Een wereld vol lood?
EEN officier van de Amerikaanse luchtmacht onderging plotselinge en onverklaarbare persoonlijkheidsveranderingen. Hij viel veertien kilo af en kon niet slapen. Zijn vrouw kreeg bloedarmoede en er trad uitdroging op. Wat was er aan de hand? Schalen die zij in het buitenland hadden gekocht waren niet goed geglazuurd. Daardoor kwam er lood in het voedsel van het echtpaar terecht.
Een ander geval betrof een baby — ze groeide bijna niet meer en kon haar eten niet goed verteren. Waarom niet? Het leidingwater bij haar thuis was verontreinigd met lood. Een tweejarig jochie kreeg loodvergiftiging van de grond bij hem in de achtertuin. Benzinedampen van een nabijgelegen snelweg hadden de bodem vervuild met lood.
Hoe ernstig is het probleem?
Men weet al eeuwenlang dat lood giftig is. Sommige historici denken zelfs dat loodvergiftiging heeft bijgedragen tot de ineenstorting van het Romeinse Rijk. De Romeinen verwerkten op grote schaal lood in hun wijnvaten, gebruiksvoorwerpen, cosmetica en vooral hun wijn, wat tot wijdverbreide fysieke en mentale problemen geleid kan hebben.
Hoe staat het er thans voor? „In zekere zin zijn wij allemaal met lood vergiftigd”, antwoordt dr. Donald Louria in het Cecil Textbook of Medicine. Mensen uit de hedendaagse geïndustrialiseerde landen hebben ongeveer honderdmaal zoveel lood in hun lichaam als mensen die vóór de industrialisatie leefden. Maar, zo verzekeren artsen Ontwaakt!, tot dusver is niet bewezen dat dit bij de bevolking in het algemeen op grote schaal tot ziekte leidt.
Lood is vooral gevaarlijk voor kinderen. Zij nemen het sneller op dan volwassenen, en het kan — misschien permanente — schade toebrengen aan hun geestelijke groei en vermogens. Ieder jaar bijvoorbeeld wordt het IQ van zo’n 140.000 Amerikaanse kinderen wellicht met wel vijf punten verlaagd door loodvergiftiging.
Geringe hoeveelheden lood zijn via het drinkwater in miljoenen huishoudens doorgedrongen omdat tot de jaren ’40 algemeen gebruik gemaakt werd van loden leidingen. Zelfs de sindsdien toegepaste koperen buizen werden met loodhoudend soldeersel verbonden, hoewel in sommige plaatsen enkele jaren geleden wetten zijn aangenomen die loodvrij soldeersel vereisen. Zo zijn fonteintjes in scholen en kantoren als bronnen van lood aangemerkt. Als het plaatselijke water corrosief is, zal het lood uit leidingen erdoor opgelost worden en via de kraan in uw glas belanden.
Ook in grond en stof zit lood. Verfschilfers en industriële loodsmelterijen hebben hierin een rol gespeeld. Een grote boosdoener is benzine. In de jaren ’20 werd er lood aan benzine toegevoegd om het kloppen van de motor te voorkomen. Aldus hebben auto’s en fabrieken miljoenen tonnen lood uitgebraakt, en dit zit nu in het stof en vuil van onze planeet. Loodhoudend stof kan zelfs op een deel van ons voedsel terechtkomen.
Is er enige hoop?
In de jaren ’60 en ’70 werd er duidelijk alarm geslagen en sindsdien zijn heel wat belangrijke hervormingen doorgevoerd. Het loodgehalte van verf is drastisch verlaagd. Een aantal landen heeft vooruitgang geboekt in het geleidelijk terugdringen van gelode benzine — met opvallende resultaten. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld daalde de hoeveelheid lood in menselijk bloed gemiddeld met meer dan een derde. In Europa, zo wordt voorspeld, zal tegen het jaar 2000 bijna alle benzine loodvrij zijn.
Als gevolg van zulke hervormingen is het aantal gevallen van ernstige loodvergiftiging gedaald. Waarom is er dan nog steeds reden voor verontrusting? Omdat geleerden de loodgehaltes die zij eens veilig achtten, nu gevaarlijk vinden. En de mens is er bij lange na niet mee gestopt lood in het milieu te laten komen. De FDA Consumer citeert een recent rapport dat schat dat de mens nog 400.000 ton lood per jaar in de atmosfeer brengt.
Wat valt er over de toekomst te zeggen? Zal de mens ermee voortgaan de wereld onder een laagje lood te bedekken? Gelukkig hoeven wij niet, zonder veel hoop, af te wachten of de mens de enorme schade zal herstellen die hij aan de aarde heeft toegebracht. ’s Mensen altijd betrouwbare Schepper belooft „hen te verderven die de aarde verderven”. — Openbaring 11:18.
Maar wat valt er over nu te zeggen? Welke praktische stappen kunt u zoal doen om uzelf en uw gezin te beschermen?
Manieren om uzelf te beschermen
Water: Als u goede redenen hebt om bezorgd te zijn over uw kraanwater, wilt u het misschien laten onderzoeken. Als er uit de leidingen in uw huis lood in het water oplost, zal alleen een erg duur omgekeerde-osmosefilter het er effectief uit halen. Gewone koolfilters verwijderen geen lood. U kunt het loodgehalte echter verlagen door verscheidene minuten de kraan open te zetten, vooral als het water enige tijd in de leidingen heeft gezeten. Gebruik geen heet kraanwater voor uw drinken of voor het bereiden van voedsel, daar het meer lood bevat.
Voedsel: Aardewerken schalen met glazuur op loodbasis zijn riskant als ze niet heet genoeg gebakken zijn. Aangezien veel landen geen wetten hebben inzake hun keramiekproduktie, is voorzichtigheid geboden als u pottenbakkerswerk uit zo’n land koopt. Het is gevaarlijker aardewerk voor het bewaren van voedsel te gebruiken dan voor het opdienen ervan, aangezien er met het verstrijken van de tijd meer lood vrijkomt. Als u een keramisch produkt verdenkt van loodverontreiniging, wilt u het misschien alleen als decoratie gebruiken en er geen voedsel in doen.
Het wassen van fruit en groenten verwijdert ongeveer de helft van het loodstof dat zich erop vastgezet kan hebben. En juiste voeding is nog een voorzorgsmaatregel. Goed uitgebalanceerde voeding voorziet gewoonlijk in de juiste hoeveelheden zink, ijzer en calcium en die kunnen ertoe bijdragen het loodgehalte in het lichaam laag te houden. Let op dat uw kinderen geen lood bevattende produkten — zoals loden speelgoed en afgeschuurde verf — in hun mond stoppen. Zij zouden niet moeten spelen op plaatsen waar zij lood bevattend stof kunnen binnenkrijgen.
Wij kunnen dus, in afwachting van een blijvende oplossing voor het loodprobleem in Gods nieuwe wereld, nu reeds enkele stappen doen om onszelf te beschermen.