NAAIEN

Door naaisteken verbinden. Vanaf de vroegste tijden heeft naaien, alsook borduren, een belangrijke rol in de activiteiten van de mens gespeeld (Ex 26:1; 35:35; Job 16:15; Pr 3:7; Ez 13:18). De eerste man en vrouw, Adam en Eva, ’naaiden vijgebladeren aan elkaar en maakten lendenbedekkingen’ (Ge 3:7). Dit kan eenvoudig betekenen dat zij de grote vijgebladeren met dunne twijgjes van de vijgeboom aaneenhechtten.

Toen Christus Jezus uitlegde waarom zijn discipelen niet vastten, zoals de Farizeeën en de discipelen van Johannes dit deden, zette hij uiteen dat een scheur in een oud kleed nog groter zou worden als men er een lap ongekrompen stof overheen zou naaien (Mr 2:18, 21). Bij het wassen zou de lap krimpen, met als gevolg dat hij het oude kleed stuktrekt, waardoor het scheurt. Deze illustratie had Jezus’ toehoorders moeten helpen inzien dat nu de tijd voor hen was aangebroken zijn volgelingen te worden en dat het verkeerd van hen was te trachten hun gebruiken aan Jezus’ discipelen op te dringen. Johannes zelf had reeds eerder verklaard dat hij een voorbereidend werk deed met het oog op Christus’ komst en dat zijn werk daarom slechts van tijdelijke aard was. — Jo 3:27-30.