Is verandering voor homoseksuelen mogelijk?
HET is waar dat de bijbel duidelijk aantoont dat homoseksualiteit verkeerd is. Maar Jehovah, de God van de bijbel, houdt rekening met ’s mensen zwakheid. Hij is een God van liefde. Hij verwerpt dus niemand als volstrekt onverbeterlijk — zolang die persoon maar naarstig tracht zich naar Zijn wil te richten.
De Schrift toont aan dat de homoseksueel, om Gods goedkeuring te verkrijgen, zich moet veranderen. De bijbel laat echter ook zien dat zo’n verandering mogelijk is. De apostel Paulus zinspeelt op sommige personen die homoseksuelen geweest waren en zegt vervolgens, in 1 Korinthiërs 6:11: „Toch zijn sommigen van u dat geweest. Maar gij zijt rein gewassen.” Zij hadden zich veranderd!
Veel homoseksuelen beweren echter dat zij zich niet kunnen veranderen. Zij zeggen in feite dat de bijbel het bij het verkeerde eind heeft. Sommigen beweren: „Ik kan er niets aan doen; ik ben als homoseksueel geboren.” Of zij zeggen misschien dat homoseksualiteit het gevolg van hun opvoeding is. Er zijn ongetwijfeld tal van sociale en emotionele factoren bij betrokken om iemand van heteroseksuele op homoseksuele betrekkingen te doen overgaan, en de grondoorzaken van homoseksualiteit zijn misschien niet bekend. Maar niemand dient fatalistisch te redeneren: ’Ik kan er niets aan doen.’ Waarom niet?
Omdat de beschikbare inlichtingen voor het merendeel met de bijbel overeenstemmen: Homoseksuelen KUNNEN zich veranderen. Niemand dan de persoon zelf dwingt iemand homoseksueel te blijven. Lijkt die bewering u te boud? Welnu, beschouw de bewijzen eens.
WAAROM ZIJ ZICH NIET VERANDEREN
Als men materiaal over het onderwerp leest of met homoseksuelen spreekt, wordt men door het volgende feit getroffen: Homoseksuelen willen homoseksuelen zijn. In de in Minneapolis (V.S.) verschijnende Tribune van 14 mei 1972 verscheen een artikel dat grotendeels sympathiek tegenover de homoseksuele beweging stond. Let eens op de opmerkingen van de schrijver:
„Achter dit alles voelt men de onuitgesproken vrees dat bij onderzoekingen wel eens de een of andere factor gevonden zou kunnen worden waardoor misschien de mogelijkheid zou bestaan een homoseksueel in een heteroseksueel te veranderen. Zij zouden dit niet willen. Zij zijn gelukkig in hun homoseksualiteit. Zij willen geen heteroseksueel zijn.
Lena Hardin, die met Mike McConnell een coördinator is van een gesprekscentrum voor homoseksuelen, stelt het als volgt: ’Het enige voordeel van heteroseksueel te zijn, is dat je dan niet meer anders bent. De wijze waarop andere mensen over je denken en je bezien, zou veranderen. En om u de waarheid te zeggen, is dat niet zo belangrijk. Ik wil nog altijd zijn wat ik ben.’”
Merk op dat men zich er niet op beroept ’als homoseksueel’ of met een ’slechte huiselijke achtergrond’ geboren te zijn. De betrokken personen zeggen doodgewoon: „Ik wil nog altijd zijn wat ik ben.”
VERANDERING IN HET DENKEN
Aangezien iemand homoseksueel verkiest te zijn, is zijn dènken beïnvloed en spoort dit hem tot die seksuele voorkeur aan. De bijbel is het er terecht mee eens dat dit aan het probleem ten grondslag ligt. Paulus schrijft over homoseksuelen dat „God hen aan een verwerpelijke geestestoestand [heeft] overgegeven om de dingen te doen die niet betamen” (Rom. 1:26-28). Vanuit het hart zijn zulke personen op een verkeerde wijze gaan redeneren en hebben zij verdorven begeerten ontwikkeld. — Matth. 15:18-20.
Wat de bijbel in dit opzicht zegt, stemt overeen met de feiten die homoseksuelen onthulden. Zo legt een Amerikaan het proces uit waardoor zijn denken voor de homoseksuele zienswijze werd gewonnen: „Homoseksualiteit is het voortbrengsel van een zeer ingewikkelde vorming over een lange periode . . . [Homoseksuelen] ondergaan willens en wetens een hersenspoeling — ’Ik ben anders en ik ben er trots op. Ik ben aantrekkelijk.’ Dit is omgekeerde geneeskunde.”
Deze denkwijze vormt de kern van het probleem van homoseksualiteit. Men zou er alleen mee kunnen ophouden homoseksueel te zijn als men niet meer als homoseksuelen zou denken en hun verlangens niet meer had. De bijbel toont in 1 Korinthiërs 6:11 aan dat zo’n verandering in het denken mogelijk is. Maar hoe komt het dan dat er niet meer zijn die zich veranderen?
Een verslaggever van de Long Island (New York) Press stelde een bekeerde homoseksueel dezelfde vraag. De man gaf ten antwoord:
„In de eerste plaats heerst de wijdverbreide mening dat het onmogelijk is. Ten tweede beschikken duizenden ongelukkige homoseksuelen niet over de geldmiddelen om een kostbare geneeskundige behandeling te ondergaan. Ten derde worden veel mannen tegengehouden door vrees voor ontmaskering.”
Hoewel tal van psychiaters en anderen de indruk gegeven hebben dat niemand zich kan veranderen, blijkt uit de ervaring van deze man het tegendeel. Hij geeft toe nog zes andere mannen te kennen die zich eveneens veranderd hebben.
Het is inderdaad niet gemakkelijk zulke veranderingen aan te brengen. Waarom? Omdat niet alleen iemands denkpatroon zich op een bepaalde manier ontwikkeld heeft, maar ook iemands lichaam naar iets abnormaals is gaan hunkeren. Zoals iemands denken weer aangepast wordt aan datgene wat volkomen normaal is, dient dit ook te geschieden met zijn hele levenswijze. De oude gewoonten moeten geleidelijk plaats maken voor nieuwe.
HOE EEN HOMOSEKSUEEL ZICH VERANDERDE
Een homoseksuele man, een acteur, die zich uiteindelijk in de stad New York vestigde, vertelt hoe hij die verandering aanbracht. Deze man was door en door homoseksueel. Laat hem de ommekeer die hij gemaakt heeft en de krachtsinspanning die er van zijn zijde bij betrokken was, eens uitleggen:
„Ik was sinds mijn achtste jaar een homoseksueel en tegen de tijd dat ik drieëntwintig jaar was, was ik in volslagen, onbetwiste slavernij aan mijn vlees geraakt. Evenals veel homoseksuelen, probeerde ik mijn geweten te sussen en de ernst van mijn immoraliteit te verbloemen door, zoals veel sofisten van deze wereld doen, te zeggen dat ik ’anders’ was. Maar de simpele waarheid is dat ik pervers was. Ik kan mij nog minstens 150 mannen voor de geest halen met wie ik herhaaldelijk elke vorm van seksuele perversiteit bedreven heb. Ik zeg dit niet om iemand die misschien homoseksuele neigingen heeft te prikkelen, maar om te illustreren tot welk niveau ik was afgedaald. In werkelijkheid werd ik, volgens de maatstaven van de homoseksuele wereld, misschien wel als slechts een gematigde homoseksueel beschouwd, aangezien ik met minder dan drie verschillende mannen per dag immoraliteit bedreef.
Inwendig wist ik dat mijn homoseksualiteit verkeerd was. En toen ik enkele jaren geleden werd uitgenodigd om een vergadering van Jehovah’s getuigen bij te wonen, begon deze overtuiging omtrent het verkeerde van de homoseksuele handelwijze sterker te worden. Bovendien beviel datgene wat ik van de Getuigen hoorde mij. Het denkbeeld eeuwig op een paradijsaarde te leven, trok mij werkelijk aan. Het was zo prettig, zo bevrijdend. Ik had mij altijd afgevraagd waarom de wereld is zoals ze is, vervuld van zoveel haat, hebzucht en zelfzucht. Ik vroeg mij af welke hoop er voor de toekomst was. Jehovah’s getuigen gaven mij een antwoord op mijn vragen. Maar zelfs daarop veranderde ik mijn homoseksuele levenswijze niet onmiddellijk; ik wist dat het moeilijk zou zijn, aangezien ik er erg veel van hield. Bovendien zette ik mijn acteurscarrière voort, met inbegrip van het opnemen van mijn TV-shows. Ik verdiende veel geld en ook dat zou niet gemakkelijk op te geven zijn.
In 1969 werkte ik evenwel in de stad New York en ging ik naar het ’Vrede op aarde’-congres van Jehovah’s getuigen in het Yankee Stadion. Tijdens de slottoespraak werd ik met de werkelijkheid geconfronteerd. De spreker richtte zijn opmerkingen tot degenen die geen getuigen van Jehovah waren met de woorden: ’U weet dat u in Gods nieuwe ordening wilt zijn, dus waarom gaat u niet met ons mee om leven in die nieuwe ordening te verkrijgen?’ De eenvoudige waarheid van die woorden sloeg in. Ik wìlde graag leven. Ik híeld van Jehovah’s volk. Vanaf dat ogenblik begon ik veranderingen in mijn leven aan te brengen. Het was een kwestie van òf Jehovah dienen en leven òf homoseksueel blijven en sterven.
Te zeggen dat ik van toen af aan nooit meer een homoseksuele ervaring had, zou werkelijk goed klinken, maar het zou helaas een leugen zijn. Ik ben daarna wel eens gestruikeld, maar ik gaf het niet op. Ik verafschuwde wat ik gedaan had en nam een nog vaster besluit de immoraliteit niet weer te herhalen. Weinigen kunnen waarschijnlijk ooit begrijpen welk een strijd ik voerde — het verschrikkelijke lijden, dag en nacht, daar het ’vlees’ schreeuwde om seksuele bevrediging. Op de duur won ik de strijd, maar niet door eigen kracht. Voortdurend ging ik tot God in gebed en vroeg hem om hulp, en hij hielp mij ook. Ik deed echter stappen in overeenstemming met mijn gebeden.
Ik sloeg alle toneelengagementen af, al betekende dit ook dat ik veel materiële gerieven moest opgeven en als acteur aan veel openbare kritiek kwam bloot te staan. Ik besefte dat de toneelsfeer eenvoudig niet bevorderlijk is voor het beoefenen van het ware christendom of voor een fatsoenlijke moraal. Mettertijd hield ik met alle homoseksuele praktijken op en werd ik door Jehovah’s getuigen voor de doop aanvaard.
Intussen heb ik een lieve christelijke vrouw getrouwd en Jehovah’s schitterende huwelijksregeling schenkt ons waar geluk en ware voldoening. Ik ben ook een dienaar in de bediening in een van de gemeenten van Jehovah’s getuigen. Maar waar ik mij speciaal over verheug, is dat ik nu een zuiver geweten heb en weet dat ik een leven leid dat de Almachtige God behaagt.”
AANVAARD DE UITDAGING U TE VERANDEREN
Deze man aanvaardde de uitdaging zich te veranderen. Mettertijd deed hij de stap die de bijbel als juist aanbeveelt voor degenen die het aan seksuele zelfbeheersing ontbreekt, namelijk het eerbare huwelijk (1 Kor. 7:1, 2, 9). Geen enkele homoseksueel dient echter te denken dat het huwelijk op zich zijn probleem zal oplossen. Er zijn vele zogenaamde „biseksuelen” die, hoewel zij getrouwd zijn, ook geheime verhoudingen met personen van hetzelfde geslacht hebben. Een „biseksueel” is nog steeds een homoseksueel en dient veranderingen in zijn leven aan te brengen.
Zo zullen soms ook gehuwde of ongehuwde mannen tegen raadslieden zeggen dat zij geen homoseksuelen meer zijn aangezien zij geen werkelijk lichamelijk contact meer met anderen hebben. Zij dienen zichzelf echter eerlijk en goed te onderzoeken. The New Encyclopædia Britannica definieert een homoseksueel als „iemand die in fantasie of werkelijkheid gewoonlijk seksuele betrekkingen met iemand van dezelfde sekse verkiest”. Een man die dus geregeld het verlangen koestert naar andere mannen, is in zijn hart nog steeds een homoseksueel. (Vergelijk Matthéüs 5:27, 28.) Dàt is hetgeen hij in werkelijkheid wenst. Hij moet er nog aan werken om zijn gedachten op een hoger plan te brengen. — Fil. 4:8, 9.
Zoals in de bovenstaande ervaring echter werd opgemerkt, dient niemand te denken dat hij in eigen kracht de algehele verandering kan aanbrengen die nodig is voor een christelijke levenswijze. Hij moet naar Jehovah God voor hulp opzien. Jehovah heeft de christelijke gemeenten van zijn Getuigen gegeven ten einde iedereen die oprecht een moreel rechtschapen leven wenst te leiden te helpen. Zij zullen kosteloos iedere oprechte persoon leren wat de bijbel zegt en de persoonlijke hulp bieden die zulke mensen nodig hebben om hun leven in orde te brengen.
God heeft ook zijn heilige geest gegeven voor degenen die hun leven willen reinigen. Zelfs indien iemand af en toe terugvalt in zijn strijd om een ingewortelde gewoonte zoals homoseksualiteit te overwinnen, hebben wij Gods verzekering dat Zijn geest hem zal schragen indien hij er oprecht naar blijft streven te doen wat juist is. Evenals de zondaar David, die een koning van Israël was, kan zo iemand bidden, in het vertrouwen dat Jehovah hem verhoort: „Moogt gij mij met hysop zuiveren van zonde, opdat ik rein moge zijn; moogt gij mij wassen, opdat ik zelfs nog witter dan sneeuw moge worden. Verberg uw aangezicht voor mijn zonden, en wis zelfs al mijn dwalingen uit. Schep in mij zelfs een zuiver hart, o God, en leg in mij een nieuwe, standvastige geest. Werp mij niet weg van voor uw aangezicht; en uw heilige geest, o neem die niet van mij weg.” — Ps. 51:7, 9-11.
Als iemand eraan werkt zijn denken te veranderen, dient hij zo verstandig te zijn bepaalde praktische veranderingen in zijn leefwijze aan te brengen. Afhankelijk van zijn geval, kiest hij misschien een nieuwe werkkring, of een andere plaats om in te wonen. Hij vindt het misschien ook nuttig zijn kleding en uiterlijke verzorging alsook de manier waarop hij handelt, spreekt en loopt te veranderen. — Ps. 119:66.
Ten gevolge van de aard van iemands verleden, is het in sommige gevallen denkbaar dat het vele jaren zal duren voordat alle emotionele, lichamelijke en sociale gevolgen van homoseksualiteit zijn uitgewist en misschien gebeurt dit in het huidige samenstel van dingen wel nooit. Maar iemand dient de strijd nooit op te geven. Houd, als u soms langzaam schijnt te vorderen, vol en vertrouw op Jehovah’s geest; dit zal mettertijd goede resultaten afwerpen.
De werkelijke vraag waarvoor degenen zich gesteld zien die met het probleem van homoseksualiteit te kampen hebben, is dus niet: ’Is de zienswijze van de bijbel redelijk?’ De zienswijze van de bijbel is inderdaad redelijk. De werkelijke vraag waar zij tegenover staan is veeleer: Wil ik werkelijk veranderen en zal ik de uitdaging om dit te doen, aannemen?