Jessica’s spreekbeurt

JESSICA, een dertienjarig meisje uit de Verenigde Staten, moest evenals haar klasgenootjes een spreekbeurt houden over het thema „God, vlag en land”. Omdat Jessica wist dat de andere leerlingen nieuwsgierig waren waarom zij als een van Jehovah’s Getuigen de vlag niet groette, greep zij moedig deze gelegenheid aan om haar overtuiging uiteen te zetten. Hier volgen enkele passages uit haar spreekbeurt.

„Aan het begin van elke schooldag wordt de leerlingen gevraagd de eed van trouw op te zeggen, maar wegens mijn overtuiging en mijn godsdienst doe ik dat niet. Veel mensen vragen zich af waarom niet. Nu, ik zal het jullie vertellen.

De eerste woorden van de vlaggegroet luiden: ’Ik zweer trouw aan de vlag.’ Wat is trouw eigenlijk? Het is de plicht tot steun, loyaliteit en toewijding. Daar ik reeds trouw heb gezworen aan God, kan en wil ik geen trouw zweren aan de vlag. Dat ik de vlag niet aanbid of er geen eed van trouw aan zweer, wil echter niet zeggen dat ik er geen respect voor heb.

God is het belangrijkste in mijn leven. Ik doe mijn uiterste best om me te houden aan zijn geboden zoals die in de bijbel staan. Elke dag bid ik tot hem en ik bid ook als ik extra hulp of aanmoediging nodig heb. Die hulp en aanmoediging krijg ik altijd op tijd. Ik heb gemerkt dat wanneer ik God op de eerste plaats stel en de dingen doe die hij ons heeft geboden, ik gelukkiger ben.

Dus hoewel ik de vlag niet groet, heb ik er wel respect voor en zou ik ze op geen enkele manier willen onteren. Maar mijn trouw behoort God toe, en terecht, want hij heeft me geschapen en ik ben die trouw aan hem verschuldigd.”

De leerlingen in Jessica’s klas werd gevraagd hun oordeel over de spreekbeurten te geven. Wat was Jessica blij dat als resultaat van haar inspanningen klasgenoten zeiden dat zij haar overtuiging nu beter begrepen. Belangrijker nog, jongeren die zich vrijmoedig voor bijbelse beginselen uitspreken, verheugen het hart van Jehovah God! — Spreuken 27:11.