Het voorziet in een behoefte!
OP DE vorig jaar gehouden „Zegevierend geloof”-congressen werd Mijn boek met bijbelverhalen in het Engels verkrijgbaar gesteld. Op de dit jaar gehouden „Levende hoop”-congressen kwam het in het Nederlands uit. Dit is een publikatie die volkomen verschilt van elke publikatie die voorheen door Jehovah’s Getuigen is uitgegeven. Het boek heeft een grote letter, is in gemakkelijk te begrijpen taal geschreven en is geïllustreerd met meer dan 125 prachtige, grote kleurenplaten. „Het is een boek waaraan behoefte bestaat”, zeiden de sprekers op deze congressen.
HET BOEIT ZELFS ZEER JONGE KINDEREN
In dit tijdperk van televisie en platenboeken is het een werkelijke uitdaging om door middel van de gedrukte bladzijde de belangstelling op te wekken en vast te houden. Maar dit nieuwe boek, dat de lezer een idee geeft van wat er allemaal in de bijbel staat, heeft dit klaargespeeld. „Ons zoontje van twee jaar oud neemt het overal mee naar toe”, schrijft een echtpaar in Ontario (Canada). „Hij zat naar de tv te kijken met zijn boek naast zich, toen hij, midden onder zijn favoriete tv-programma, zei: ’Mammie, lees me een verhaaltje voor.’ Uit ging de tv!”
Een moeder in Virginia schrijft: „Sinds het nieuwe boek is uitgegeven, gaan wij iedere dag buiten op de veranda zitten en lezen het. Wat mijn zoontje ook aan het doen is, hij houdt ermee op en komt aanrennen, terwijl hij ’Bijbel’ zegt, en gaat dan op mijn schoot zitten om naar het voorlezen te luisteren. Het ontroert me werkelijk om zo’n belangstelling te zien.” Hoe oud is dit jongetje? Nog maar 16 maanden!
De waarde van het van kindsbeen af onderwijzen van kinderen kan niet genoeg worden beklemtoond (2 Tim. 3:15). Een jong echtpaar, dat tegen de tijd dat hun zoontje werd geboren, met Jehovah’s Getuigen de bijbel begon te bestuderen, nam de schriftuurlijke aanmoediging om hem al vroeg te gaan onderwijzen, ernstig op. Een vriend zegt: „Toen Joshua acht maanden oud was, gingen hij en zijn ouders uit eten. Zij begonnen te eten, maar vergaten te bidden. Toen zij Joshua begonnen te voeren, weigerde hij te eten, terwijl hij voortdurend naar de hand van degene die naast hem zat, greep om zijn ogen te bedekken. Al gauw besefte de vader dat Joshua wilde bidden. Na het gebed at hij al zijn eten op.”
Een moeder in Californië brengt diepe waardering voor het nieuwe boek tot uitdrukking en verklaart: „Mijn zoon Joël, die bijna twee is, begrijpt gesproken taal goed genoeg om de strekking van een gesprek te volgen. Maar hij is niet geduldig genoeg om tijdens het hele verhaal stil te zitten. Vanavond, voor het naar bed gaan, bekeken wij een paar plaatjes en die welke hem interesseerden, legde ik uit. Toen hij het genoeg vond, deed hij het boek dicht, keek mij aan en zei: ’Bidden?’ En dat voor een kind dat nog niet eens zinnen van twee woorden zegt.”
Een brief van een gezin in Arkansas vertelt over een unieke manier waarop het boek wordt gebruikt. „Sommige ouders hier zetten de verhalen op de band voor drukke momenten wanneer moeder niet kan gaan zitten om de kleintjes voor te lezen. Zij zullen ze al gauw uit hun hoofd kennen!”
DE WAARDE VAN DE PLATEN
De platen in het boek hebben inderdaad een grote onderwijzende waarde en ze bevestigen het gezegde: „Een plaatje zegt evenveel als duizend woorden.” „De platen houden de aandacht van ons zoontje vast terwijl wij hem voorlezen”, schrijven ouders in Californië. „Iedere inlichting die het verhaal achterwege laat, wordt door de plaat aangevuld. Kelly kan ons over iedere plaat in het boek iets vertellen. Wij staan verbaasd over de manier waarop de platen de verhalen levendig in zijn geest terugroepen.”
Een ervaring van een Newyorkse moeder onderstreept eveneens de waarde van de platen. „Toen Mijn boek met bijbelverhalen verkrijgbaar werd gesteld”, verklaart zij, „liet ik het aan Sy zien en wij praatten er heel wat over. Hij stelde wat vragen op de manier zoals een driejarige dat doet, en ik nam aan dat dat alles was. Maar wat een verrassing!
Op een avond, nadat ik hem naar bed had gebracht en wij samen hadden gebeden, ging ik de kamer uit. Na een paar minuten riep hij: ’Mag ik Mijn boek met bijbelverhalen?’ Ik zei bij mijzelf: ’Goed zo’, maar dacht dat hij het wel binnen een paar seconden uit zijn bedje op de grond zou gooien. Toen ik na vijf minuten nog geen kik had gehoord, keek ik naar binnen. Daar zat hij de bladzijden te bestuderen. Er gingen tien minuten voorbij — 15 minuten — bijna 20 minuten! Twintig minuten volkomen stilte terwijl hij deze publikatie ’bestudeerde’! En dit doet hij sinds het congres vrij geregeld.”
OUDERE KINDEREN TREKKEN ER VOORDEEL VAN
Het boek is net zo belangrijk, zo niet belangrijker, voor kinderen die reeds hebben leren lezen. „Ons zes jaar oude dochtertje heeft het Bijbelverhalen-boek helemaal alleen uitgelezen”, schrijft een zuster die er werkelijk verbaasd over was hoeveel kennis haar dochtertje had verkregen. Verwijzend naar het bijbellezen als gezin voor de Theocratische School, verklaart deze moeder: „Heel vaak, wanneer ik even stop om adem te halen, maakt onze kleine zesjarige de bijbelse geschiedenis in haar eigen woorden af. Onnodig te zeggen dat de onverdeelde aandacht die mijn man en ik nu tijdens het bijbellezen van onze kinderen krijgen, opmerkelijk is.”
Het boek helpt jonge kinderen ook om met anderen over de bijbel te spreken. Een Canadese moeder schrijft: „Onze jongen, die negen en een half jaar is, was nooit werkelijk geïnteresseerd en vond het nooit fijn studie te krijgen. Maar ik ben blij te kunnen vertellen dat hij gisteren binnenkwam en zei: ’Mam, wil je mij mijn nieuwe boek geven? Ik wil het aan George laten zien.’ En dat is nog niet alles. Ongeveer 30 minuten later kwam hij binnen en vroeg of zijn vriend George ook studie kon krijgen. Dus gingen we alle drie aan onze tafel zitten en hielden een studie. Wij zochten allemaal de aanhalingen in de bijbel op en, wat nog het fijnste was, wij genoten er allemaal van.”
Wat kinderen in het boek lezen, is voor sommigen van hen sterk motiverend. „Ik heb het nu vijf keer gelezen”, schrijft een negenjarige in Virginia. „Ik lees het nu voor aan mijn broertje van vier. Het boek gaf mij het vertrouwen om tijdschriften te verspreiden. Dit kwam door de verhalen over Henoch en Noach, die moedig moesten zijn.”
TIENERS TREKKEN ER OOK VOORDEEL VAN
Zijn het alleen jongere kinderen die het prettig vinden om inlichtingen te lezen die in beknopte, eenvoudige stijl zijn geschreven en met veel grote platen zijn geïllustreerd? Beslist niet! „Ik weet dat dit boek speciaal werd vervaardigd voor de jongere kinderen”, schrijft een 15-jarige in Iowa, „en ik beschouw mezelf niet als een jong kind. Maar ik kan uit de grond van mijn hart zeggen dat dit na de bijbel het mooiste boek is dat ik ooit heb gelezen.”
Een 16-jarig Californisch meisje verklaart: „De illustraties in dit boek trokken mijn aandacht en hebben mij ertoe aangemoedigd persoonlijk meer in de bijbel te lezen.” Zij voegt eraan toe: „Ik wou dat de studies nooit ophielden. Ik heb door de jaren heen het Paradijs-boek, het Grote Onderwijzer-boek en het Jeugd-boek gelezen, maar dit is mijn lievelingsboek.”
De inlichtingen over de bijbel die men uit Mijn boek met bijbelverhalen krijgt en de lessen die erin worden geleerd, zijn nuttig, ongeacht iemands leeftijd. Een 17-jarig meisje uit Michigan schrijft: „Ik had werkelijk waardering voor het verhaal: ’Dina raakt in moeilijkheden’. Ik leerde dat het erg belangrijk is te blijven waar je hoort en je nooit te wagen waar gevaar is, omdat als wij iets doen wat wij niet behoren te doen, Jehovah ons niet zal beschermen wanneer wij in moeilijkheden raken.”
OOK VOOR VOLWASSENEN?
Kan er werkelijk worden gezegd dat Mijn boek met bijbelverhalen ook voor volwassenen in een behoefte voorziet? Ja, inderdaad. Hoe dat zo? Welnu, om één ding te noemen: de bijbelverslagen worden verschaft in de volgorde waarin ze plaatsvonden. En een moeder in Pennsylvania verklaart: „Ik heb er zo’n moeite mee mensen en dingen hun juiste plaats in de geschiedenis te geven. Het boek is dus een werkelijke hulp voor mij.” Veel van de honderden binnengekomen brieven brengen dank tot uitdrukking betreffende dit kenmerk van het boek. Maar dat is niet de enige reden waarom ouderen zeggen dat het boek voor hen in een behoefte voorziet.
„Ik ben een oude dame”, zo luidt een brief uit Texas, „maar ik wil u bedanken voor Mijn boek met bijbelverhalen. Ik waardeer de grote letter en de mooie platen. Dit maakt het ’s avonds wanneer ik erg moe ben, gemakkelijk te lezen.” Zij voegt eraan toe: „De hoofdgedachte van het boek, namelijk: ’Als Jehovah „Neen!” zegt, doe het dan niet; als hij zegt dat je iets moet doen, doe het dan!’, klinkt luid genoeg door om zelfs door oude dames te worden gehoord.”
Gelukkig beseffen ook enkelen die geen Getuigen zijn, de waarde van het boek. „Mijn man is niet in de waarheid”, schrijft een Getuige in Michigan, „maar toen wij Mijn boek met bijbelverhalen ontvingen, ging hij onmiddellijk met de kinderen zitten en begon alle verhalen die over Mozes handelen, met hen te lezen. Hij zei dat hij van plan was dit boek op geregelde basis met hen te studeren en zei dat hij dacht dat het ook hem werkelijk zou helpen! Ik bid dat ons gezin uiteindelijk in Jehovah’s zuivere aanbidding verenigd mag zijn.”
De nadruk leggend op de waarde van het boek, zegt een brief uit Utah: „Wij als gezin hebben geprobeerd er iedere avond in te lezen en wij vinden het erg prettig. Wat jullie van dit alles interessant zullen vinden, zijn onze gezinsomstandigheden. Ik ben 31 jaar en ben een ouderling in onze gemeente. Mijn vrouw is 24 jaar en wij hebben geen kinderen. Toch beschouwen wij dit boek als een van de voortreffelijkste publikaties die wij ooit hebben ontvangen. Hoewel het dus voor kinderen werd geschreven, kan iedereen voordeel van deze nieuwe uitgave trekken vanwege de eenvoudige en ongekunstelde manier waarop het is geschreven.”
GEBRUIK IN DE VELDDIENST
Het is beslist een voortreffelijk boek om aan te bieden aan personen die meer over Gods Woord te weten willen komen. „In meer dan 28 jaar velddienst heb ik nog nooit iets gezien dat zich zo gemakkelijk aan het publiek laat verspreiden”, schrijft een ouderling in Mississippi. „Afgelopen vrijdag (22 dec. 1978) verspreidde ons groepje van vier dat zich in één auto bevond, 16 boeken, alle boeken die wij bij ons hadden, en dit bleek voor deze publikatie een typerende dag te zijn. Het publiek is enthousiast over dit nieuwe boek, net als wij.”
Een andere Getuige, in New Jersey, zegt: „De nabezoeken bij mensen die dat boek hadden genomen, waren fantastisch, omdat mensen opmerkingen maakten zoals: ’Nu weet ik dat Gods naam Jehovah is.’ ’Mijn kinderen hebben praktisch de inkt van het papier gelezen.’ ’Ik kon het niet neerleggen.’ ’Mijn kinderen gaan zonder moeite naar bed als ik beloof hun uit het Bijbelverhalen-boek voor te lezen.’”
Jehovah’s Getuigen zullen Mijn boek met bijbelverhalen in hun openbare getuigeniswerk onder de aandacht brengen. Hebben uw vrienden, buren en verwanten een exemplaar? Waarom biedt u het hun niet aan? Velen zullen er ongetwijfeld voordeel van trekken wanneer zij een exemplaar ontvangen, want het boek voorziet in deze tijd inderdaad in een behoefte.