„Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend.” — HEBREEËN 10:24, 25.

In de loop van de jaren ’70 ging het handjevol plaatselijke Getuigen zo goed en zo kwaad als het ging door met prediken en onderling vergaderen.

En wat zou er met ons geloof gebeuren als wij niet langer gehoorzaam waren aan Gods gebod om onderling te vergaderen? — Hebr. 10:24, 25.

Paulus zei in zijn raad aan de Hebreeën dat wij „zonder wankelen [moeten] vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop” en „op elkaar [moeten] letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend”.

Een van de geboden die christenen is opgelegd, is dat zij geregeld vergaderen met degenen die in de nauwkeurige kennis van God willen toenemen.

Toen sommigen dit onderling vergaderen in de eerste eeuw G.T. veronachtzaamden, werden zij aangemoedigd: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend.” — Hebr. 10:24, 25.

En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen” (Hebreeën 10:23-25).

Bijgevolg schreef de apostel Paulus in Hebreeën 10:24, 25: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.”

’Het onderling vergaderen niet nalaten’

Vooral de christenen in Judea hadden het moeilijk, en aan hen schreef Paulus: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen” (Hebreeën 10:24, 25).

Paulus schreef terecht: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen” (Hebr. 10:24, 25).

Om echter deze zegeningen te kunnen ontvangen, is het noodzakelijk vast te houden aan de goddelijke vereisten van Gods Woord, met inbegrip van het vereiste in Hebreeën hoofdstuk tien, de verzen vierentwintig en vijfentwintig, waar staat: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.”

En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.”

„Caesar” zegt: ’Kom niet op vergaderingen bijeen’, maar God zegt: ’Laat het onderling vergaderen niet na’ (Hebr. 10:25).

Hoewel het besturende lichaam in Jeruzalem gevestigd bleef, werden vertegenwoordigers naar allerlei steden en provincies gezonden, zodat de christenen in de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening in een uitgestrekt gebied onderling vergaderden.

En laten wij op elkaar letten, ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” — Hebr. 10:23-25.

De apostel Paulus gaf ons nog een reden waarom wij regelmatig met onze christelijke broeders dienen te willen vergaderen, namelijk: „Zijt niemand iets schuldig dan elkaar lief te hebben” (Rom. 13:8).

De nadruk op dit punt leggend, zegt Paulus: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” — Hebr. 10:24, 25.

Hier vergaderen opgedragen dienstknechten van God en vele pas geïnteresseerde personen om uit Gods Woord onderwezen te worden.

De apostel Paulus verstrekte de raad: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar elkaar aanmoedigend, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” — Hebr. 10:24, 25, NW.