Jozuego
7 I synowie Izraela dopuścili się niewierności w związku z tym, co było przeznaczone na zagładę, jako że Achan,+ syn Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha z plemienia Judy, wziął nieco z tego, co było przeznaczone na zagładę.+ Wówczas rozpalił się gniew Jehowy przeciwko synom Izraela.+
2 Wtedy Jozue wysłał mężów z Jerycha do Aj,+ które jest blisko Bet-Awen,+ na wschód od Betel,+ i rzekł do nich: „Ruszajcie i przeszpiegujcie tę ziemię”. Toteż ci mężowie wyruszyli i przeszpiegowali Aj.+ 3 Potem wrócili do Jozuego i powiedzieli mu: „Niech nie wyrusza cały lud. Niech wyruszy około dwóch tysięcy mężczyzn lub trzech tysięcy mężczyzn i uderzy na Aj. Nie trudź całego ludu, by tam się udał, bo tamtych jest niewielu”.
4 Wyruszyło więc tam około trzech tysięcy mężczyzn, lecz rzucili się do ucieczki przed mieszkańcami Aj.+ 5 A mieszkańcy Aj zabili spośród nich trzydziestu sześciu mężczyzn i ścigali+ ich sprzed bramy aż do Szebarim, i zabijali ich na zboczu. Toteż serce ludu zaczęło topnieć i stało się jak woda.+
6 Wtedy Jozue rozdarł swe płaszcze i padł twarzą+ na ziemię przed Arką Jehowy, i leżał tak do samego wieczora, on oraz starsi Izraela, i sypali sobie proch na głowy.+ 7 I przemówił Jozue: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo, czemuż przeprowadziłeś ten lud aż za Jordan tylko po to, by wydać nas w rękę Amorytów, żeby nas zgładzili? Gdybyśmy się tylko zdecydowali i dalej mieszkali po tamtej stronie Jordanu!+ 8 Wybacz mi, Jehowo, ale co mogę powiedzieć po tym, jak Izrael podał tył swoim nieprzyjaciołom? 9 A Kananejczycy i wszyscy mieszkańcy tej krainy usłyszą o tym i otoczą nas, i zgładzą z ziemi nasze imię;+ i cóż uczynisz dla swego wielkiego imienia?”+
10 Jehowa zaś rzekł do Jozuego: „Wstań! Czemu padasz na twarz? 11 Izrael zgrzeszył, a także naruszyli moje przymierze,+ które im dałem jako nakaz; wzięli też nieco z tego, co było przeznaczone na zagładę,+ i ukradli,+ i zataili+ to, i włożyli między własne przedmioty.+ 12 I synowie Izraela nie zdołają powstać przeciwko swym nieprzyjaciołom.+ Podadzą swym nieprzyjaciołom tył, gdyż stali się czymś przeznaczonym na zagładę. Nie będę znowu z wami, jeśli nie zniszczycie spośród siebie tego, co jest przeznaczone na zagładę.+ 13 Wstań! Uświęć lud+ i powiedz: ‚Uświęćcie się jutro, bo oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: „Jest pośród ciebie, Izraelu, coś przeznaczonego na zagładę.+ Nie zdołasz powstać przeciwko swym nieprzyjaciołom, dopóki nie usuniecie spośród siebie rzeczy przeznaczonej na zagładę. 14 Stawcie się rano, plemię za plemieniem, i będzie tak, że plemię, które Jehowa wskaże,+ podejdzie, rodzina za rodziną, i rodzina, którą Jehowa wskaże, podejdzie, dom za domem, i dom, który Jehowa wskaże, podejdzie, krzepki mąż za krzepkim mężem. 15 A ten, kto zostanie wskazany jako posiadający rzecz przeznaczoną na zagładę, będzie spalony ogniem,+ on i wszystko, co do niego należy, ponieważ naruszył przymierze+ Jehowy i ponieważ dopuścił się bezeceństwa w Izraelu”’”.+
16 Jozue wstał więc wczesnym rankiem i kazał podejść Izraelowi, plemieniu za plemieniem, i zostało wskazane plemię Judy. 17 Następnie kazał podejść rodzinom Judy i wybrał rodzinę Zerachitów,+ po czym kazał podchodzić rodzinie Zerachitów, krzepkiemu mężowi za krzepkim mężem, i został wybrany Zabdi. 18 W końcu kazał podchodzić jego domowi, krzepkiemu mężowi za krzepkim mężem, i został wybrany Achan, syn Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha z plemienia Judy.+ 19 Wtedy Jozue rzekł do Achana: „Synu mój, oddaj, proszę, chwałę Jehowie, Bogu Izraela,+ i uczyń wobec niego wyznanie,+ i powiedz mi,+ proszę: Co uczyniłeś? Nie ukrywaj+ tego przede mną”.
20 Wówczas Achan odpowiedział Jozuemu i rzekł: „Zaiste, to ja zgrzeszyłem przeciw Jehowie, Bogu Izraela,+ i tak a tak uczyniłem. 21 Gdy zobaczyłem+ pośród łupu piękną urzędową szatę z Szinearu+ oraz dwieście sykli srebra i jedną złotą sztabę ważącą pięćdziesiąt sykli, zapragnąłem ich+ i je wziąłem;+ a oto są ukryte w ziemi pośrodku mego namiotu, pieniądze zaś — pod spodem”.+
22 Jozue natychmiast wysłał posłańców i oni pobiegli do namiotu, a oto było to ukryte w jego namiocie wraz z pieniędzmi pod spodem. 23 Wzięli więc to wszystko ze środka namiotu i przynieśli do Jozuego i do wszystkich synów Izraela, i wysypali przed obliczem Jehowy. 24 Następnie Jozue i cały Izrael wraz z nim wzięli Achana,+ syna Zeracha, oraz srebro i urzędową szatę, i sztabę złota,+ a także jego synów i jego córki, jak również jego byka i jego osła oraz jego trzodę i jego namiot, i wszystko, co do niego należało, i wyprowadzili ich na nizinę Achor.+ 25 Potem Jozue rzekł: „Czemuż sprowadziliście na nas klątwę?+ Dzisiaj Jehowa sprowadzi klątwę na ciebie”. Wówczas cały Izrael zaczął rzucać w nich kamieniami,+ po czym spalili ich ogniem.+ Tak więc ukamienowali ich kamieniami. 26 I usypali nad nim wielki stos kamieni, istniejący aż po dziś dzień.+ Wtedy Jehowa odwrócił swój płonący gniew.+ Dlatego miejsce to po dziś dzień nosi nazwę Nizina Achor.+