Van onze lezers
Paramedics
Uw artikel „Een paramedic vertelt zijn verhaal” [22 mei 1983] was tamelijk nauwkeurig in de beschrijving van wat er zo van dag tot dag kan gebeuren, maar geen paramedic die die naam waard is, zou er ook maar aan denken zijn positie te gebruiken om ex-patiënten met zijn religieuze denkbeelden te beïnvloeden. Uw artikel is een belediging voor mijn beroep. Iemand die zijn beroep als paramedic hoog acht, vraagt noch verwacht een dankjewel.
J. W., Ambulance Officer, Australië
Wij geloven niet dat Larry Marshburn zijn positie gebruikt om zijn patiënten met zijn religieuze denkbeelden te beïnvloeden, maar dat hij er in plaats daarvan in zijn persoonlijke leven mee voortgaat jegens zijn medemensen blijk te geven van een vriendelijke belangstelling die verder gaat dan die welke zijn beroep met zich meebrengt, een belangstelling die zich daarin uit dat hij hen wil inlichten over de hoop op leven in een tijd dat er geen smart, lijden, ziekte of dood meer zal zijn. — Red.
Ik heb onlangs een cursus reanimatie-techniek gevolgd en daar werd mij geleerd dat men voor het toedienen van hartmassage naast het slachtoffer moet knielen. Uw voorpagina toont de paramedic in staande houding.
A. V., Michigan (VS)
De voorplaat was gebaseerd op een foto uit een paramedisch tijdschrift. Naar wij begrepen hebben, kan hartmassage vanuit geknielde of staande positie worden gegeven, maar wordt de knielende houding vaker aanbevolen en het meest toegepast. — Red.
Een sollicitatiegesprek voeren
De avond voordat ik naar een sollicitatiegesprek zou gaan, las ik uw artikel „Hoe voer ik een sollicitatiegesprek?” [8 juni 1983] Ik schonk terdege aandacht aan de suggesties over wat je moet doen voordat je naar een sollicitatiegesprek gaat, tijdens het gesprek en nadat je het achter de rug hebt. Eén gedachte in het artikel die mij werkelijk vertrouwen gaf, was dat hoewel er heel wat meer op diezelfde baan kunnen azen, jij toch degene kunt zijn die de baan krijgt. Ik volgde uw suggesties op, en ik was degene die de baan kreeg. Ga alstublieft door met deze artikelen. Wij jonge mensen hebben zulke artikelen nodig om het hoofd te kunnen bieden aan de problemen waar wij voor staan.
M. F., Pennsylvania (VS)
Uw artikel over het voeren van een sollicitatiegesprek vormt een zeer belangrijk antwoord in een tijd van hoge werkloosheid. Ik dacht echter dat u wellicht geïnteresseerd zult zijn in een door de Seattle Post Intelligencer gepubliceerd artikel over de recente moord op een jonge vrouw uit Seattle. In deze buitengewoon gevaarlijke tijd komt men klaarblijkelijk tot andere gedachten ten aanzien van de vraag of men iemand anders moet meenemen maar een sollicitatiegesprek.
J. R., Washington
De uitspraak ’altijd alleen te gaan’ in ons artikel was afkomstig van een adviseur die beroepsvoorlichting verzorgt. Het kranteartikel vertelt hoe een jonge vrouw werd vermoord toen zij solliciteerde op een advertentie waarin een niet-bestaande firma een receptioniste vroeg. Zij had naar het kantoor in Seattle van het Better Business Bureau gebeld om erachter te komen of de advertentie was geplaatst door een goed bekend staande zaak, maar er waren geen inlichtingen over het bedrijf beschikbaar. De zegsman van het Better Business Bureau zei: „Zij handelde juist — door eerst te proberen uit te zoeken of de advertentie betrouwbaar was alvorens erop af te gaan — maar zij had ook iemand met zich mee moeten nemen naar het sollicitatiegesprek. Onze raad aan iedere vrouwelijke werkzoekende is: Ga nooit alleen naar een sollicitatiegesprek indien dit niet overdag en niet ten kantore van een gevestigde firma is.” Wij geven deze inlichtingen graag aan onze lezers door. — Red.