Van succesvolle studenten tot succesvolle zendelingen

„IK KAN nog steeds niet geloven dat wij dit voorrecht hebben gehad!”, zei Will vol enthousiasme over de opleiding die hij en zijn vrouw Patsy als studenten van de 103de klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead zojuist hadden voltooid. Zahid en Jeni waren het daarmee eens. „Wij vinden het een eer om hier te zijn”, zeiden zij. Alle studenten hadden goed hun best gedaan op de school. Nu stonden zij te popelen om aan hun loopbaan als zendeling te beginnen. Maar eerst ontvingen zij tijdens het graduatieprogramma op 6 september 1997 liefdevolle raad die hen zou helpen succes te hebben in hun zendingstoewijzing.

De voorzitter van het programma was Theodore Jaracz, een lid van het Besturende Lichaam. Hij bracht onder de aandacht dat er — behalve de Bethelfamilie en vertegenwoordigers van 48 bijkantoren van het Wachttorengenootschap — vrienden en familieleden uit Canada, Europa, Porto Rico en de Verenigde Staten aanwezig waren om de studenten van hun steun en hun liefde te verzekeren. Broeder Jaracz merkte op dat zendelingen die door de kerken van de christenheid zijn uitgezonden, zich vaak van het zendingswerk hebben laten afleiden en zich met wetenschappelijke dingen zijn gaan bezighouden of zelfs in de politiek verwikkeld zijn geraakt. In tegenstelling daarmee doen Gileadafgestudeerden datgene waarvoor zij zijn opgeleid. Zij onderwijzen mensen de bijbel.

Robert Butler van het bureau van het Genootschap in Brooklyn sprak vervolgens over het thema „Maak je weg succesvol”. Hij zette uiteen dat, terwijl mensen succes afmeten in termen van financieel of ander persoonlijk gewin, het enige werkelijk belangrijke is hoe God succes afmeet. Jezus’ bediening was succesvol, niet omdat hij grote aantallen bekeerlingen maakte maar omdat hij getrouw was in zijn toewijzing. Jezus bracht Jehovah heerlijkheid en hij liet zich niet door de wereld bezoedelen (Johannes 16:33; 17:4). Dit zijn dingen die iedere christen kan doen.

„Wees een slaaf voor alle mensen”, was de raad van Robert Pevy, voorheen zendeling in de Oriënt. De apostel Paulus was een succesvolle zendeling. Wat was zijn geheim? Hij maakte zich tot een slaaf van allen (1 Korinthiërs 9:19-23). De spreker legde uit: „Een Gileadafgestudeerde met die instelling zal de zendingsdienst niet als een soort promotie bezien, een springplank naar een belangrijkere positie in de organisatie. Een zendeling gaat naar zijn toewijzing met maar één motief — om te dienen, want dat doet een slaaf.”

Gerrit Lösch van het Besturende Lichaam baseerde zijn raad voornamelijk op 2 Korinthiërs hoofdstuk 3 en 4, en moedigde de studenten aan: „Weerkaats Jehovah’s heerlijkheid als een spiegel”. Hij herinnerde hen eraan dat de kennis van God als een licht is waardoor een christen wordt verlicht wanneer hij zijn hart ervoor openstelt. Wij weerkaatsen dat licht door het goede nieuws te prediken en door een goed gedrag aan de dag te leggen. „Soms voel je je misschien onbekwaam”, gaf hij toe. „Wanneer zulke gevoelens in je opkomen, vertrouw dan op Jehovah, ’opdat de kracht die datgene wat normaal is te boven gaat, van God [zal] zijn’” (2 Korinthiërs 4:7). Broeder Lösch herhaalde de woorden van Paulus in 2 Korinthiërs 4:1 en drukte de studenten op het hart: „Geef je zendingstoewijzing niet op. Houd je spiegel glanzend gepoetst!”

Karl Adams, een leraar van Gilead, sprak over het intrigerende thema „Waar is Jehovah?” De vraag heeft geen betrekking op de plaats waar God zich in het universum bevindt, maar op de noodzaak om Jehovah’s zienswijze in aanmerking te nemen en bedacht te zijn op aanwijzingen van zijn leiding. „Onder spanning”, zei hij, „kan zelfs iemand die Jehovah al jaren dient, dat uit het oog verliezen” (Job 35:10). Wat valt er over onze tijd te zeggen? In 1942 had Gods volk behoefte aan leiding. Liep het predikingswerk ten einde, of moest er nog meer gedaan worden? Wat was Jehovah’s wil voor zijn volk? Toen zij Gods Woord bestudeerden, werd het antwoord duidelijk. „Voordat het kalenderjaar afgelopen was,” zei broeder Adams, „lagen de plannen klaar voor de Wachttoren-Bijbelschool Gilead.” Jehovah heeft het werk van de zendelingen die door die school zijn uitgezonden, beslist gezegend.

Mark Noumair was de tweede leraar die de studenten toesprak. In zijn lezing, getiteld „Hoe zul je je talent gebruiken?”, moedigde hij hen aan om de opleiding die zij op Gilead hadden ontvangen, toe te passen zodra zij in hun nieuwe toewijzing aankwamen. „Leg contacten met anderen”, zei hij. „Stel je voor hen open. Heb belangstelling voor de gewoonten, de geschiedenis, de humor van het land. Hoe eerder je de taal leert, hoe beter het je zal vergaan.”

IJverige studenten hebben vreugde in de dienst

Behalve dat de studenten zich op hun studie toelegden tijdens hun opleiding op Gilead, waren zij aan elf plaatselijke gemeenten toegewezen. In de weekends namen zij ijverig aan de prediking deel. Wallace Liverance, een leraar van Gilead, nodigde verscheidenen van hen uit om enkele ervaringen met de toehoorders te delen. De vreugde was van hun gezicht te lezen toen zij ervaringen vertelden die zij hadden opgedaan tijdens de prediking in winkelcentra, op parkeerterreinen, in zakengebied, op straat en van huis tot huis. Enkelen van hen hadden moeite gedaan om anderstaligen te bereiken die in het gebied van hun gemeente woonden en werkten. Er zijn door leden van de 103de klas tijdens de vijf maanden van hun opleiding op zijn minst tien huisbijbelstudies opgericht en geleid.

Ervaren zendelingen vertellen geheimen van succes

Na dit aanmoedigende programmaonderdeel nodigden Patrick Lafranca en William Van de Wall zeven leden van bijkantoorcomités uit om tot nut van de klas te vertellen welke lessen zij in hun loopbaan als zendeling hadden geleerd. Zij moedigden de studenten aan om hun zendingstoewijzing als van Jehovah afkomstig te bezien en om vastbesloten te zijn in hun toewijzing te blijven. Zij spraken over de positieve invloed die Gileadzendelingen op het werk in andere landen hebben gehad.

Wat heeft deze bijkantoorcomitéleden geholpen tientallen jaren als gelukkige, produktieve zendelingen te dienen? Zij werkten nauw met de plaatselijke broeders en zusters samen en leerden van hen. Zij legden zich erop toe om zodra zij in hun toewijzing waren aangekomen, de taal te leren. Zij hebben geleerd plooibaar te zijn en zich aan plaatselijke gewoonten aan te passen. Charles Eisenhower, afgestudeerde van de eerste klas van Gilead en al 54 jaar zendeling, vertelde vijf „geheimen” die succesvolle zendelingen hebben geleerd: (1) Bestudeer de bijbel geregeld, (2) leer de taal, (3) wees actief in de bediening, (4) streef naar vrede in het zendelingenhuis en (5) bid geregeld tot Jehovah. De studenten waren niet alleen onder de indruk van de praktische raad die zij ontvingen maar ook van de onmiskenbare vreugde die deze doorgewinterde zendelingen in Jehovah’s dienst hebben. Armando en Lupe brachten het als volgt onder woorden: „Zij zijn gelukkig wanneer zij over hun leven praten.”

Na de interviews restte er nog één toespraak. Albert Schroeder, een lid van het Besturende Lichaam, had als thema gekozen: „Getrouw beheer van Gods Woord onthult kostbare juweeltjes van waarheid”. Aangezien de bijbel het voornaamste leerboek van de Gileadschool is, waren de studenten geïnteresseerd in wat hij te zeggen had. Broeder Schroeder zette uiteen dat toen er vijftig jaar geleden een begin werd gemaakt met het vervaardigen van de Engelse Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift, de gezalfde leden van het Vertaalcomité van de Nieuwe-Wereldbijbel niet op de goedkeuring van mensen uit waren maar zich op de leiding van de heilige geest verlieten (Jeremia 17:5-8). Onlangs hebben enkele gezaghebbende personen echter het hoge niveau van de Nieuwe-Wereldvertaling erkend. Een bijbelgeleerde schreef in een brief aan het Genootschap: „Ik herken een kwaliteitspublikatie als ik er een onder ogen krijg, en uw ’Vertaalcomité van de Nieuwe-Wereldbijbel’ heeft zijn werk goed gedaan.”

Na deze lezing ontvingen de studenten hun diploma en werd hun toewijzing aan de toehoorders bekendgemaakt. Het was een ontroerend moment voor de leden van de klas. Toen een vertegenwoordiger van de klas een dankbrief voorlas, hadden velen een brok in hun keel en tranen in hun ogen. Sommige van de studenten hadden zich jarenlang op het zendingswerk voorbereid. Omdat zij wisten dat de Gileadcursus in het Engels zou worden gehouden, waren enkelen naar een Engelstalige gemeente gegaan om hun beheersing van de taal te verbeteren. Anderen waren naar een gebied verhuisd waar meer pioniers nodig waren, hetzij in hun eigen land of in het buitenland. Weer anderen hadden zich voorbereid door ervaringen te lezen, nazoekwerk te doen of de video Tot de einden der aarde van het Genootschap steeds opnieuw te bekijken.

Will en Patsy, die in het begin werden genoemd, waren overweldigd door de blijken van persoonlijke belangstelling die de studenten ontvingen. „Mensen die ons niet eens kenden, omhelsden ons en namen foto’s van ons. Een lid van het Besturende Lichaam schudde ons de hand en zei: ’Wij zijn trots op jullie!’” Er kan geen twijfel over bestaan dat de studenten van de 103de klas zeer bemind worden. Zij zijn goed onderricht. De opleiding die zij op Gilead hebben ontvangen, zal hen in staat stellen de overgang te maken van succesvolle studenten naar succesvolle zendelingen.

[Kader op blz. 22]

Statistiek van de klas

Aantal vertegenwoordigde landen: 9

Aantal landen waaraan toegewezen: 18

Aantal studenten: 48

Aantal echtparen: 24

Gemiddelde leeftijd: 33

Gemiddelde jaren in de waarheid: 16

Gemiddelde jaren in de volle-tijddienst: 12

[Illustratie op blz. 23]

103de afstuderende klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead

In onderstaande lijst zijn de rijen genummerd van voor naar achter en staan de namen per rij van links naar rechts vermeld.

(1) A. Bunn; M. Dahlstedt; Z. Campaña; R. Boyacioglu; G. Ogando; T. Nikonchuk; S. Melvin (2) M. May; M. Mapula; J. Lwin; D. Hietamaa; C. Hernandez; N. Boyacioglu; A. Sturm; K. Melvin (3) J. Thom; E. Mapula; M. Nault; P. Teasdale; P. Wright; L. Pérez; M. Shenefelt; H. Pak (4) M. Murphy; J. Campaña; S. Stewart; M. Cereda; M. Reed; A. Pérez; W. Teasdale; J. Pak (5) D. Stewart; A. Wright; P. Cereda; F. Nikonchuk; J. Reed; K. Hietamaa; C. Ogando; R. Shenefelt (6) T. Murphy; J. Hernandez; M. Nault; B. Bunn; R. Thom; T. Dahlstedt; Z. Lwin; R. May; A. Sturm

[Illustratie op blz. 24]

Waar gaan wij naar toe?