evenmin te doen door te zeggen dat zij veeleer „de zwakheden [moesten] dragen van hen die niet sterk zijn”. — 1 Kor. 10:25-33; 11:1; Rom. 14:1-23; 15:1.

Voor ons allen bestaat de noodzaak er niet alleen zeker van te zijn dat ons standpunt inzake een bepaalde kwestie juist is, maar ook dat wij op een juiste wijze te werk gaan, door het voorbeeld van Christus Jezus te volgen. De geest waarin wij met elkaar omgaan, draagt er heel veel toe bij de liefdevolle harmonie te bereiken waardoor geestelijke groei en toename worden bewerkstelligd.

Christus Jezus leidt al zijn discipelen over de gehele aarde thans in een groots werk, namelijk de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen. Er staan niet alleen mensenlevens op het spel maar ook de eer van Gods naam en die van zijn Zoon. Nu in het bijzonder is het de tijd voor ons om ’gelijkgezind te zijn en dezelfde liefde te hebben, in ziel samengevoegd, het ene in gedachten houdend, niets doende uit twistgierigheid of uit egotisme, maar met ootmoedigheid des geestes’. Laten wij daardoor tonen dat wij ’de geestesgesteldheid hebben die in Christus Jezus was’ en dat wij ons inderdaad aan zijn gezag in deze tijd onderwerpen. — Fil. 2:1-8.

Reacties op het „Jaarboek 1973”

MET het „Jaarboek 1973” heeft het Wachttorengenootschap er een begin mee gemaakt ook voor het Nederlands lezende publiek een jaarlijks verslag te publiceren over de activiteiten van Jehovah’s getuigen. In het Engels verscheen het Yearbook al vanaf 1927. In de loop der jaren kon men elk jaar opnieuw in het Yearbook berichten en ervaringen lezen uit de verschillende landen waar Jehovah’s getuigen hun activiteit ten uitvoer brachten. Te beginnen met het 1972 Yearbook (dat nu in het Nederlands verschijnt als het Jaarboek 1973), is de inhoud van deze jaarverslagen echter veranderd. In plaats dat het Jaarboek 1973 korte verslagen uit vele landen verschaft, bevat het de geschiedenis van het werk van Jehovah’s getuigen in slechts zeven landen. Aangezien in het verhaal de namen van personen en plaatsen voorkomen, doet het erg denken aan het bijbelboek Handelingen, dat een geschiedenis van de uitbreiding van het christendom in de eerste eeuw G.T. verschaft.

Maar hoe is dit nieuwe Jaarboek ontvangen? Heeft het anderen ertoe aangemoedigd er getrouw mee voort te gaan Gods naam en zijn rechtvaardige voornemens hoog te houden? Het antwoord op deze vragen blijkt duidelijk uit de reacties op de oorspronkelijke Engelse uitgave van het „Jaarboek 1973”.

Gewend als men was aan de Yearbooks van vroeger jaren, waren sommigen in het begin niet zo erg verrukt over de verandering. Uit Alabama (V.S.) komt de volgende reactie: ’Ik was eerst teleurgesteld toen ik mijn nieuwe Yearbook ontving. Al deze jaren had ik altijd eerst de landen opgezocht waar het predikingswerk onder moeilijke omstandigheden werd verricht om te zien hoe de Getuigen aldaar het maakten. Nu was alles anders, en eerlijk gezegd leek het een beetje saai. Maar dat was een week geleden. Ik begon te lezen, en ben die eerste keer bijna de hele nacht blijven doorlezen. Het Yearbook is op zo’n manier geschreven dat je, als je het verslag over een land hebt uitgelezen, het gevoel hebt dat je daar persoonlijk bent geweest en er heel veel nieuwe broeders en zusters bij hebt gekregen.’

Een Getuige uit de Amerikaanse staat New York gaf commentaar op de goede uitwerking die de verslagen in het nieuwe Yearbook op haar persoonlijk hadden gehad: ’Het 1972 Yearbook is op zo’n unieke wijze geschreven dat ik helemaal door de verslagen ben gefascineerd en het eenvoudig niet kan neerleggen. Door de ervaringen van al deze geliefde broeders en zusters te lezen en hun vreugden en moeilijkheden te leren kennen, voel ik me heel nauw met hen verbonden. Deze ervaringen hebben mij er ook toe aangespoord zelf de „voortreffelijke strijd van het geloof” te blijven strijden.’

Een andere Getuige merkte op: ’Ik ben werkelijk heel erg blij met de gedetailleerde geschiedenis van de behandelde landen. De inleidende achtergrond van het land zelf en vervolgens de geschiedenis van het begin van de prediking van het „goede nieuws”, te zamen met de bijzonder menselijke emoties en ervaringen van onze geliefde broeders en zusters die door Jehovah werden gebruikt om in dit werk voortrekkers te zijn, zorgen voor uren van bijzonder ontroerend en leerzaam leesgenot.’