Toeval of ontwerp?

De snavel van de toekan

◼ De toekan, een vogel die in Midden- en Zuid-Amerika voorkomt, is geen al te beste vlieger maar beweegt zich voornamelijk door te huppen. De roep van sommige soorten klinkt als die van een kikker maar is luider en is zelfs een kilometer verderop in de jungle nog te horen. Wat wetenschappers misschien nog het meest versteld doet staan is zijn snavel.

Wetenswaardigheid: De snavel van sommige toekans beslaat meer dan een derde van hun lichaamslengte. Hij ziet er zwaar uit, maar is dat niet. „Het oppervlak is gemaakt van keratine, waarvan ook nagels en haar zijn gemaakt”, legt de materiaalwetenschapper Marc André Meyers uit. „Het bestaat uit vele laagjes van uiterst kleine, zeshoekige plaatjes, die als dakpannen over elkaar liggen.”

De dichtheid van de toekansnavel is wel vergeleken met die van een harde spons. Sommige delen ervan zijn hol, terwijl andere delen uit beenbalkjes en membranen bestaan. Het resultaat is een lichtgewicht snavel die verbluffend sterk is. „Het is alsof de toekan over een grondige kennis van werktuigbouwkunde beschikt”, zegt Meyers.

Door de bouw van zijn snavel kan de toekan zware schokken opvangen. Wetenschappers denken dat ingenieurs in de luchtvaart en de auto-industrie veel van de snavel kunnen leren. „Carrosserieën die naar het voorbeeld van toekansnavels zijn gemaakt, kunnen een automobilist bij een botsing betere bescherming bieden”, aldus Meyers.

Wat denkt u? Is de sterke maar lichtgewicht snavel van de toekan bij toeval ontstaan of is hij ontworpen?

[Diagram/Illustratie op blz. 17]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

Holle kern

Sponsachtige structuur