-
’Wie zal op onze kinderen passen?’Ontwaakt! 1987 | 8 december
-
-
’Wie zal op onze kinderen passen?’
KINDERDAGVERBLIJVEN over de hele wereld zijn een uitvloeisel van de ongeëvenaarde toevloed van vrouwen op de arbeidsmarkt. „De snelst groeiende groep op de arbeidsmarkt”, zegt Alison Clarke-Stewart, een deskundige op het gebied van kinderdagverblijven, „wordt gevormd door moeders van nog niet schoolgaande kinderen, in het bijzonder kinderen onder de drie jaar. Deze tendens is onmiskenbaar en wereldomvattend.”
Een betrouwbaar persoon vinden die op de kinderen kan passen terwijl moeder werkt, is echter vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan. Familieleden bieden zich maar zelden aan. En van een ingewikkeld netwerk van babysitters, bestaande uit vrienden en buren die men heeft gemobiliseerd, kan men in het beste geval niet altijd op aan en de kinderen raken erdoor in verwarring. Betrouwbare betaalde babysitters en kinderjuffrouwen zijn moeilijk te vinden — en te duur voor de meeste echtparen.
De situatie in de ontwikkelingslanden is al even frustrerend. Nigeriaanse vrouwen waren gewoon om hun kinderen eenvoudig op hun rug te dragen terwijl zij werkten. Maar een groeiend aantal Afrikaanse vrouwen heeft het werk in huis of op de boerderij verruild voor een baan op kantoor, in een winkel of een fabriek, waar de ’baby op de rug’-methode niet zo geschikt is. In het verleden konden de vrouwen een beroep doen op hun uitgebreide familie, waar altijd wel een handige babysitter te vinden was. Maar, zo legt de in Lagos (Nigeria) verschijnende Sunday Times uit, „met het gratis basisonderwijs en de beschikbaarheid van meer ongeschoold handwerk, is ook het laatste restje [beschikbare familieleden] om thuis op de kinderen te passen verdwenen”. Deze krant gaf de suggestie: „Wellicht zijn goed georganiseerde kinderdagverblijven het antwoord.”
Ja, steeds meer mensen kiezen voor crèches in particuliere huizen en kinderopvangcentra als mogelijkheid om hun kinderen onder te brengen. In het algemeen zijn ze immers betrouwbaar, gemakkelijk en goedkoper dan een betaalde oppas. Ze stellen kinderen in de gelegenheid om met een groep leeftijdgenootjes om te gaan. Ze verschaffen voedzame maaltijden en zorgen ook voor spelletjes en opvoedkundige programma’s. Zoals de adviseuse voor kinderdagverblijven Delores Alexander aan Ontwaakt! vertelde: „Crèches vormen een steun voor het hele gezin.”
Niettemin vrezen sommigen dat de huidige ontwikkeling om kinderen in dagverblijven onder te brengen, onheilspellende gevolgen voor kinderen kan hebben. Bestaan er geldige redenen voor een dergelijke bezorgdheid? Ouders dienen daarvan op de hoogte te zijn zodat zij een verstandige beslissing kunnen nemen in het geval van hun eigen kinderen.
-
-
Crèches — De meningen zijn verdeeldOntwaakt! 1987 | 8 december
-
-
Crèches — De meningen zijn verdeeld
Het is er prettig toeven. De speellokalen zijn in vrolijke kleuren geschilderd en versierd met posters en staaltjes van ’peuterkunst’. Speelgoed en spelletjes liggen netjes opgestapeld op de schappen. En overal weerklinkt het geluid van kinderstemmen.
„Wij hebben de zorg over ongeveer 130 kinderen”, zegt Bernice Spence, de moederlijke vrouw die de leiding heeft over dit kinderdagverblijf. En waar komen deze kinderen vandaan? „Merendeels zijn het de kinderen van werkende ouders uit de buurt. Onze staf? Een aantal zijn gediplomeerde onderwijzers.”
EEN goed georganiseerd kinderdagverblijf met toegewijd en deskundig personeel laat inderdaad een prettige indruk achter. Ouders voelen zich gerustgesteld wanneer er op zo’n plaats voor hun kinderen wordt gezorgd. Niettemin vormen kinderdagverblijven het middelpunt van laaiende controversen. De reden? Eén factor is dat de kwaliteit van de crèches niet altijd even hoog is. Sommige zijn slecht onderhouden, worden slecht beheerd, hebben te weinig personeel en accepteren te veel kinderen — bagagedepots in plaats van kindercrèches.
De door de overheid gefinancierde dagverblijven in de stad New York zijn gewoonlijk van goede kwaliteit. Maar dat kost de stad in 1987 201 miljoen dollar — meer dan 4800 dollar per kind! In landen zoals Zweden, waar de regering voor de opvangcentra royale bedragen heeft uitgetrokken, wordt in het algemeen eveneens aan hoge normen voldaan. Maar in de Derde Wereld, en zelfs hier en daar in de Verenigde Staten, zijn de fondsen voor kinderdagverblijven ontoereikend. Met welk gevolg? De kinderen zouden daardoor een inferieure verzorging kunnen ontvangen.
Kinderverzorging op commerciële basis
Dit gaat zelfs op voor kinderdagverblijven die op commerciële basis werken. Toegegeven, er bestaan er heel veel die uitstekend zijn. Sommige centra beperken echter de kosten door minder verzorgers aan te stellen voor meer kinderen. Of ze bezuinigen door lonen te betalen die net boven het minimum zweven, waardoor de mensen met de beste opleidingen wegblijven.
Het is waar, veel mensen die in kinderdagverblijven werken nemen de slechte betaling voor lief, eenvoudig omdat zij van kinderen houden. Maar wat kan er gebeuren wanneer een dergelijke toewijding ontbreekt? Samuel en zijn vrouw kwamen daarachter. Samen leidden zij een kinderdagverblijf in Lagos (Nigeria) — totdat zij zich verplicht zagen het te sluiten. Samuel verhaalt: „Telkens wanneer mijn vrouw boodschappen moest doen of om een andere reden weg moest, bemerkte zij bij terugkomst dat de helpers niet voor de kinderen hadden gezorgd.” — Zie blz. 6.
In de Verenigde Staten moeten de commerciële centra een vergunning hebben, en daarvoor moeten ze een streng onderzoek weten te doorstaan. Maar Newsweek bericht: „De meeste vereisten voor het krijgen van een vergunning zijn vaag, en de overheidsinstellingen hebben niet het geld of de mankracht om de industrie van de kinderopvangcentra te reglementeren.”
Crèches in particuliere woningen
Nauw verwant aan de grote kinderdagverblijven zijn de crèches in particuliere woningen, waar kleine groepen kinderen worden opgevangen. Omdat ze minder duur zijn dan de grotere dagverblijven, zijn ze enorm populair, en ze passen op ruwweg driekwart van de Amerikaanse kinderen die buitenshuis worden opgevangen. De crèchemoeder heeft gewoonlijk zelf kinderen.
Een dergelijk dagverblijf biedt het kind een huiselijke omgeving, een zorgzame vrouw die op hem past en het gezelschap van een klein groepje kinderen. Maar vaak wordt er weinig gedaan om toezicht te houden op zulke voorzieningen. Zo bericht de in Toronto verschijnende Globe and Mail dat de kwaliteit van de in particuliere woningen ondergebrachte crèches in Canada varieert van „uitstekend tot afgrijselijk”. Tien procent van de huizen was onveilig voor kinderen.
Welke invloed hebben dagverblijven op de kinderen?
Omdat de dagverblijven zo uiteenlopend van kwaliteit zijn, heeft het onderzoekers veel moeite gekost om te bepalen hoe deze dagverblijven kinderen nu werkelijk beïnvloeden. Sommige voorstanders van kinderdagverblijven laten zich er echter heel optimistisch over uit. Alison Clarke-Stewart zegt in haar boek Daycare: „Het goede nieuws uit al deze onderzoeken — in Canada, Engeland, Zweden, Tsjechoslowakije, de Verenigde Staten — is, dat de verzorging in een deugdelijk kinderopvangcentrum blijkbaar geen negatieve effecten heeft op de intellectuele ontwikkeling van het kind.” Enkele onderzoeken geven zelfs te kennen dat kinderen uit gezinnen met een laag inkomen profiteren van de intellectuele stimulans die van de dagverblijven uitgaat!
De onderzoekers Belsky en Steinberg waarschuwen echter: „Het onderzoek naar dagverblijven heeft in overgrote mate plaatsgevonden in kinderdagverblijven op universiteiten of in met universiteiten verbonden centra, met een gunstige verhouding van het aantal medewerkers op het aantal kinderen en met goed ontworpen programma’s. . . . Maar de meeste dagverblijven die de ouders in dit land ter beschikking staan, zijn beslist niet van dit soort en hebben wellicht niet deze kwaliteit.” Hoe vergaat het kinderen dan in de doorsneecrèche? Belsky en Steinberg concludeerden: „Wij weten schokkend weinig over het effect dat crèches op kinderen hebben.” — Het tijdschrift Child Development, Jaargang 49, blz. 929, 930.
Er is zelfs nog minder bekend over het effect van dagverblijven in particuliere woningen — waar het grootste deel van de kinderen wordt ondergebracht. Het blijkt echter dat een crèchemoeder soms weinig doet om de intellectuele en emotionele groei van een kind te stimuleren; haar zorg gaat soms naar weinig meer uit dan het voeden van het kind en te zorgen dat hij geen kattekwaad uithaalt totdat de moeder terugkomt. In die crèches ziet men daarom vaak dat kinderen maar gewoon voor de televisie zijn neergepoot.
Er is ook weinig over bekend hoe dagverblijven van invloed zijn op de emotionele binding tussen moeder en kind of tot in welke mate de kinderen te zeer gehecht raken aan hun verzorgsters. Proefnemingen tonen echter aan dat wanneer kinderen moeten kiezen tussen hun moeder en een verzorgster van het opvangcentrum, de meeste kinderen nog altijd de voorkeur geven aan hun moeder.
De problemen door het contact met leeftijdgenootjes
Eén voordeel van dagverblijven is dat de kinderen beter leren omgaan met leeftijdgenootjes. De kwestie heeft echter twee kanten. Een bijbels spreekwoord zegt: „Slechte omgang bederft nuttige gewoonten” (1 Korinthiërs 15:33). Uit onderzoek in de Verenigde Staten en Europa blijkt dat kinderen uit dagverblijven de neiging vertonen ’agressiever te zijn, minder meewerkend tegenover volwassenen, meer geneigd zich te doen gelden, minder meegaand en minder onder de indruk van straf dan thuis opgevoede kinderen’.
Alison Clarke-Stewart beweert dat dergelijk gedrag in werkelijkheid „grotere rijpheid en sociale vaardigheid weerspiegelt in plaats van iets te zijn waarom men zich zorgen moet maken”. Maar dit is een schrale troost voor ouders die een kind dat eerst lief was godslasterlijke taal horen uiten, vooral als die ouders ernaar streven hun kind bijbelse beginselen in te prenten. — Efeziërs 4:29.
Risico’s voor de gezondheid
Dagverblijven brengen ook risico’s voor de gezondheid met zich mee. Het Amerikaanse Centrum voor Ziektebestrijding (CDC) spreekt over „een groeiende noodzaak om infectieziekten te bestrijden waardoor kinderen in dagverblijven regelmatig worden getroffen”. De zogenoemde crèche-ziekten zijn onder andere hepatitis A, dysenterie (een ernstige ingewandsstoornis) en Hemophilus influenzae type B (een bacteriële infectie). Diarree en koorts zijn veel voorkomende symptomen. Ziekten zijn vaak het gevolg van een grote concentratie kleine kinderen die de neiging hebben alles in hun mond te stoppen en nog geen goede toiletgewoonten hebben aangeleerd.
Een goede crèche schenkt echter serieuze aandacht aan voorzorgsmaatregelen voor de gezondheid. „Wij leren kinderen hun handjes te wassen nadat zij op het potje hebben gezeten”, verklaarde de adviseuse voor kinderdagverblijven Delores Alexander. „En wij laten kinderen waarvan wij weten dat ze ziek zijn niet toe.” Bernice Spence, de directrice van het Willoughby House, voegde eraan toe: „Als een kind in de loop van de dag ziek wordt, bellen wij vaak de moeder op en zeggen haar dat zij hem op moet halen.” Regelmatig medisch onderzoek van het personeel en de kinderen behoort eveneens tot de belangrijke voorzorgsmaatregelen.
Niettemin geeft de onderzoekster Clarke-Stewart toe: „Kinderen in dagverblijven hebben vaker last van griep, uitslag en verkoudheid en hoesten meer dan kinderen die thuis zijn . . . De loopneus van een kind is misschien een prijs die moeders bereid zijn te betalen voor het feit dat zij hun kinderen naar een dagverblijf kunnen brengen terwijl zij werken.” Maar gezien het voorgaande lijken de dagverblijven grotere risico’s met zich mee te kunnen brengen dan slechts een loopneus. Wat betekent dit alles derhalve voor moeders die zich genoopt voelen te werken?
[Kader op blz. 6]
Crèches en seksueel misbruik
Er is onlangs veel publiciteit gegeven aan schandalen in verband met seksueel misbruik van kinderen door personeel van kinderdagverblijven. Zijn crèches ideale oorden voor pedofielen en vervaardigers van kinderpornografie?
Een dergelijke vraag maakt heftige emoties los bij sommige verzorgsters van crèches. „Daar kan ik werkelijk kwaad om worden”, zei Bernice Spence, directrice van een kinderdagverblijf. „Ik vind het afschuwelijk dat dagverblijven een slechte naam krijgen. De meeste mensen die ik ken die werkzaam zijn in kinderopvangcentra zijn toegewijde mensen — zij geven om kinderen.”
De verantwoordelijke besturen hebben echter vastberaden stappen genomen. Ontwaakt! sprak met Doby Flowers, onderdirectrice van het Bureau voor Kinderontwikkeling in de stad New York. Meer dan 40.000 kinderen staan ingeschreven bij dagverblijven die onder haar supervisie staan. Juffrouw Flowers zei: „Wij selecteren ons personeel voor de dagverblijven heel grondig. Wij gaan na of zij een strafblad hebben of zich schuldig hebben gemaakt aan kindermisbruik. En sinds 1984 moeten van alle werknemers in de dagverblijven vingerafdrukken worden genomen.”
Worden personen die misbruik maken van kinderen aangetrokken door het werk in crèches? Juffrouw Flowers antwoordde: „Er zijn pedofielen in religieuze orden, in juridische kringen, in het onderwijs. Het profiel van de pedofiel is niet gebonden aan bepaalde inkomensgroepen, beroepen of raciale en etnische groepen.” Niettemin zegt dr. Roland Summit, een psychiater gespecialiseerd in het behandelen van seksueel misbruikte kinderen: „Het risico dat een kind misbruikt wordt, neemt evenredig toe naarmate het kind verder van de zorg van zijn biologische moeder wordt verwijderd.”
Wat moeten ouders die hun kinderen in crèches onderbrengen derhalve doen? „Luister naar uw kind!” zegt Doby Flowers. „Ga zitten en praat met uw kind. Let op veranderingen in gedrag of tekenen van angst, zoals bedwateren of een plotselinge onwil om naar de crèche te gaan.” Waakzaamheid van de ouders en onderricht van het kind zijn de beste wapens tegen misbruik van kinderen. — Zie Ontwaakt! van 8 mei 1985, „Seksueel misbruik van kinderen — U kunt uw kind beschermen”.
[Illustratie op blz. 5]
Welke invloed hebben dagverblijven op de binding tussen moeder en kind?
-
-
Kies de beste verzorging voor uw kind!Ontwaakt! 1987 | 8 december
-
-
Kies de beste verzorging voor uw kind!
HET probleem wie er voor uw kind moet zorgen, is ingewikkeld. Voor veel gezinnen voorzien de crèches in een werkelijke behoefte. Terzelfder tijd zijn er echter verontrustende vragen opgeworpen over het effect dat ze op kinderen hebben. Ouders moeten daarom het feit onder de ogen zien dat er aan dagverblijven zowel positieve als negatieve kanten kleven, en dat niet ieder dagverblijf kwaliteitsverzorging biedt. Het is goed hier ernstig bij stil te staan voordat men een kind in een crèche plaatst.
’Wat is het beste voor baby’s?’
Is uw kind nog maar een baby? Sommige deskundigen, zoals de gerespecteerde psycholoog Burton White, ontraden ouders met klem baby’s in een dagverblijf onder te brengen. Hij vertelde Ontwaakt!: „De kinderen die zich gedurende de eerste zes maanden van hun leven het best ontwikkelen, zijn de kinderen die bedeeld worden met een overvloedige hoeveelheid aandacht; de kinderen die prompt aandacht krijgen als zij ergens last van hebben en die een hoop speels plezier beleven met iemand die vindt dat er niets belangrijkers in de wereld is dan dat kind!
Zodra het kind begint te kruipen als het zes of zeven maanden oud is,” vervolgde dr. White, „moet dat kind zich rechtstreeks tot iemand kunnen wenden die dol op hem is! Dat is nodig om het natuurlijke leerproces te vergemakkelijken, om hem te helpen zijn nieuwsgierigheid te bevredigen, zijn enthousiasme te vergroten, om wat maar ook te doen dat bijdraagt tot zijn ontwikkeling tot een compleet mens. Een kind ontvangt deze hulp niet van plaatsvervangende verzorgers. Zelden zal iemand anders dan de ouders of grootouders van een kind een dergelijke belangstelling tonen.”
Een profeet uit de oudheid vroeg: „Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zodat zij geen medelijden zou gevoelen voor de zoon van haar buik?” (Jesaja 49:15) Moeders zullen snel reageren op de welhaast onophoudelijke vraag om liefde en aandacht van een baby. Maar zal een betaalde verzorgster — met verschillende huilende baby’s die om aandacht vragen — net zo reageren als een ouder zou doen? De bijbel spreekt over de wijze waarop „een zogende moeder haar eigen kinderen koestert” (1 Thessalonicenzen 2:7). Hoewel niet alle moeders in staat zijn hun kinderen te zogen, versterkt dit wel de band tussen moeder en kind. Zal een baby in een dagverblijf een dergelijke koesterende zorg ontvangen?
Uw prioriteiten onderzoeken
Sommige artsen bevelen daarom aan om plaatsvervangende zorg uit te stellen totdat een baby op zijn minst vier maanden oud is. Dr. White adviseert echter kinderen „in de eerste zes maanden van hun leven hooguit zo nu en dan een oppas” te geven en „daarna niet meer dan drie tot vier uur per dag plaatsvervangende zorg van hoge kwaliteit”.
Gesteld dat dagverblijven niet goed zijn voor zuigelingen. Zullen de kinderen dan niet gewoon over eventuele problemen die er het gevolg van zijn heen groeien? Dr. White stuift op wanneer hij dat hoort: „Dat is je reinste speculatie. Dergelijke risico’s neem ik niet met mijn kinderen en ik zal het ook niemand anders aanraden.”
Hoewel velen geneigd zijn zo’n uitgesproken mening te verwerpen, kan men de gevoelens van dr. White niet zo maar terzijde schuiven. Niettemin moeten ouders — niet onderzoekers — beslissen wat voor henzelf en voor hun kinderen het beste is, en vaak wegen economische overwegingen zwaarder. Dus zullen sommigen na een zorgvuldige afweging van alle factoren wellicht toch besluiten om gebruik te maken van een vorm van dagzorg voor baby’s. — Zie blz. 10.
Anderen verkeren misschien in omstandigheden waarin zij hun prioriteiten opnieuw kunnen beschouwen. Kinderen zijn immers slechts eenmaal baby. De gelegenheid om een baby „van kindsbeen af” op te voeden, gaat snel voorbij (2 Timótheüs 3:15). Als een onderbreking van het werelds werk voor enkele jaren — of eenvoudig met minder inkomen zien rond te komen — niet tot de praktische mogelijkheden behoort, kunnen sommigen wellicht besluiten een deeltijdbaan te nemen. Dit stelt ouders in staat de primaire verzorgers van hun kind te blijven.
Een crèche uitkiezen
Kunnen peuters veilig in een dagverblijf worden ondergebracht? Onderzoekers zijn erover verdeeld, maar de meesten zijn het er wel over eens dat een kind naarmate het ouder wordt, er beter tegen bestand is van zijn ouders gescheiden te worden. Maar nogmaals, ouders moeten beslissen of hun kind het aankan om de dag in een crèche door te brengen. Als dat zo is, betekent dat niet dat zij hem maar in het eerste het beste particuliere dagverblijf of kinderopvangcentrum moeten stoppen dat zij vinden. Doby Flowers, onderdirectrice van het Newyorkse Bureau voor Kinderontwikkeling, adviseert: „Kies het dagverblijf zeer zorgvuldig. Welke reputatie geniet het centrum in de omgeving? Past de uitrusting en het aanwezige speelgoed bij de leeftijd? Is het goed onderhouden en schoon? Welke papieren heeft het personeel?”
Ja, het personeel — niet de prachtige uitrusting of het speelgoed — is het belangrijkste element bij de kinderzorg. Bezoek daarom verschillende crèches en kijk zelf hoe de verzorgers met de kinderen omgaan — vooral met uw kind. Vraag: Is er veel verloop onder het personeel? Wat voor maaltijden worden er geserveerd? Hoeveel kinderen heeft iedere verzorgster onder haar hoede? (Hoe minder hoe beter.) Zien de kinderen er gelukkig uit en voelen zij zich op hun gemak? Heeft de crèche de plaatselijk vereiste vergunningen en voldoet ze aan de veiligheidsvoorschriften? Hoe ziet de dagelijkse gang van zaken eruit?
De wetenschap dat u de best beschikbare kinderverzorging hebt die er is — en die u zich kunt veroorloven — kan veel doen om onnodige schuldgevoelens te verlichten.
Hoe er een succes van te maken
Breng, nu u een geschikte crèche hebt gevonden, uw kind er niet plompverloren heen. Leg uit waarom hij erheen moet. Verzeker hem ervan dat hij niet in de steek wordt gelaten. Zorg dat hij geleidelijk aan het dagverblijf went, misschien doordat u een aantal malen samen met hem de crèche bezoekt — telkens wat langer — voordat u hem daar de hele dag laat. En, adviseert Bernice Spence, directrice van een kinderdagverblijf, wanneer u hem ’s morgens brengt, „haast het kind dan niet! Neem de tijd om hem te kalmeren als hij van streek is.”
William en Wendy Dreskin, die zelf een kinderopvangcentrum hebben geleid, waarschuwen: „Kinderen kunnen het gevoel gaan krijgen dat zij geen keus hebben en zullen zich bij hun lot gaan neerleggen. Zij zullen gevoelens misschien niet meer uiten tegenover de kinderverzorgsters en hun ouders, maar die gevoelens zijn niet verdwenen.” U moet daarom aandacht schenken aan de reactie van uw kind op het dagverblijf. Neem de tijd om zijn belevenissen van die dag te bepraten. Laat hem uitpraten als hij klachten heeft (Spreuken 21:13). Wees bedacht op signalen die erop duiden dat het kind bang of ongelukkig is, zoals nachtmerries of bedwateren. „Ieder kind reageert verschillend”, legde de adviseuse voor dagverblijven Delores Alexander uit. „En niet alle kinderen kunnen tegen groepscentra.”
Christelijke ouders moeten bijzondere aandacht aan hun kinderen schenken. Jehovah’s Getuigen weigeren bijvoorbeeld deel te nemen aan activiteiten die verband houden met bepaalde religieuze feestdagen. Hoewel zij hun uiterste best doen om hun jongeren dit op de bijbel gebaseerde standpunt bij te brengen, kan het zijn dat hun nog niet schoolgaande kinderen de erbij betrokken beginselen niet helemaal kunnen begrijpen. Zij kunnen van streek raken wanneer zij van „leuke” activiteiten worden buitengesloten. Christelijke ouders moeten daarom optreden als de pleitbezorgers van hun kinderen door de verzorgsters precies te laten weten welke activiteiten verboden terrein zijn en alternatieven te bespreken.a
Zij waken er ook voor dat hun kinderen slechte gewoonten van andere kinderen overnemen. Het boek Naar de Grote Onderwijzer luisteren (uitgegeven door de Watchtower Society) heeft veel ouders geholpen om zelfs bij heel kleine kinderen waardering voor goddelijke beginselen in te prenten.
Laat niet toe dat het dagverblijf de band van liefde tussen u en uw kind verwoest. De bijbel vertelt hoe een vrouw genaamd Hanna een liefdevolle band met haar jonge kind Samuël in stand hield, hoewel zij lange periodes van hem gescheiden was (1 Samuël 2:18, 19). U kunt beslist hetzelfde doen als u een verstandig gebruik maakt van de kostbare tijd die u aan het eind van de dag en in de weekeinden met uw kind doorbrengt. Ja, met de juiste aandacht kan die band hecht zijn!
Zelfs in het beste geval is plaatsvervangende zorg precies wat het woord zegt — niet meer dan een vervanging voor de zorg van een liefhebbende moeder en vader. Natuurlijk is dit verre van ideaal. Totdat Gods beloofde nieuwe samenstel met zijn ideale omstandigheden komt, zijn veel ouders wellicht gedwongen om gebruik te maken van plaatsvervangende zorg (2 Petrus 3:13; Jesaja 65:17-23). Maar als dit in uw geval zo is, wees dan zorgvuldig bij het kiezen ervan. Volg nauwlettend welke uitwerking het op uw kind heeft — fysiek, emotioneel en geestelijk. Per slot van rekening zijn kinderen een erfdeel van God. — Psalm 127:3.
-