Voeg bij uw volharding godvruchtige toewijding
’Voeg bij uw geloof volharding, bij uw volharding godvruchtige toewijding.’ — 2 PETRUS 1:5, 6.
1, 2. (a) Wat gebeurde er te beginnen in de jaren ’30 met Jehovah’s Getuigen in landen die onder de nazi-overheersing stonden, en waarom? (b) Hoe is het Jehovah’s volk onder deze wrede behandeling vergaan?
HET was een donkere periode in de twintigste-eeuwse geschiedenis. Te beginnen in de jaren ’30 werden duizenden getuigen van Jehovah in landen die onder de nazi-overheersing stonden, ten onrechte gearresteerd en in concentratiekampen geworpen. Waarom? Omdat zij het waagden neutraal te blijven en weigerden „Heil Hitler” te zeggen. Hoe werden zij behandeld? „Geen enkele categorie gevangenen was . . . zo blootgesteld aan het sadisme van de SS-soldateska als de Bijbelonderzoekers [Jehovah’s Getuigen]; een sadisme gekenmerkt door een eindeloze reeks van fysieke martelingen en zielefolteringen, die met geen pen te beschrijven zijn.” — Karl Wittig, een voormalige Duitse regeringsfunctionaris.
2 Hoe verging het de Getuigen? In haar boek The Nazi State and the New Religions: Five Case Studies in Non-Conformity merkte dr. Christine E. King op: „Slechts tegen de Getuigen [in tegenstelling tot andere religieuze groeperingen] oogstte de regering geen succes.” Ja, Jehovah’s Getuigen als groep hielden stand, ook al betekende dit voor honderden van hen dat zij tot de dood moesten volharden.
3. Wat heeft Jehovah’s Getuigen in staat gesteld zware beproevingen te verduren?
3 Wat heeft Jehovah’s Getuigen, niet alleen in nazi-Duitsland maar overal ter wereld, in staat gesteld zulke beproevingen te verduren? Hun hemelse Vader heeft hen wegens hun godvruchtige toewijding geholpen te volharden. „Jehovah [weet] mensen van godvruchtige toewijding uit beproeving te bevrijden”, verklaart de apostel Petrus (2 Petrus 2:9). Eerder in dezelfde brief had Petrus christenen de raad gegeven: ’Voeg bij uw geloof volharding, bij uw volharding godvruchtige toewijding’ (2 Petrus 1:5, 6). Volharding houdt dus nauw verband met godvruchtige toewijding. Ja, om tot het einde te volharden, moeten wij ’godvruchtige toewijding nastreven’ en aan de dag leggen (1 Timotheüs 6:11). Maar wat houdt godvruchtige toewijding precies in?
Wat godvruchtige toewijding is
4, 5. Wat is godvruchtige toewijding?
4 Het Griekse zelfstandig naamwoord voor „godvruchtige toewijding” (eu·se·beiʹa) kan letterlijk met „wel-verering” of „goed-verering” weergegeven worden (2 Petrus 1:6, Kingdom Interlinear).a Het duidt op een warm, uit het hart opwellend gevoel jegens God. Volgens W. E. Vine duidt het bijvoeglijk naamwoord euʹse·bes, dat letterlijk „wel-vererend” of „goed-vererend” betekent, op „de energie die, geleid door een heilig ontzag voor God, tot uiting komt in toegewijde activiteit”. — 2 Petrus 2:9, Int.
5 De uitdrukking „godvruchtige toewijding” heeft derhalve betrekking op de eerbied of toewijding jegens Jehovah, waardoor wij ertoe worden bewogen te doen wat hem welgevallig is. Dit wordt zelfs ondanks moeilijke beproevingen gedaan, omdat wij God vanuit het hart liefhebben. Het is een loyale, persoonlijke verknochtheid aan Jehovah die tot uiting komt in de wijze waarop wij ons leven leiden. Ware christenen worden ertoe aangespoord te bidden of zij „een kalm en rustig leven mogen . . . leiden met volledige godvruchtige toewijding” (1 Timotheüs 2:1, 2). Volgens de lexicografen J. P. Louw en E. A. Nida „kan [eu·se·beiʹa] in 1 Tm 2.2 in een aantal talen passend worden vertaald met ’leven zoals God graag wil dat wij leven’ of ’leven zoals God ons gezegd heeft dat wij dienen te leven’”.
6. Welk verband bestaat er tussen volharding en godvruchtige toewijding?
6 Wij kunnen nu beter het verband tussen volharding en godvruchtige toewijding begrijpen. Omdat wij leven zoals God graag wil dat wij leven — met godvruchtige toewijding — halen wij ons de haat van de wereld op de hals, waardoor steevast geloofsbeproevingen op ons pad komen (2 Timotheüs 3:12). Maar wij zouden beslist elke motivatie missen om zulke beproevingen te verduren als wij niet persoonlijk verknocht zouden zijn aan onze hemelse Vader. Bovendien reageert Jehovah op zo’n diepgevoelde toewijding. Denk u eens in hoe hij zich moet voelen wanneer hij vanuit de hemel neerziet en degenen gadeslaat die wegens hun toewijding aan hem hun uiterste best doen om hem ondanks allerlei tegenstand te behagen. Geen wonder dat hij graag bereid is „mensen van godvruchtige toewijding uit beproeving te bevrijden”!
7. Waarom moet godvruchtige toewijding worden aangekweekt?
7 Wij worden echter niet met godvruchtige toewijding geboren, en ook wordt die hoedanigheid niet automatisch door godvruchtige ouders op ons overgedragen (Genesis 8:21). Ze moet daarentegen worden aangekweekt (1 Timotheüs 4:7, 10). Wij moeten er moeite voor doen om godvruchtige toewijding bij onze volharding en bij ons geloof te voegen. Volgens Petrus vereist dit ’ernstige krachtsinspanning’ (2 Petrus 1:5). Hoe kunnen wij dan godvruchtige toewijding verwerven?
Hoe verwerven wij godvruchtige toewijding?
8. Wat is volgens de apostel Petrus de sleutel tot het verwerven van godvruchtige toewijding?
8 De apostel Petrus zette uiteen wat de sleutel is tot het verwerven van godvruchtige toewijding. Hij zei: „Mogen onverdiende goedheid en vrede ten aanzien van u vermeerderd worden door een nauwkeurige kennis van God en van Jezus, onze Heer, aangezien zijn goddelijke kracht ons alle dingen die van belang zijn voor leven en godvruchtige toewijding, vrijelijk heeft gegeven door middel van de nauwkeurige kennis van degene die ons geroepen heeft door heerlijkheid en deugd” (2 Petrus 1:2, 3). Om dus godvruchtige toewijding bij ons geloof en onze volharding te voegen, moeten wij groeien in nauwkeurige, dat wil zeggen, volledige of complete kennis van Jehovah God en Jezus Christus.
9. Hoe zou verduidelijkt kunnen worden dat bij het hebben van nauwkeurige kennis van God en Christus meer betrokken is dan alleen maar te weten wie zij zijn?
9 Wat betekent het nauwkeurige kennis van God en Christus te hebben? Het is duidelijk dat er meer bij betrokken is dan alleen maar te weten wie zij zijn. Ter verduidelijking: U weet misschien wie uw buurman is, en misschien groet u hem zelfs bij zijn naam. Maar zou u hem een grote som geld lenen? Niet tenzij u echt wist wat voor iemand hij is. (Vergelijk Spreuken 11:15.) Zo betekent ook Jehovah en Jezus nauwkeurig ofte wel volledig kennen, meer dan alleen maar geloven dat zij bestaan en weten hoe zij heten. Om bereid te zijn ter wille van hen zelfs tot de dood beproevingen te verduren, moeten wij hen werkelijk door en door kennen (Johannes 17:3). Wat is hierbij betrokken?
10. Welke twee dingen zijn betrokken bij het bezitten van nauwkeurige kennis van Jehovah en Jezus, en waarom?
10 Bij het bezitten van nauwkeurige of complete kennis van Jehovah en Jezus zijn twee dingen betrokken: (1) hen als persoon leren kennen — hun eigenschappen, hun denkwijze en gevoelens alsook hun manier van handelen — en (2) hun voorbeeld navolgen. Bij godvruchtige toewijding is een diepgevoelde, persoonlijke verknochtheid aan Jehovah betrokken en deze toewijding treedt aan het licht door de wijze waarop wij ons leven leiden. Om godvruchtige toewijding te verwerven, moeten wij Jehovah dan ook persoonlijk leren kennen en grondig bekend raken met zijn wil en wegen voor zover dat menselijkerwijs mogelijk is. Teneinde Jehovah, naar wiens beeld wij werden geschapen, werkelijk te kennen, moeten wij die kennis gebruiken en ons inspannen om als hij te zijn (Genesis 1:26-28; Kolossenzen 3:10). En aangezien Jezus in wat hij zei en deed Jehovah volmaakt nabootste, is het nauwkeurig kennen van Jezus een waardevol hulpmiddel om godvruchtige toewijding aan te kweken. — Hebreeën 1:3.
11. (a) Hoe kunnen wij nauwkeurige kennis van God en Christus verwerven? (b) Waarom is het belangrijk te mediteren over datgene wat wij lezen?
11 Hoe kunnen wij echter zo’n nauwkeurige kennis van God en Christus verwerven? Door ijverig de bijbel en op de bijbel gebaseerde publikaties te bestuderen.b Maar wil onze persoonlijke bijbelstudie ertoe leiden dat wij godvruchtige toewijding verwerven, dan is het onontbeerlijk dat wij de tijd nemen om te mediteren, dat wil zeggen, na te denken over of stil te staan bij wat wij lezen. (Vergelijk Jozua 1:8.) Waarom is dit belangrijk? Bedenk dat godvruchtige toewijding een warm, uit het hart opwellend gevoel jegens God is. In de Schrift wordt meditatie herhaaldelijk in verband gebracht met het figuurlijke hart — de innerlijke persoon (Psalm 19:14; 49:3; Spreuken 15:28). Wanneer wij met waardering nadenken over datgene wat wij lezen, sijpelt het door tot de innerlijke persoon, zodat onze gevoelens worden opgewekt, onze emoties worden geraakt en ons denken wordt beïnvloed. Alleen dan kan studie onze persoonlijke verknochtheid aan Jehovah versterken en ons ertoe bewegen zelfs ondanks allerminst gemakkelijke omstandigheden of zware beproevingen te leven op een wijze die God behaagt.
Thuis godvruchtige toewijding beoefenen
12. (a) Hoe zou volgens Paulus een christen thuis godvruchtige toewijding kunnen beoefenen? (b) Waarom zorgen ware christenen voor bejaarde ouders?
12 Godvruchtige toewijding dient in de eerste plaats thuis beoefend te worden. De apostel Paulus zegt: „Indien een weduwe kinderen of kleinkinderen heeft, laten die dan eerst leren in hun eigen huisgezin godvruchtige toewijding te beoefenen en een passende vergoeding aan hun ouders en grootouders te blijven betalen, want dit is aangenaam in Gods ogen” (1 Timotheüs 5:4). Zorgen voor bejaarde ouders is, zoals Paulus opmerkt, een uiting van godvruchtige toewijding. Ware christenen geven die zorg niet louter uit plichtsbesef doch uit liefde voor hun ouders. Maar meer dan dat, zij beseffen hoe belangrijk Jehovah de zorg voor gezinsleden acht. Zij zijn zich er terdege van bewust dat, indien zij hun ouders in tijd van nood aan hun lot zouden overlaten, dit gelijk zou staan met ’verloochening van het christelijke geloof’. — 1 Timotheüs 5:8.
13. Waarom kan het een hele uitdaging zijn om thuis godvruchtige toewijding te beoefenen, maar welke voldoening schenkt het wanneer men voor zijn ouders zorgt?
13 Toegegeven, het is niet altijd gemakkelijk om thuis godvruchtige toewijding te beoefenen. Het kan zijn dat gezinsleden ver uit elkaar wonen. De volwassen kinderen brengen misschien zelf een gezin groot en kampen wellicht met financiële problemen. De aard of de mate van de zorg die een ouder nodig heeft, kan een belasting vormen voor de fysieke, mentale en emotionele gezondheid van degenen die deze zorg geven. Niettemin kan het echte voldoening schenken te weten dat zorg dragen voor de ouders niet alleen neerkomt op „een passende vergoeding”, maar dat het ook Degene „aan wie elke familie in de hemel en op aarde haar naam te danken heeft”, welgevallig is. — Efeziërs 3:14, 15.
14, 15. Noem een voorbeeld waaruit godvruchtige zorg van de zijde van kinderen voor een ouder blijkt.
14 Laten wij eens een werkelijk ontroerend voorbeeld beschouwen. Voor Ellis en vijf van zijn broers en zusters betekent het een hele uitdaging om hun vader thuis te verzorgen. „In 1986 kreeg mijn vader een beroerte, waardoor hij volledig verlamd raakte”, zo zet Ellis uiteen. De zes kinderen voorzien samen in de behoeften van hun vader, wat onder meer inhoudt dat zij hem wassen en ervoor zorgen dat hij regelmatig wordt omgelegd opdat hij niet doorligt. „Wij lezen hem voor, praten tegen hem, maken muziek voor hem. Wij weten niet zeker of hij weet wat er om hem heen gebeurt, maar wij behandelen hem alsof hij zich volledig van alles bewust is.”
15 Waarom besteden die kinderen zo veel zorg aan hun vader? Ellis vervolgt: „Na de dood van onze moeder in 1964 heeft Vader ons in zijn eentje grootgebracht. Onze leeftijd varieerde destijds van vijf tot veertien jaar. Toen was hij er voor ons; nu zijn wij er voor hem.” Het is duidelijk dat het niet gemakkelijk is in die zorg te voorzien, en de kinderen raken heus wel eens ontmoedigd. „Maar wij beseffen dat de toestand van onze vader een tijdelijk probleem is”, zegt Ellis. „Wij zien uit naar de tijd dat onze vader zijn gezondheid terugkrijgt en wij met onze moeder herenigd kunnen worden” (Jesaja 33:24; Johannes 5:28, 29). Zo’n toegewijde zorg voor een ouder moet beslist hartverwarmend zijn voor Degene die kinderen gebiedt hun ouders te eren!c — Efeziërs 6:1, 2.
Godvruchtige toewijding en de bediening
16. Wat moet de voornaamste reden zijn waardoor wordt bepaald wat wij in de bediening doen?
16 Wanneer wij Jezus’ uitnodiging aanvaarden om ’hem voortdurend te volgen’, rust op ons de van God afkomstige opdracht het goede nieuws van het Koninkrijk te prediken en discipelen te maken (Mattheüs 16:24; 24:14; 28:19, 20). Het is duidelijk dat het een christelijke verplichting is om in deze „laatste dagen” een aandeel aan de bediening te hebben (2 Timotheüs 3:1). Onze beweegreden om te prediken en te onderwijzen moet echter verder gaan dan louter plichtsbesef. Diepe liefde voor Jehovah moet de voornaamste reden zijn waardoor wordt bepaald wat en hoeveel wij in de bediening doen. „Uit de overvloed des harten spreekt de mond”, zei Jezus (Mattheüs 12:34). Ja, wanneer ons hart overvloeit van liefde voor Jehovah, voelen wij ons gedrongen tot anderen van hem te getuigen. Wanneer liefde voor God onze beweegreden is, vormt onze bediening een zinvolle uiting van onze godvruchtige toewijding.
17. Hoe kunnen wij de juiste beweegreden voor de bediening aankweken?
17 Hoe kunnen wij de juiste beweegreden voor de bediening aankweken? Denk vol waardering na over drie redenen die Jehovah ons gegeven heeft om hem lief te hebben. (1) Wij hebben Jehovah lief wegens datgene wat hij reeds voor ons gedaan heeft. Hij had geen grotere liefde kunnen tonen dan door in de losprijs te voorzien (Mattheüs 20:28; Johannes 15:13). (2) Wij hebben Jehovah lief wegens datgene wat hij nu voor ons doet. Wij hebben vrijmoedigheid van spreken tegenover Jehovah, die onze gebeden verhoort (Psalm 65:2; Hebreeën 4:14-16). Terwijl wij de Koninkrijksbelangen op de eerste plaats stellen, wordt in onze levensbehoeften voorzien (Mattheüs 6:25-33). Wij ontvangen een gestadige toevoer van geestelijk voedsel waardoor wij worden geholpen het hoofd te bieden aan de problemen waarmee wij worden geconfronteerd (Mattheüs 24:45). En wij zijn gezegend deel uit te maken van een wereldwijde christelijke broederschap die ons werkelijk onderscheidt van de rest van de wereld (1 Petrus 2:17). (3) Wij hebben Jehovah ook lief wegens datgene wat hij nog voor ons zal doen. Wegens zijn liefde kunnen wij „het werkelijke leven” — eeuwig leven in de toekomst — ’stevig vastgrijpen’ (1 Timotheüs 6:12, 19). Wanneer wij nadenken over de liefde die Jehovah jegens ons betoont, zal ons hart ons er beslist toe bewegen vol toewijding een aandeel te hebben aan het werk dat erin bestaat anderen over hem en zijn kostbare voornemens te vertellen! Anderen zullen ons niet hoeven te vertellen wat wij of hoeveel wij in de bediening moeten doen. Ons hart zal ons ertoe bewegen te doen wat wij kunnen.
18, 19. Welke belemmering overwon een zuster om een aandeel aan de bediening te kunnen hebben?
18 Zelfs ondanks omstandigheden die helemaal niet gemakkelijk zijn, zal een door godvruchtige toewijding bezield hart zich gedrongen voelen te spreken. (Vergelijk Jeremia 20:9.) Dit blijkt uit het geval van Stella, een buitengewoon verlegen christelijke vrouw. Toen zij pas de bijbel begon te bestuderen, dacht zij: ’Ik zou nooit van huis tot huis kunnen gaan!’ Zij legt uit: „Ik was altijd heel stil. Ik durfde nooit een gesprek met anderen aan te knopen.” Naarmate zij haar studie voortzette, groeide haar liefde voor Jehovah en ontwikkelde zij een vurig verlangen om met anderen over hem te praten. „Ik weet nog dat ik tegen degene die mij bijbelstudie gaf zei: ’Ik wil zo verschrikkelijk graag praten, maar ik kan het gewoon niet, en dat zit me echt dwars.’ Nooit zal ik vergeten wat zij tegen mij zei: ’Stella, wees maar dankbaar dat je wilt praten.’”
19 Het duurde niet lang of Stella gaf haar buurvrouw getuigenis. Toen deed zij een voor haar geweldige stap — zij nam voor het eerst deel aan de van-huis-tot-huisbediening (Handelingen 20:20, 21). Zij weet nog te vertellen: „Ik had mijn aanbieding uitgeschreven. Maar ik had zo’n angst dat ik, hoewel ik de aantekeningen vóór me had, te zenuwachtig was om erop te kijken!” Nu, meer dan 35 jaar later, is Stella van nature nog steeds heel verlegen. Maar zij houdt van de velddienst en blijft er een zinvol aandeel aan hebben.
20. Uit welk voorbeeld blijkt dat zelfs vervolging of gevangenschap toegewijde getuigen van Jehovah de mond niet kan snoeren?
20 Zelfs vervolging of gevangenschap kan toegewijde getuigen van Jehovah de mond niet snoeren. Beschouw het voorbeeld van Ernst en Hildegard Seliger uit Duitsland eens. Met hun beiden hebben zij om hun geloof meer dan 40 jaar in nazi-concentratiekampen en communistische gevangenissen gezeten. Zelfs in de gevangenis bleven zij andere gevangenen getuigenis geven. Terugblikkend vertelt Hildegard: „De gevangenisautoriteiten beschouwden mij als bijzonder gevaarlijk omdat ik, zoals een bewaakster zei, de hele dag over de bijbel sprak. Ik werd derhalve . . . in een keldercel opgesloten.” Toen broeder en zuster Seliger eindelijk in vrijheid werden gesteld, besteedden zij al hun tijd aan de christelijke bediening. Beiden hebben tot aan hun dood getrouw gediend; broeder Seliger stierf in 1985 en zijn vrouw in 1992.
21. Wat moeten wij doen om godvruchtige toewijding bij onze volharding te voegen?
21 Door ijverig Gods Woord te bestuderen en er de tijd voor te nemen om vol waardering te mediteren over datgene wat wij leren, zullen wij groeien in nauwkeurige kennis van Jehovah God en Jezus Christus. Dit zal er vervolgens toe leiden dat wij die kostbare hoedanigheid — godvruchtige toewijding — in vollediger mate verwerven. Zonder godvruchtige toewijding is het onmogelijk de vele beproevingen te verduren die ons als christenen overkomen. Laten wij dus de raad van de apostel Petrus opvolgen door ’bij ons geloof volharding en bij onze volharding godvruchtige toewijding te blijven voegen’. — 2 Petrus 1:5, 6.
[Voetnoten]
a Betreffende eu·se·beiʹa merkt William Barclay op: „Het is het seb-gedeelte [de stam] van het woord dat verering of aanbidding betekent. Eu is het Griekse woord voor goed; eusebeia is derhalve op juiste wijze en terecht geschonken aanbidding of verering.” — New Testament Words.
b Zie voor een bespreking over de wijze waarop wij moeten studeren om onze kennis van Gods Woord te verdiepen, De Wachttoren van 15 augustus 1993, blz. 12-17.
c Zie voor een uitvoerige bespreking over de wijze waarop wij godvruchtige toewijding jegens bejaarde ouders moeten beoefenen, De Wachttoren van 1 juni 1987, blz. 13-18.
Wat is uw antwoord?
◻ Wat is godvruchtige toewijding?
◻ Welk verband bestaat er tussen volharding en godvruchtige toewijding?
◻ Wat is de sleutel tot het verwerven van godvruchtige toewijding?
◻ Hoe zou een christen thuis godvruchtige toewijding kunnen beoefenen?
◻ Wat moet de voornaamste reden zijn waardoor wordt bepaald wat wij in de bediening doen?
[Illustratie op blz. 18]
Volharding en godvruchtige toewijding werden tentoongespreid door getuigen van Jehovah die in het nazi-concentratiekamp Ravensbrück gevangenzaten