-
Wanneer en waar het is misgegaanOntwaakt! 1975 | 22 april
-
-
„God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten; want wie met het oog op het vlees zaait, zal uit zijn vlees verderf oogsten, maar wie met het oog op de geest zaait, zal uit de geest eeuwig leven oogsten” (Gal. 6:7, 8). De voorvader van de mensheid, Adam, stelde vleselijke begeerte boven geestelijke belangen; evenzo is thans de belangstelling van de mensen voor geestelijke aangelegenheden en Gods leiding praktisch verdronken in een wereldomvattende golf van materialisme. Adam oogstte onvolmaaktheid en verderf en was gedwongen deze als een erfenis aan zijn nageslacht door te geven, zoals in Gods geïnspireerde Woord in Romeinen 5:12 uiteengezet wordt: „Daarom, zoals door bemiddeling van één mens de zonde de wereld is binnengekomen en door middel van de zonde de dood, en aldus de dood zich tot alle mensen heeft uitgebreid omdat zij allen gezondigd hadden.”
Thans zal iemand die zich welbewust aan een immoreel gedrag overgeeft en een geslachtsziekte oploopt of die lijdt aan een beschadiging van de chromosomen als gevolg van drugverslaving, gebrekkige kinderen voortbrengen. Van het feit dat hij zich weinig bekommert om het lijden dat zoiets over zijn nakomelingen brengt, kan men toch niet met recht God de schuld geven. Evenmin kan men het God verwijten dat onze eerste vader zich weinig van de gevolgen van zijn handelwijze heeft aangetrokken. Om te laten zien waar de fout zit, vertelt de geïnspireerde schrijver ons: „Zie! Slechts dit heb ik gevonden, dat de ware God de mensheid oprecht heeft gemaakt, maar zijzelf hebben veel plannen bedacht.” — Pred. 7:29.
Doch, waarom heeft God, zelfs als hij dan niet voor het begin van menselijk lijden verantwoordelijk is geweest, er tot op heden geen eind aan gemaakt? Zijn reden om tot in onze tijd te wachten, is geen blijk van een onverschillige handelwijze, maar van een juiste zorg voor het eeuwige welzijn van de mensheid. Wat is die reden?
-
-
Een lange tijd, maar niet langer dan nodigOntwaakt! 1975 | 22 april
-
-
Een lange tijd, maar niet langer dan nodig
BIJNA zesduizend jaar zijn er verstreken sinds de mensheid haar eigen weg is gegaan, onafhankelijk van God. Het is moeilijk voor te stellen hoezeer miljoenen mensen gedurende deze duizenden jaren — door oorlogen, honger, misdaad en onrecht — hebben moeten lijden.
Zelfs als wij het feit aanvaarden dat het gedrag van de mensheid tegengesteld is geweest aan Gods wil zoals die in de bijbel wordt uiteengezet, blijft de vraag bestaan: Waarom heeft God alles zo lang op deze wijze laten voortgaan? Waarom heeft hij niet eerder ingegrepen om een eind aan menselijk lijden te maken ? Waarom heeft hij zelfs mensen die zijn wil probeerden te doen, laten meelijden met de rest? Daar is een reden voor, een ernstige reden.
-