Hun zoeken naar ware religie beloond
ELK jaar worden vele duizenden oprechte personen die naar de ware religie zoeken, beloond door hetgeen zij vinden. Tot hen behoren onder andere de volgende personen:
● Een jong echtpaar in Massachusetts (V.S.) was erg overstuur door wat zij hun methodistische voorganger hadden horen zeggen. Hij gaf openlijk te kennen dat hij zulke praktijken als voorechtelijke geslachtsgemeenschap en homoseksualiteit goedkeurde. Ook vertolkte hij een moderne filosofie die de bijbel kleineerde. Zij waren er daarom mee opgehouden naar zijn kerk te gaan. Maar zij voelden nog steeds de noodzaak God te aanbidden. Wat moesten zij doen?
Een vriend van hen, die een Getuige was, sprak met hen over Jehovah God en zijn rechtvaardige beginselen, zoals die in zijn Woord de bijbel staan opgetekend. Het duurde niet lang of zij bezochten geregeld de gemeentevergaderingen van Jehovah’s getuigen en vertelden hun vrienden en familieleden hoe zij de ware religie hadden gevonden. Kort daarna bestudeerden vijf van hun familieleden de bijbel met de christelijke getuigen van Jehovah. Dit echtpaar is buitengewoon blij verbonden te zijn met mensen wier leerstellingen en gewoonten in overeenstemming blijken te zijn met de bijbel.
● Ook een vrome katholieke vrouw die in Maryland (V.S.) woont, is nu blij de waarheid gevonden te hebben. Haar priester had haar eens verteld dat haar jongere broer plotseling was gedood omdat haar vader twintig jaar lang niet naar de kerk was geweest. Dit bracht haar vader ertoe berouw te hebben en weer naar de kerk te gaan. Maar toen negen maanden later de vader plotseling stierf en de priester zei dat dit aantoonde dat God wist wat Hij deed, aangezien beiden ’in Gods genade waren gestorven’, raakte zij in verwarring.
„Ik kreeg bezoek van een Getuige”, vertelt ze, „en zij schonk mij werkelijk troost uit de bijbel. Maar ik wilde haar aantonen dat de katholieke Kerk gelijk had en zij het bij het verkeerde eind had, en daarom belde ik herhaaldelijk de priester op om hem vragen te stellen over hetgeen ik in de katholieke Kerk had geleerd. Iedere keer was het resultaat dat ik het gevoel had jarenlang bedrogen te zijn geweest. Toen ik doorging met de Getuigen te studeren, kwam ik de betekenis te weten van Johannes 8:32: ’Gij zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken.’ Voor het eerst was ik werkelijk gelukkig. Het duurde niet lang of ik droeg mij aan Jehovah op en werd gedoopt.”
● Nog iemand die oprecht naar het ware christendom zocht, was een baptist die in Detroit (Michigan, V.S.) woont en vertelt: „Tegen de tijd dat ik twintig was, was ik pianist voor kerkkoren, maar ik was teleurgesteld toen ik zag dat degenen die immorele daden bedreven, nooit uit hun ambt werden gezet. Ik was van mening dat als God deze mensen zou aanvaarden, ik hem of zijn bijbel niet nodig had. Toch speelde ik voor elke kerk die mij goed betaalde. Na ongeveer twintig jaar begon ik serieus over de wonderen van de schepping na te denken. Toen mijn zuster opmerkte dat ik graag de bijbel wilde begrijpen, spoorde zij mij ertoe aan met de Getuigen te studeren. Wat ik begon te leren, was precies het tegenovergestelde van wat ik als kind had geleerd. Het was mogelijk om eeuwig op aarde te leven in een Paradijs! De goddelozen zouden niet eeuwig branden. Jehovah zal goddeloosheid niet door de vingers zien. Hij heeft een tijd vastgesteld om de aarde te reinigen!
Nu kon ik niet langer voor kerken spelen. Hoewel mijn kerksalaris mij in staat had gesteld mijn kinderen een gerieflijk leven te verschaffen, gaf ik deze baan gauw op en begon in een restaurant te werken totdat er zich een gunstiger gelegenheid zou voordoen. Ik maakte vorderingen tot het punt van de opdracht en symboliseerde deze door de doop.”
● En dan was er een vrome rooms-katholiek die in Illinois (V.S.) in een klooster woonde. Hij kreeg daar boeken te lezen over het leven van „heiligen”. Maar in plaats dat deze boeken hem ertoe inspireerden een heilige te worden, ontmoedigden ze hem, zodat hij het klooster verliet. Niet lang daarna trouwde hij. Op zekere dag deelde de pastoor in zijn kerk een vragenlijst uit waarop voorgestelde veranderingen stonden aangegeven en aan de parochianen werd gevraagd te vermelden aan welke veranderingen zij de voorkeur gaven. Hij en zijn vrouw kruisten er een paar aan en schreven bovendien onder aan de lijst: „Bijbelstudiecursussen.” Kort daarna gingen zij naar hun pastoor toe en vroegen hem persoonlijk of er in hun kerk niet een bijbelstudieklas georganiseerd kon worden, maar hij antwoordde: „Ik denk niet dat er genoeg belangstellenden in de parochie zijn die een groep zouden kunnen vormen.” Zij probeerden dus zelf de bijbel te bestuderen.
Nadat zij met Jehovah’s getuigen de bijbel waren gaan bestuderen, dienden zij het verzoek in als lidmaat van de kerk geschrapt te worden. Toen op zekere dag een kapelaan hen toevalligerwijs ontmoette en hun vroeg waarom zij niet meer naar de kerk gingen, vertelden zij hem over hun bijbelstudie met de Getuigen. Hij vroeg of hij de studie kon bijwonen en kreeg te horen dat dit kon. Aan het begin beweerde hij in de bijbel te geloven, maar het werd al gauw duidelijk dat dit niet zo was. Gedurende de studie maakte hij bezwaar tegen het feit dat christenen zich afgescheiden van de wereld moeten bewaren en gaf hij te kennen niet in het bestaan van een persoonlijke Duivel te geloven. Met betrekking tot de opwekking van Lazarus zei de priester met klem dat Lazarus niet werkelijk was gestorven. Al dergelijke opmerkingen van de priester overtuigden het echtpaar er alleen maar des te meer van dat zij bij Jehovah’s getuigen de ware religie hadden gevonden. Zij bezochten al gauw alle vergaderingen van de Getuigen.
● Een katholiek die in Portland (Oregon, V.S.) woont, maakte net zo iets mee: „Ik begon naar de waarheid te zoeken toen ik een heleboel strijdpunten in de Kerk begon te zien, zoals betreffende geboortenbeperking. Ik hoorde dat er veranderingen plaatsvonden, maar het duurde een hele tijd voordat ik dit wilde geloven, aangezien ik ze niet in mijn eigen kerk waarnam. Maar toen ik de kerkdiensten in andere parochies bezocht, zag ik tot mijn verbazing vele veranderingen. Ik was er zo van ondersteboven dat ik mijn geloof in de Kerk verloor. Tot de punten die mij mijn zekerheid in de Kerk ontnamen, behoorden de liturgie, het gebed en de ceremoniën. De dag voor Pasen in het jaar 1969 verliet ik de katholieke Kerk. Enkele maanden later bezocht ik, samen met mijn gezin, het internationale ’Vrede op aarde’-congres van Jehovah’s getuigen.
Er werd mij gevraagd of ik de bijbel wilde bestuderen, en ik stemde hierin toe. In het begin was ik traag in het maken van vorderingen en het aanvaarden van de waarheid. Maar er kwam vooruitgang toen ik mij zowel op de gemeentevergaderingen als op mijn persoonlijke bijbelstudie begon voor te bereiden. De Getuige die met mij studeerde, wist altijd de antwoorden of was altijd in staat ze te vinden. Toen ik op zekere dag in het bijbelstudiehulpmiddel De waarheid die tot eeuwig leven leidt het hoofdstuk ’Populaire gebruiken die God mishagen’ had bestudeerd, gooide ik al mijn rozenkransen en beelden weg. Dat was voor mij het keerpunt wat het aanvaarden van de waarheid van de bijbel betreft. Ik liet mij uit de katholieke Kerk uitschrijven en werd als een Getuige gedoopt.”
Indien u nog geen vergadering van Jehovah’s getuigen in een van hun Koninkrijkszalen hebt bezocht, waarom zou u dit dan niet deze week doen? Het is heel goed mogelijk dat ook u een heel gunstige indruk ontvangt door wat u ziet en hoort. En indien u de bijbel wilt begrijpen, waarom zou u dan niet aan een van Jehovah’s getuigen vragen u met het bestuderen van de bijbel te helpen, zoals honderdduizenden anderen hebben gedaan? Indien u om een begrip van Gods Woord bidt en een leven wilt leiden dat in harmonie is met dat Woord, zult u het antwoord op uw gebed vinden.