ပညတ်တရားကို ယေရှု​ ချစ်မြတ်နိုးတယ်။ ဒါ မဆန်း​ပါ​ဘူး။ ပညတ်တရားဟာ ယေရှု​ရဲ့​ဘဝမှာ အရေး​ပါဆုံး​ပုဂ္ဂိုလ် ဖခင် ယေဟော​ဝါ​ဆီက ဖြစ်နေတာ​ကိုး။ ဘုရား​သခင့် ပညတ်ကို ယေရှု​ အလွန်​မြတ်နိုး​ကြောင်း ဒီနေ့​ကျမ်းချက်​မှာ ပရောဖက်ပြု​ဖော်ပြ​ထားတယ်။ ဘုရား​သခင့် ပညတ်တရားဟာ ပြည့်ဝ​စုံလင်​ကြောင်း၊ အကျိုး​ရှိကြောင်း၊ ပြည့်စုံ​မှာ သေချာ​ကြောင်း အပြောနဲ့ရော အလုပ်နဲ့ပါ ယေရှု​ ဖော်ပြခဲ့တယ်။ (မ. ၅:၁၇-၁၉) ဖခင်ရဲ့ ပညတ်ကို ကျမ်းတတ်​တွေ၊ ဖာရိရှဲတွေ တလွဲ​သွန်သင်ပေး​မှန်း ယေရှု​ တွေ့​တဲ့အခါ​ တော်​တော် စိတ်ထိခိုက်​မှာ​ပဲ။ အသေးအမွှား​ကိစ္စ​တချို့​ကို အတိအကျ လိုက်နာ​ကြ​မှန်း ယေရှု​ အသိအမှတ် ပြုခဲ့တယ်။ ပြဿနာ​က ဘာလဲ။ “ခင်ဗျား​တို့​က ပင်​စိမ်း၊ စမုန်​စပါး၊ ဇီ​ရာ​ကို ဆယ်ဖို့​တစ်ဖို့ ပေးလှူ​ပေမဲ့ တရား​မျှတ​တာ၊ သနား​ကရုဏာ​ပြတာ၊ သစ္စာရှိ​တာ​စတဲ့ ပညတ်​ကျမ်း​ထဲ​က ပို​အရေး​ကြီးတဲ့ အချက်တွေကို​တော့ လျစ်လျူရှု​ထား​ကြတယ်” လို့ ယေရှု​ ပြော​တယ်။ (မ. ၂၃:၂၃) ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြောင့်မတ်တယ်​လို့ ထင်နေ​တဲ့ ဖာရိရှဲတွေ​လို မဟုတ်​ဘဲ ယေရှု​ကတော့ ပညတ်တရား​ရဲ့ နောက်ကွယ်​က သဘောတရား​တွေ၊ ပညတ်ချက်​တစ်ချက်​စီ​မှာ ပေါ်လွင်​တဲ့ ဘုရား​သခင့် အရည်အသွေးတွေကို သဘော​ပေါက်တယ်။ w17.11 ၁၃ ¶၁-၂

“ဘဝ​ဆိုတာ ပျော်ပျော်​နေဖို့။ အိမ်ထောင်​ပြင်ပ လိင်​ကိစ္စ​ကို ဘာကြောင့် ပြစ်တင်​ရှုတ်ချ​နေမှာ​လဲ” လို့ တချို့​ ဆို​ကြမယ်။ လိင်​အကျင့်​ပျက်မှု​ကို ခရစ်ယာန်​တစ်ယောက်​ လက်ခံ​သင့်တယ်​ဆိုတဲ့ အဆို​ဟာ မှားတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ။ လိင်​အကျင့်​ပျက်မှု​ကို ကျမ်းစာမှာ တားမြစ်ထား​လို့​ပဲ။ (၁ သက်. ၄:၄-၈) ယေဟော​ဝါ​က ကျွန်တော်​တို့ကို ဖန်ဆင်း​ထားလို့ ပညတ်​ပေးပိုင်ခွင့် ရှိတယ်။ လက်ထပ် ထိမ်းမြား​ထားတဲ့ အမျိုးသားနဲ့ အမျိုးသမီး​အတွက်​ပဲ လိင်မှု​ကိစ္စ​ကို ဘုရား​သခင့်​ပညတ်​က ခွင့်ပြု​ထားတယ်။ ကျွန်တော်​တို့ကို ဘုရား​သခင်​ ချစ်လို့ ပညတ်​တွေ ပေး​ထားတယ်။ အဲဒါ​တွေက ကျွန်တော်​တို့ကို အကျိုးပြု​တယ်။ နာခံတဲ့ မိသား​စု​တွေဟာ မေတ္တာ၊ လေးစား​မှု၊ လုံခြုံမှု ခံစား​ကြရတယ်။ စိတ်လိုကိုယ်လျောက် ပညတ် မနာခံ​သူတွေကို ဘုရား​သခင်​ သည်းမခံ​ဘူး။ (ဟီ. ၁၃:၄) လိင်​အကျင့်​ပျက်​ခြင်း​ကို ဘယ်လို ရှောင်ကြဉ်​ရမယ်ဆိုတာ ဘုရား​သခင့် စကား​တော်​က သင်ပေးတယ်။ အရေး​ကြီးတဲ့ နည်း​တစ်နည်း​ကတော့ ကြည့်ရှု​တဲ့​အရာကို ထိန်းချုပ်ခြင်း​ပါပဲ။ (မ. ၅:၂၈၊ ၂၉) ဒါကြောင့်​ ခရစ်ယာန်​တစ်ယောက်ဟာ ညစ်ညမ်း​ရုပ်ပုံ ကြည့်တာ​မျိုး၊ ညစ်ညမ်း​တဲ့ တေးသီချင်း​ နားထောင်တာ​မျိုးကို ရှောင်ပါ​လိမ့်မယ်။—ဧ. ၅:၃-၅။ w17.11 ၂၂ ¶၉-၁၀

သစ္စာ​ရှိတဲ့ ကိုးကွယ်သူ​တွေဟာ ယေဟော​ဝါကို ချီးမွမ်း​ဖို့ တေးဂီတ​ကို ရှေး​အချိန်​ကတည်းက အသုံးပြု​ခဲ့​ကြတယ်။ ယေဟော​ဝါကို ရှေး​အစ္စရေး​တွေ သစ္စာရှိရှိ အမှု​ဆောင်​ချိန်မှာ သီချင်း​ဆို​ခြင်း​ဟာ ဝတ်ပြုရေး​ရဲ့ အရေး​ကြီးတဲ့​ကဏ္ဍ ဖြစ်ခဲ့တာ မှတ်သား​စရာ​ပဲ။ ဥပမာ၊ ဗိမာန်​တော်​လုပ်ငန်း​အတွက်​ ပြင်ဆင်ချိန်​မှာ ဘုရင်​ဒါဝိဒ်​က ချီးမွမ်း​သီချင်း​ ဆိုဖို့ လေဝိ​အနွယ် သီချင်း​သည် ၄,၀၀၀ စီစဉ်​ဖွဲ့စည်း​ခဲ့​တယ်။ သူတို့​ထဲ​က ၂၈၈ ယောက်ဟာ “ယေဟော​ဝါကို ချီးမွမ်း​သီဆိုဖို့ လေ့ကျင့်​ထားသူတွေ၊ တီးမှုတ်​သီဆို​ရာ​မှာ ကျွမ်းကျင်သူတွေ ဖြစ်တယ်။” (၁ ရာ. ၂၃:၅။ ၂၅:၇) ဗိမာန်​တော် အပ်နှံ​ပွဲ​မှာ တေးဂီတ​နဲ့ သီချင်း​ဆို​ခြင်း​ဟာ အရေး​ပါတဲ့ အခန်းကဏ္ဍ​မှာ ပါဝင်ခဲ့တယ်။ “ခရာမှုတ်​သူတွေ၊ သီချင်း​ဆို​သူတွေက ယေဟော​ဝါကို ချီးမွမ်း​ကြတယ်။ ခရာ၊ လင်းကွင်း​နဲ့ တခြား​တူရိယာ တီးမှုတ်​သံ​တွေ၊ . . . ယေဟော​ဝါကို ကျေးဇူးတင်​ချီးမွမ်း​သံ​တွေ သံ​ပြိုင်​ထွက်လာတဲ့​အခါ​ . . . ယေဟော​ဝါရဲ့ အိမ်တော်မှာ ဘုရား​သခင်​ရဲ့ ဘုန်းအသရေ ပြည့်နေ​တယ်” လို့ ဖော်ပြ​ထားတယ်။ ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်မာ​စေတဲ့ အချိန်​အခါ​ပါပဲ။—၂ ရာ. ၅:၁၃၊ ၁၄။ ၇:၆။ w17.11 ၄ ¶၄-၅