Geheimhouding in naam van de Heer
BIJ een aanslag met gifgas in de ondergrondse van Tokio (Japan) in maart 1995 kwamen twaalf mensen om het leven, werden duizenden anderen ziek, en kwam er een geheim aan het licht. Een religieuze sekte die bekend stond als Aum Shinrikyo (Opperste Waarheid) had in het geheim een voorraad van het zenuwgas sarin opgebouwd om het te gebruiken voor het nastreven van mysterieuze doeleinden.
Een maand later verwoestte een bomexplosie een overheidsgebouw in Oklahoma City (VS), waardoor 167 mensen de dood vonden. Uit het bewijsmateriaal leek naar voren te komen dat de aanslag op een of andere manier verband hield met de onbeslechte strijd tussen de regering en een godsdienstige sekte, de Branch Davidians, in Waco (Texas, VS), precies twee jaar daarvoor. Bij die gelegenheid waren zo’n 80 sekteleden omgekomen. De bomexplosie bracht tevens aan het licht wat voor de meeste mensen een geheim was geweest: In de Verenigde Staten opereren nu tientallen paramilitaire milities, waarvan op zijn minst enkele ervan worden verdacht in het geheim acties tegen de regering te beramen.
Later, tegen het einde van 1995, werden in een bosgebied bij het Franse Grenoble de verkoolde lijken van 16 personen aangetroffen. Zij waren lid geweest van de Orde van de Zonnetempel, een kleine religieuze sekte die in oktober 1994 in Zwitserland en Canada in het nieuws was geweest, toen 53 van haar leden hetzij zelfmoord hadden gepleegd of vermoord waren. Maar zelfs na deze tragedie was de sekte blijven functioneren. Tot op de huidige dag zijn haar motivatie en doelstellingen in raadselen gehuld.
De gevaren van religieuze geheimzinnigheid
Is het, gezien dergelijke voorvallen, een wonder dat veel mensen religieuze groeperingen met argwaan bezien? Beslist niemand zal steun willen verlenen aan een geheime organisatie — religieus of niet religieus — die zijn vertrouwen misbruikt en hem doeleinden laat nastreven waar hij niet achter staat. Wat kan iemand echter doen om te voorkomen dat hij verstrikt raakt in geheime genootschappen van twijfelachtig allooi?
Natuurlijk zou iedereen die lidmaatschap van een geheim genootschap overweegt er verstandig aan doen zich van haar ware doelstellingen te vergewissen. Men moet zich hoeden voor druk van vrienden of kennissen, en beslissingen moeten niet op emoties maar op feiten gebaseerd zijn. Bedenk dat waarschijnlijk de persoon zelf — en niet anderen — voor de mogelijke consequenties zal moeten opdraaien.
Zich aan bijbelse beginselen houden is de veiligste methode om gevaarlijke groeperingen met onfatsoenlijke motieven uit de weg te blijven (Jesaja 30:21). Dit houdt in politieke neutraliteit te bewaren, liefde te betonen jegens anderen, zelfs jegens vijanden, „de werken van het vlees” te vermijden, en de vrucht van Gods geest aan te kweken. Bovenal mogen ware christenen geen deel van de wereld zijn, evenals Jezus geen deel van de wereld was, en deze gedragslijn sluit deelname aan wereldse geheime genootschappen uit. — Galaten 5:19-23; Johannes 17:14, 16; 18:36; Romeinen 12:17-21; Jakobus 4:4.
Jehovah’s Getuigen zijn serieuze bijbelonderzoekers, die hun geloof ernstig nemen en in alle openheid proberen dienovereenkomstig te leven. In de hele wereld zijn zij welbekend als een religieuze groepering die ’vrede zoekt en die nastreeft’ (1 Petrus 3:11). Hun boek Jehovah’s Getuigen — Verkondigers van Gods koninkrijk merkt terecht op: „Jehovah’s Getuigen zijn in geen enkel opzicht een geheim genootschap. Hun op de bijbel gebaseerde leerstellingen worden volledig uiteengezet in publikaties die voor iedereen beschikbaar zijn. Bovendien doen zij er speciaal moeite voor het publiek uit te nodigen om hun vergaderingen bij te wonen om zelf te zien en te horen wat daar gebeurt.”
Ware religie betracht beslist geen geheimhouding. Aanbidders van de ware God hebben de opdracht hun identiteit niet te verbergen en hun doeleinden als Jehovah’s Getuigen niet te verhullen. De vroege discipelen van Jezus vervulden Jeruzalem met hun leer. Zij traden met hun leerstellingen en activiteiten in de openbaarheid. Hetzelfde geldt voor Jehovah’s Getuigen in deze tijd. Begrijpelijkerwijs moeten christenen, wanneer dictatoriale regimes ten onrechte de vrijheid van aanbidding aan banden leggen, hun activiteiten behoedzaam en moedig voortzetten, terwijl zij „God als regeerder meer gehoorzamen dan mensen”, een situatie die hun wegens hun moedige openbare getuigenis wordt opgedrongen. — Handelingen 5:27-29; 8:1; 12:1-14; Mattheüs 10:16, 26, 27.
Als u ooit hebt gedacht dat Jehovah’s Getuigen een geheime sekte zouden kunnen zijn, dan kwam dat waarschijnlijk doordat u te weinig van hen af wist. Dat moet met velen in de eerste eeuw het geval zijn geweest.
Handelingen hoofdstuk 28 vertelt ons over een vergadering die de apostel Paulus in Rome had met „de voornaamste mannen der joden”. Zij zeiden tegen hem: „Wij achten het juist van u te horen wat uw gedachten zijn, want werkelijk, wat deze sekte aangaat, het is ons bekend dat ze overal tegenspraak ondervindt” (Handelingen 28:16-22). Als antwoord „zette [Paulus] de zaak aan hen uiteen door grondig getuigenis af te leggen betreffende het koninkrijk Gods”, en „sommigen geloofden” (Handelingen 28:23, 24). Het was beslist tot hun blijvende welzijn de werkelijke feiten omtrent het ware christendom te vernemen.
Daar zij toegewijd zijn aan de openlijke en openbare dienst voor God, zullen Jehovah’s Getuigen graag de simpele feiten omtrent hun activiteiten en leerstellingen uitleggen aan ieder die zich van de feiten op de hoogte wil stellen. Waarom zou u zelf geen onderzoek instellen, zodat u juist geïnformeerd zult zijn omtrent hun geloof?
[Illustratie op blz. 6]
Jehovah’s Getuigen maken graag bekend wie zij zijn en wat zij doen