Gaat u naar een trouwerij?
SOMMIGE mensen gaan nooit naar een trouwerij, zelfs niet naar die van een intieme vriend, omdat zij beweren het te druk te hebben. Het is echter goed te bedenken dat Jezus Christus, de Zoon van God, toen hij op aarde was het niet te druk had om het huwelijksfeest in Kana bij te wonen. Het eerste teken als bewijs van zijn messianiteit verrichtte hij in feite op deze bruiloft. Toen de wijn opraakte, zorgde hij op miraculeuze wijze voor meer, de allerbeste wijn, en in overvloed. Het resultaat van dat wonder was tussen twee haakjes dat ’zijn discipelen hun geloof in hem stelden’. — Joh. 2:1-11.
Het eerste huwelijk was dat van Adam en Eva en werd gesloten door Jehovah God, de Schepper. God had Adam eerst tot het besef laten komen dat hij een levensgezellin nodig had, want wij lezen dat Adam, nadat hij alle dieren een naam had gegeven, bemerkte dat er voor hem „geen hulp . . . als zijn tegenhanger” was. Toen schiep God Eva en „bracht haar tot de mens”. Geen wonder dat Adam toen hij aan haar werd voorgesteld, zei: „Dit is eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees. Deze zal Mannin worden genoemd, omdat deze uit de man werd genomen.” — Gen. 2:18-23.
Er is geen bericht dat er onder Gods dienstknechten uit de oudheid een formele religieuze plechtigheid aan huwelijken was verbonden, ofschoon er wel definitieve stappen werden gedaan die de huwelijksband wettelijk bindend maakten. Eén ding is evenwel zeker, dat een huwelijk, evenals thans het geval is, een vreugdevolle gebeurtenis was. De aan huwelijksfeesten verbonden vreugde wordt onderstreept door de zinspeling op het huwelijk van het Lam, waarmee deze regeling die de mensen goed begrijpen, wordt gebruikt om de verhouding te illustreren die er in de hemel tussen Jezus Christus en zijn volgelingen zal bestaan. Met betrekking tot dit huwelijk lezen wij: „Looft Jah, . . . Laten wij ons verheugen en verrukt zijn, en laten wij hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is aangebroken en zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt.” — Openb. 19:6, 7.
Huwelijken zijn gewoonlijk zeer vreugdevolle aangelegenheden en ze hebben ook veel aantrekkelijke kanten, vooral voor vrouwen, die over het algemeen romantischer zijn aangelegd en zich meer interesseren voor huwelijken dan mannen. Gewoonlijk is er een schitterend geklede bruid, en vaak zijn er bloemen en muziek om de feestelijkheid van de gebeurtenis te verhogen.
Men heeft opgemerkt dat bruidjes heel veel werk van hun huwelijk maken; zij dramatiseren het graag zoveel mogelijk. En zij doen dit met typisch vrouwelijke wijsheid. Veel bruidegoms zouden het heel waarschijnlijk liever anders willen, maar als met alle regelingen gewoon wordt doorgegaan, kan het heel goed zijn dat daardoor ook het hart en de geest van deze mannen goed wordt doordrongen van de belangrijkheid van de stap die zij doen. Zoals door psychologen uit de wereld is opgemerkt, maakt de dramatische plechtigheid zo’n indruk op de man of bruidegom dat hij er dieper van wordt doordrongen dat hij van nu af aan een gehuwd man is. En het is ook verstandig van bruidjes dat zij veel werk van hun huwelijk maken, want trouwen is een van de belangrijkste stappen die men kan doen, terwijl men hierbij de verwachting koestert dat het voor het leven is.
REDENEN OM NAAR EEN TROUWERIJ TE GAAN
Er zijn vele verschillende redenen waarom mensen een trouwerij of huwelijksplechtigheid bijwonen. Iemand die erg romantisch is, zal gewoonlijk een aantal verontschuldigingen vinden om naar een trouwpartij te gaan. Men heeft er natuurlijk een heel goede reden voor wanneer een goede vriend of vriendin of iemand uit de naaste familie gaat trouwen. Een paar dat gaat trouwen, beschouwt het als een uiting van genegenheid of achting wanneer anderen op hun huwelijk komen. Sommigen gaan erheen omdat zij familie van de bruid of bruidegom zijn en zich dus verplicht voelen hun gezicht te laten zien. Anderen gaan omdat zakelijke of politieke betrekkingen hun aanwezigheid raadzaam schijnen te maken. Weer anderen gaan misschien uit nieuwsgierigheid, terwijl voor sommige vrouwen de gelegenheid om mooie kleren te kunnen dragen een reden zou kunnen vormen erheen te gaan.
Hoewel een huwelijk een vreugdevolle gebeurtenis is, mag nooit uit het oog worden verloren dat het volgens de bijbel ook een zeer ernstige aangelegenheid is. Wanneer een man en een vrouw gaan trouwen, worden zij geacht een contract voor het leven te sluiten. Men erkent algemeen dat mensen met elkaar trouwen om lief en leed te delen tot de dood hen scheidt. In die landen waar Jehovah’s getuigen de wettelijke autoriteit bezitten burgerlijke huwelijken te sluiten, beschouwt de bedienaar van het evangelie die het paar toespreekt terecht de schriftuurlijke basis voor het huwelijk en de schriftuurlijke verplichtingen van de man en de vrouw. Waar Jehovah’s getuigen die autoriteit niet bezitten, wordt vaak een huwelijkslezing in de Koninkrijkszaal gehouden. Is dit alles, hoewel het in de eerste plaats tot het bruidspaar is gericht, niet eveneens goede raad voor alle aanwezigen? Zeer beslist!
VOOR GEHUWDE MANNEN EN VROUWEN
Doordat tegenwoordig steeds meer paren als man en vrouw samenleven zonder eerst te trouwen, wordt het huwelijk omlaaggehaald. Onder degenen die wel trouwen, bestaat steeds minder loyaliteit en trouw aan de huwelijksbelofte en aan elkaar en vinden er steeds meer echtscheidingen plaats. Alle thans bestaande neigingen — zoals tot het materialisme, tot seksuele immoraliteit en tot perversiteiten — te zamen maken het moeilijker om een succes van het huwelijk te maken. Zo kunnen zelfs onder opgedragen christenen sommigen in de verleiding komen uit elkaar en ieder zijns weegs te gaan als zij geen schriftuurlijke echtscheiding kunnen krijgen.
Zouden niet al zulke personen, alsook alle anderen die meer „verdrukking . . . in hun vlees” hebben dan zij verwacht hadden, voordeel kunnen trekken van een op de bijbel gebaseerde huwelijkslezing? (1 Kor. 7:28) Hoe goed zou het voor hen zijn hun handelwijze jegens elkaar te vergelijken met de schriftuurlijke raad die wordt verstrekt! Als de bruidegom raad ontvangt, kan iedere echtgenoot zich terecht afvragen in hoeverre hij voldoet aan de maatstaf die de Insteller van het huwelijk in zijn Woord de bijbel heeft uiteengezet. Hetzelfde geldt voor elke getrouwde vrouw wanneer de bruid raad ontvangt met betrekking tot haar schriftuurlijke verplichtingen jegens haar man. Als een echtpaar van wie het huwelijk in een sleur is geraakt een trouwplechtigheid bijwoont, kan het zijn dat zij, door twee jonge mensen te zien die elkaar liefhebben en vol verwachting hun trouwbelofte afleggen, worden geholpen aan de tijd terug te denken dat zij hetzelfde voor elkaar voelden. Zij zullen er misschien zelfs toe bewogen worden er iets aan te doen om hun „eerste liefde” weer aan te wakkeren.
OUDERS EN KINDEREN
Ook ouders, die altijd hopen dat hun kinderen gelukkig zullen worden in het huwelijk, kunnen er voordeel van trekken als zij zo’n huwelijkslezing bijwonen. Zo prees een christelijke bedienaar van het evangelie de ouders van een jong paar omdat zij hun kinderen „in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah” hadden grootgebracht, zodat zij eerbaar in het huwelijk konden treden en in hun huis van aanbidding konden worden toegesproken. Ongetwijfeld zullen alle ouders met huwbare of zelfs jonge kinderen, als zij zulke opmerkingen horen, hierdoor beter beseffen hoeveel er bij het op juiste wijze opvoeden van hun kinderen is betrokken. — Ef. 6:4.
Bovendien prees deze zelfde bedienaar van het evangelie ook het jonge paar omdat zij de strikken van seksuele immoraliteit hadden vermeden zodat zij eerbaar in het huwelijk konden treden. Wat een aansporing waren die opmerkingen voor alle jonge mensen in de zaal om bijbelse beginselen na te leven en zelfbeheersing te oefenen! Zij werden ook geholpen in te zien hoe waar de woorden van de apostel zijn dat „godvruchtige toewijding . . . nuttig [is] voor alle dingen”, inclusief een gelukkig huwelijk. — 1 Tim. 4:8.
Ook degenen die ernstig overwegen te trouwen, zullen voordeel trekken van zo’n huwelijkslezing. Als zij de spreker de plichten alsook de voorrechten van gehuwde personen horen uiteenzetten, dienen zij erdoor te worden geholpen een rijpe zienswijze ten aanzien van het huwelijk te krijgen, in plaats van het alleen maar als romantisch, als rozegeur en maneschijn, te bezien. Zij zullen erdoor worden geholpen te beseffen hoezeer het feit of men gelukkig in het huwelijk is, afhangt van zulke praktische factoren als bedachtzaam, onzelfzuchtig en attent jegens elkaar te zijn. Zij zullen er ook van worden doordrongen dat mensen in het huwelijk wel degelijk „verdrukking in hun vlees” hebben en dus bereid moeten zijn lief en leed te delen.
VOORDEEL TREKKEN VAN DE BRUILOFT
Een paar dat gaat trouwen, heeft zo van die kennissen die de houding aannemen dat zij geen tijd hebben om naar de huwelijkslezing in de Koninkrijkszaal te gaan, maar die wel tijd hebben voor de feestelijkheden daarna, al het lekkere eten en drinken en de gezelligheid. Dit zou men het paard achter de wagen spannen, kunnen noemen. Het grenst in feite aan de fout die Esau, de jager uit de oudheid, maakte die een linzengerecht boven de geestelijke zegeningen van de voor het eerst aan zijn grootvader Abraham gedane belofte verkoos. Iemands aanwezigheid op het huwelijk is een uiting van achting voor degenen die gaan trouwen, maar iemands aanwezigheid alleen op de bruiloft kan betekenen dat het hem of haar voornamelijk om de pret is te doen. — Hebr. 12:16.
Jehovah’s getuigen hebben bruiloften vaak tot gelegenheden gemaakt die tot geestelijk nut en opbouw zijn. Onlangs werden op een van deze bruiloften door verschillende intieme vrienden van het bruidspaar korte toespraakjes gehouden waarin humor werd gecombineerd met praktische raad. Er werden ook enkele christelijke liederen gezongen die speciaal bij de gelegenheid pasten, en natuurlijk begonnen de feestelijkheden met Gods zegen erover te vragen.
Ook hier dient men ervoor te zorgen dat de bruiloft op een hoog peil blijft en niet afzakt tot het peil van losbandigheid en dronkemanspret, zoals onder wereldlingen zo vaak het geval is. Om kort te gaan, ook op bruiloften dient de raad van de apostel ter harte te worden genomen: „Hetzij gij daarom eet of drinkt of iets anders doet, doet alle dingen tot Gods heerlijkheid.” Hierdoor zullen zowel de huwelijksplechtigheid als de feestelijkheden daarna niet alleen vreugdevolle gebeurtenissen zijn, maar ook gebeurtenissen waarbij men elkaar opbouwt en waaraan men dierbare herinneringen bewaart. — 1 Kor. 10:31.