Van onze lezers
Wereldomvattende broederschap Ik heb echt genoten van de inlichtingen in de uitgave van 8 december 1990. In mijn familie bestaat nogal wat rassenvooroordeel, en dit irriteert mij vaak. Ik heb ernaar uitgezien dit soort inlichtingen met hen te delen. De artikelen, die zo duidelijk en zonder erom heen te draaien zijn geschreven, zullen hen beslist helpen begrijpen waarom wij Gods voorbeeld van onpartijdigheid dienen na te volgen.
T. C., Verenigde Staten
Religieus verdeelde gezinnen Heel hartelijk bedankt voor het artikel „Jonge mensen vragen . . . Hoe kan ik in een religieus verdeeld gezin leven?” (22 januari 1991) Toen mijn kinderen en ik samen het artikel lazen, beseften wij dat u werkelijk begrijpt hoe uiterst moeilijk een dergelijke situatie kan zijn. Er werden veel problemen beschreven die wij persoonlijk bij ons thuis meemaakten. Het was heel aanmoedigend praktische raad uit de bijbel te ontvangen!
D. H., Verenigde Staten
Ik groei ook op in een religieus verdeeld gezin. Net als de in het artikel aangehaalde jongen vind ik het soms zo zielig voor mijn vader dat hij alleen thuis achterblijft als wij naar de christelijke vergaderingen gaan. Zo af en toe voelde ik de verleiding om ten aanzien van mijn geloof te schipperen. Maar na het lezen van dit artikel heb ik besloten dat ik, zonder af te doen aan het vereiste vriendelijk en tactvol tegenover mijn vader te zijn, heel erg op mijn hoede moet zijn voor geestelijke valkuilen.
J. O., Japan
Kritiek aanvaarden Sinds ik een christen geworden ben, hebben mijn ouders voortdurend naar dingen gezocht waarvoor zij mij konden bekritiseren. Dit was heel irritant. Maar uw artikel „U vindt kritiek niet leuk?” (8 februari 1991) heeft mij laten zien hoe ik deze situatie het hoofd kan bieden.
M. M., Verenigde Staten
Instant-geluk Dank jullie wel voor de artikelen over instant-geluk (22 januari 1991). Ik worstel al lang met deze mentaliteit, die ik uit mijn jeugd heb overgehouden aan een dieet van zes uur tv-kijken per dag. Het lezen van de artikelen heeft mijn zienswijze verfrist.
R. D., Verenigde Staten
Roken In een telefooncel vond ik een Ontwaakt! over roken (8 juli 1989). De schedel op de omslag trok meteen mijn aandacht! Vier jaar geleden ben ik met roken gestopt, maar ik heb het tijdschrift doorgegeven aan een zoon van mij die rookt. Ik heb nog drie zoons die er ook mee moeten stoppen. De artikelen waren heel leerzaam en praktisch. Hoewel ik niet van uw geloof ben, heb ik er wel respect voor.
P. T., Verenigde Staten
Mijn lerares rookte veel te veel, en elke keer als ze iets tegen me zei, stonk ze naar sigaretterook. Ik herinnerde me het artikel met de tien manieren om met roken te stoppen. Ik nam een exemplaar mee voor mijn lerares en vroeg haar drie maanden later of ze met roken gestopt was. Ze vertelde me dat ze met behulp van het tijdschrift en haar eigen krachtsinspanningen gestopt was. Ze had 25 jaar gerookt.
B. O., Verenigde Staten
Eenoudergezinnen Ik ben een alleenstaande ouder, en onder druk van de zorg voor het opvoeden van de kinderen en het voorzien in ons onderhoud, wil ik er wel eens te veel in opgaan hoe deze dingen mij raken, hierin vaak alleen maar aan mijzelf denkend. Uw artikel „Hoe kan ik in een eenoudergezin gelukkig zijn?” (22 december 1990) heeft mij geholpen de dingen vanuit een ander perspectief te zien — vanuit dat van mijn kinderen. Ik ben gaan beseffen dat het niet alleen míjn gevoelens en behoeften zijn die beschouwd moeten worden.
P. G. B., Verenigde Staten