Ezechiela

14 Przyszli do mnie niektórzy starsi Izraela i usiedli przede mną+. 2 Wtedy Jehowa znów do mnie przemówił: 3 „Synu człowieczy, ci ludzie pragną służyć swoim odrażającym bożkom*, kładą przed ludem przeszkodę, o którą on się potyka, powód do grzechu. Czemu miałbym odpowiadać na ich pytania?+ 4 Powiedz im: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Jeśli jakiś Izraelita pragnie służyć swoim odrażającym bożkom i kładzie przed ludem przeszkodę, o którą lud się potyka — powód do grzechu — a potem przychodzi do proroka i go wypytuje, to ja, Jehowa, udzielę mu odpowiedzi stosownie do liczby jego odrażających bożków. 5 Sprawię, że serca Izraelitów* ogarnie przerażenie, bo wszyscy się ode mnie odwrócili i zaczęli służyć swoim odrażającym bożkom”’+.

6 „Powiedz więc domowi Izraela: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Zawróćcie, zostawcie swoje odrażające bożki, porzućcie wszystkie swoje obrzydliwe praktyki+. 7 Bo jeśli jakiś Izraelita lub cudzoziemiec osiadły w Izraelu odwraca się ode mnie, a pragnie służyć swoim odrażającym bożkom i kładzie przed ludem przeszkodę, o którą lud się potyka — powód do grzechu — a potem przychodzi do mojego proroka i go wypytuje+, to ja, Jehowa, osobiście mu odpowiem. 8 Wystąpię* przeciw temu człowiekowi, sprawię, że stanie się ostrzegawczym przykładem i tematem przysłów, i zgładzę go spośród swojego ludu+. I przekonacie się, że ja jestem Jehowa”’.

9 „‚Ale jeśli prorok da się zwieść i udzieli pytającemu odpowiedzi, to ja, Jehowa, który sam go zwiodłem+, wyciągnę przeciw niemu rękę i zgładzę go spośród swojego ludu, Izraela. 10 I poniosą odpowiedzialność za swoją winę. Wina proroka będzie taka sama jak wina pytającego, 11 żeby Izraelici* już więcej się ode mnie nie oddalali i nie kalali się żadnym ze swoich występków. Wtedy będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem’+. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”.

12 I Jehowa znów do mnie przemówił: 13 „Synu człowieczy, jeśli jakiś kraj zgrzeszy przez niewierne postępowanie wobec mnie, to wyciągnę rękę przeciwko niemu i pozbawię go zapasów* chleba*+, i ześlę na niego klęskę głodu+, i wytracę z niego ludzi i zwierzęta+. 14 ‚Nawet gdyby w nim byli ci trzej mężczyźni: Noe+, Daniel+ i Hiob+, to tylko oni by się uratowali* dzięki swojej prawości’+ — oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa”.

15 „‚Podobnie gdybym sprowadził na ten kraj drapieżne zwierzęta, które by go wyludniły*, zamieniłyby go w pustkowie, przez które z powodu tych zwierząt nikt by nie przechodził+, 16 to przysięgam na swoje życie*’, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚że nawet gdyby w nim byli ci trzej mężczyźni, to nie uratowaliby ani swoich synów, ani córek — uratowaliby tylko siebie. A kraj stałby się pustkowiem’”.

17 „‚Podobnie gdybym sprowadził na ten kraj miecz+ i powiedział: „Niech miecz przejdzie przez kraj” i gdybym wytracił z niego ludzi i zwierzęta+, 18 to przysięgam na swoje życie*’, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚że nawet gdyby w nim byli ci trzej mężczyźni, nie uratowaliby ani swoich synów, ani córek — uratowaliby tylko siebie’”.

19 „‚Podobnie gdybym zesłał na ten kraj zarazę+ i wylał na niego swój gniew, gdybym zadał mu dotkliwą klęskę* i wytracił z niego ludzi i zwierzęta, 20 to przysięgam na swoje życie*’, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, ‚że nawet gdyby w nim byli Noe+, Daniel+ i Hiob+, nie uratowaliby ani swoich synów, ani córek — uratowaliby tylko siebie*’”+.

21 „Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Tak właśnie będzie, gdy sprowadzę na Jerozolimę cztery rodzaje kar*+ — miecz, klęskę głodu, drapieżne zwierzęta i zarazę+ — żeby wytracić z niej ludzi i zwierzęta+. 22 Ale niektórzy w niej ocaleją i zostaną z niej wyprowadzeni+ — zarówno synowie, jak i córki! Gdy do was przyjdą i poznacie ich drogi, ich postępki, znajdziecie pocieszenie w nieszczęściu, które sprowadzę na Jerozolimę — we wszystkim, co na nią sprowadzę’”.

23 „‚Pocieszą was, bo poznacie ich drogi, ich postępki, i zrozumiecie, że nie bez powodu sprowadziłem to wszystko na to miasto’+. Takie jest oświadczenie Wszechwładnego Pana, Jehowy”.