Hoe er een einde zal komen aan misdaad
Tot de kern van het probleem doordringen
HET is duidelijk dat het uitbannen van misdaad het uitbannen van zonde vereist — bij elk van ons individueel moeten alle sporen van zondigheid uitgewist worden. Want wetten kunnen niet op de bedoelde of gewenste wijze functioneren, als mensen niet individueel de beginselen van die wetten ondersteunen. Omgekeerd zouden, als zonde zou zijn verwijderd, liefde en juiste beginselen — de essentie van de wet — nagevolgd worden vanuit een innerlijke motivatie, vanuit het hart. Er zou dan geen behoefte bestaan aan een wetsstelsel dat bepaalde verkeerde handelingen verbood en straffen vermeldde.
Zoals de Schrift verklaart: ’De wet wordt niet voor een rechtvaardig mens afgekondigd, maar voor wettelozen en weerspannigen, goddelozen en zondaars’ (1 Tim. 1:9). Een rechtvaardig persoon zou, vrij van kwade verlangens en gedachten, „van nature” het goede doen.
Dit feit moesten wij gaan inzien en wij moesten ons bewust worden van onze behoefte en dat was de reden waarom God de wet gaf aan Israël en waarom wij die nog in een boek tot onze beschikking hebben en kunnen lezen. Wanneer wij overtuigd zijn van onze slechte situatie, verkeren wij in de juiste positie om uit te zien naar Gods manier om rechtvaardigheid te brengen. Alleen God die de universele Soeverein is, kan in een weg voor ons voorzien. Dit heeft hij gedaan, en de weg is werkelijk erg eenvoudig.
Gods regeling voor rechtvaardigheid
De bijbel zet Gods regeling uiteen. Ze is binnen het bereik van de hele mensheid. Aangezien wij allen zondaars zijn en onvolmaaktheid hebben geërfd van onze voorvaders, te beginnen bij de zondige Adam, zijn wij machteloos. Geen wet kan ons redden. De enige manier om bevrijd te worden is dat iemand die onschuldig is, de straf voor onze zonden op zich neemt. Dit is de regeling die God heeft getroffen door zijn Zoon als een volmaakt, rechtvaardig mens naar de aarde te zenden. Wij lezen: „Want aangezien er een onvermogen van de zijde der Wet was, zwak als ze was wegens het vlees, heeft God, door zijn eigen Zoon te zenden in de gelijkenis van het zondige vlees en betreffende zonde, de zonde in het vlees veroordeeld.” — Rom. 8:3.
Dit feit wordt verder verduidelijkt door de apostelen Paulus en Petrus wanneer zij respectievelijk schrijven: „Degene [Christus] die geen zonde kende, heeft hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij door bemiddeling van hem Gods rechtvaardigheid zouden worden.” En, „hijzelf [Christus] heeft in zijn eigen lichaam onze zonden gedragen aan het hout, opdat het voor ons met de zonden afgedaan zou zijn en wij voor rechtvaardigheid zouden leven”. — 2 Kor. 5:21; 1 Petr. 2:24.
Zelfs wanneer wij Gods regeling aanvaarden door geloof te oefenen in zijn voorziening door bemiddeling van Christus, raken wij onze onvolmaaktheid in het vlees niet nu kwijt, maar wij verwerven een goedgekeurde positie bij God. Wanneer dan iemand een zonde begaat, „dan hebben wij een helper bij de Vader, Jezus Christus, een rechtvaardige. En hij is een zoenoffer voor onze zonden, echter niet alleen voor de onze, maar ook voor die van de gehele wereld” (1 Joh. 2:1, 2). Alle mensen hebben dus, als zij dit wensen, de gelegenheid om geloof te oefenen in Gods regeling en beloften.
Vervolgens zal degene die geloof heeft, zo goed mogelijk leven volgens de juiste beginselen die de bijbel uiteenzet. Deze beginselen staan vooral in de christelijke Griekse Geschriften, gewoonlijk het Nieuwe Testament genoemd. Zondigt hij, dan kan hij door berouw en gebed vergeving ontvangen op basis van Christus’ verzoenende slachtoffer. (Vergelijk Psalm 51:1-7.) Dan doet hij al het mogelijke om het te vermijden die zonde te herhalen. Maar God gebruikt niet een of ander wetsstelsel om hem op basis daarvan schuldig te verklaren en te veroordelen, want christenen zijn vrij van de Mozaïsche wet (Gal. 5:18). De apostel Paulus legde uit dat God ons zijn geest geeft om ons te helpen. Hij karakteriseerde zijn bediening als „niet van een geschreven reglement, maar van geest; want het geschreven reglement veroordeelt ter dood, maar de geest maakt levend”. — 2 Kor. 3:6.
Maar als degenen die geloof oefenen in Christus en zijn voorbeeld proberen na te volgen, toch nog zonden begaan, hoe zou er dan een wereld zonder wetten kunnen komen? Omdat christenen ernaar uitzien te zijner tijd volmaakt gemaakt te worden, waardoor zij worden verlost van de besmetting van overgeërfde zonde. Wat een rechtvaardige wereld zonder wetten aangaat, christenen bidden toch immers: „Onze Vader in de hemelen, uw naam worde geheiligd. Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op aarde” (Matth. 6:9, 10). Dat op aarde Gods wil wordt gedaan zoals dat in de hemel gebeurt, betekent absolute volmaaktheid voor deze planeet, zoals dat in Gods voornemen lag toen hij oorspronkelijk de mensheid schiep (Gen. 1:26-28). Deze toestand belooft hij tot stand te brengen door de aarde te reinigen van allen die aan wetteloosheid wensen vast te houden (Ps. 37:34). God beschrijft in Openbaring 21:3, 4 de aardse omstandigheden onder zijn koninkrijk: „Hij zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan.”
Wanneer dan de mensen God liefhebben, elkaar liefhebben en er een verrukking in vinden dingen te doen waarvan de uitwerking goed is en niet slecht, zal er geen noodzaak bestaan voor een wetsstelsel. Hoe zal dit mogelijk zijn? Omdat Gods geest zal heersen en mensen vanuit hun hart zal leiden en niet via een geschreven reglement. De bijbel beschrijft deze invloed van Gods geest: „De vrucht van de geest . . . is liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing. Tegen zulke dingen is geen wet” (Gal. 5:22, 23). Er zijn geen wetten nodig om deze hoedanigheden te beperken of te reguleren. De bijbel schrijft over deze situatie dat men zich dan bevindt onder de christelijke „wet, die tot de vrijheid behoort” (Jak. 1:25). Deze wet zal door God „in hun hart” geschreven worden (Hebr. 8:10; 10:16). Hoe overvloediger de vruchten van de geest zijn, des te overvloediger wordt vrede bevorderd. Dit is de vrijheid die God belooft aan hen die door geloof zijn kinderen worden. — Rom. 8:21.
[Illustratie op blz. 13]
Door geloof zal „de schepping zelf vrijgemaakt . . . worden van de slavernij des verderfs en de glorierijke vrijheid van de kinderen Gods . . . hebben”. — Rom. 8:21.