin’ilay apostoly tamin’ny tany mamokatra tsilo sy ahidratsy izy ireo. Tsy misy ilana azy ny tany toy izany ka hodorana. Midika izany fa ho ringana mandrakizay ireo olona ireo.​—He 6:4-8.