ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਾਂ ਬਣਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ। ਇਹ ਨਿਮਰ ਔਰਤ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਾਸਰਤ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਦੂਰ ਸੀ। (ਲੂਕਾ 1:26-33) ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਮਰੀਅਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਇਲੀਸਬਤ ਨੂੰ ਜੋ ਕਿਹਾ, ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ। (ਲੂਕਾ 1:46-55) ਯਹੋਵਾਹ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਆਇਆ ਸੀ। ਮਰੀਅਮ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਰਕਤ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਬਾਰੇ ਕਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ? ਉਸ ਨੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੇ ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਵੱਡੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਜਾਂ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਉਸ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਚਰਵਾਹਿਆਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਦੂਤ ਭੇਜੇ। ਇਹ ਚਰਵਾਹੇ ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। (ਲੂਕਾ 2:8-14) ਫਿਰ ਇਹ ਚਰਵਾਹੇ ਨਵ-ਜੰਮੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਗਏ। (ਲੂਕਾ 2:15-17) ਮਰੀਅਮ ਤੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਕਿੰਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਹੋਣੇ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਦੂਤ ਭੇਜ ਕੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਾਈ! w18.07 9-10 ਪੈਰੇ 11-12

ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ’ਤੇ ਕਿਉਂ ਭੜਕਿਆ ਸੀ? ਬਾਈਬਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ: “ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਦਾ ਮਨ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਹੋਵਾਹ ਤੋਂ ਫਿਰ ਗਿਆ” ਸੀ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ “ਉਹ ਨੂੰ ਦੋ ਵਾਰ ਦਰਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ। ਅਤੇ ਉਸ ਉਹ ਨੂੰ ਏਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦਿਓਤਿਆਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਚੱਲੇ ਪਰ ਉਹ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਹੁਕਮ ਨਾ ਮੰਨਿਆ।” ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਿਹਰ ਗੁਆ ਬੈਠਾ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਕੌਮ ’ਤੇ ਰਾਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ’ਤੇ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦੇ ਪਹਾੜ ਟੁੱਟਦੇ ਰਹੇ।​ (1 ਰਾਜ. 11:9-13) ਜੇ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮਿਆਰਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਸਾਡੇ ’ਤੇ ਅਸਰ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਟੁੱਟ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਮੰਡਲੀ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਭਗਤੀ ਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ, ਗੁਆਂਢੀ, ਸਕੂਲ ਦੇ ਸਾਥੀ ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਮਿਆਰਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਜੀਉਂਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ’ਤੇ ਇੰਨਾ ਅਸਰ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਟੁੱਟ ਸਕਦੀ ਹੈ। w18.07 19 ਪੈਰੇ 9-10

ਸ਼ੈਤਾਨ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਤੇ ਟੈਲੀਵਿਯਨ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾ ਕੇ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਡਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਸਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਉਹ ਸਾਡੀਆਂ ਸੋਚਾਂ, ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਤੇ ਸਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਉੱਤੇ ਵੀ ਅਸਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾ ਕੇ ਵਧੀਆ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਮਿਸਾਲ ਲਈ, ਉਸ ਨੇ ਦਿਆਲੂ ਸਾਮਰੀ ਅਤੇ ਉਜਾੜੂ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ। (ਮੱਤੀ 13:34; ਲੂਕਾ 10:29-37; 15:11-32) ਪਰ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸੋਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾ ਕੇ ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਸਮਝ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਟੀ. ਵੀ. ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸਾਡਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਖ਼ਬਰਦਾਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਿਆਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ‘ਕੀ ਇਹ ਫ਼ਿਲਮ ਜਾਂ ਟੀ. ਵੀ. ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਹਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ?’ (ਗਲਾ. 5:19-21; ਅਫ਼. 2:1-3) ਤੁਸੀਂ ਉਦੋਂ ਕੀ ਕਰੋਗੇ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਸੋਚ ਫੈਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੋ ਜਿੱਦਾਂ ਤੁਸੀਂ ਛੂਤ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ। w19.01 15-16 ਪੈਰੇ 6-7