1 Koryntian

12 Co do darów duchowych+, bracia, nie chcę, żebyście pozostawali w niewiedzy. 2 Wiecie, że zanim uwierzyliście*, byliście pod wpływem niemych bożków+, i zwodzeni, szliście tam, gdzie was prowadziły. 3 Teraz chciałbym, żebyście wiedzieli, że nikt pod wpływem ducha Bożego nie powie: „Jezus jest przeklęty!” i tak samo nikt bez wpływu ducha świętego nie może powiedzieć: „Jezus jest Panem!”+.

4 Bo są różne dary, ale duch jest ten sam+. 5 Są różne rodzaje służby+, ale Pan jest ten sam. 6 I są różne formy działania, ale Bóg, który uzdalnia wszystkich do tego wszystkiego, jest ten sam+. 7 Każdy, kto otrzymuje jakiś dar związany z przejawem działania ducha Bożego, otrzymuje go w pożytecznym celu+. 8 Ktoś otrzymuje za sprawą ducha dar mówienia z mądrością, inny za sprawą tego samego ducha — dar wiedzy*, 9 inny za sprawą tego samego ducha — wiarę+, inny za sprawą tego ducha — dar uzdrawiania+, 10 inny — dar dokonywania potężnych dzieł*+, inny — dar prorokowania, inny — dar rozpoznawania natchnionych słów+, inny — dar mówienia różnymi językami+, inny — dar tłumaczenia języków+. 11 Wszystkiego tego dokonuje ten sam duch, rozdzielając te dary każdemu według swojego uznania.

12 Bo ciało jest jedno, ale składa się z wielu części. Jak wszystkie części ciała — choć jest ich wiele — tworzą jedno ciało+, tak też jest z ciałem Chrystusa. 13 My wszyscy zostaliśmy ochrzczeni za sprawą jednego ducha i staliśmy się jednym ciałem. Czy to Żydzi, czy Grecy*, czy to niewolnicy, czy wolni — wszyscy zostaliśmy napojeni jednym duchem.

14 Ciało nie składa się z jednej części, lecz z wielu+. 15 Gdyby stopa powiedziała: „Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała”, nie znaczy to, że przestanie być częścią ciała. 16 I gdyby ucho powiedziało: „Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała”, nie znaczy to, że przestanie być częścią ciała. 17 Gdyby całe ciało było okiem, czym byśmy słuchali? Gdyby całe było uchem, czym byśmy wąchali? 18 Bóg tak rozmieścił poszczególne części ciała, jak Mu się podobało.

19 Gdyby jedna część ciała tworzyła całe ciało, to czy można by mówić o ciele? 20 A tak części jest wiele, ale ciało jedno. 21 Oko nie może powiedzieć ręce: „Nie potrzebuję cię”. Z kolei głowa nie może powiedzieć stopom: „Nie potrzebuję was”. 22 Z drugiej strony te części ciała, które wydają się słabsze, są niezbędne, 23 a te części ciała, o których myślimy jako o mniej szacownych, otaczamy większym szacunkiem+. Nasze części wstydliwe traktujemy z większą godnością, 24 natomiast nasze części przyzwoite nie potrzebują takiej troski. Bóg jednak, zestawiając ciało, obdarzył większym szacunkiem te części, którym tego brakowało, 25 tak żeby ciało nie było podzielone, ale żeby jego części jednakowo troszczyły się o siebie nawzajem+. 26 Jeśli jedna część ciała cierpi, wszystkie inne cierpią razem z nią+, a jeśli któraś zostaje otoczona chwałą, wszystkie inne się z nią cieszą+.

27 Wy jesteście ciałem Chrystusa+, a każdy z was z osobna jedną z części tego ciała+. 28 Bóg ustanowił w zborze przede wszystkim apostołów+, potem proroków+, potem nauczycieli+, potem tych, którzy dokonują potężnych dzieł*+, potem tych, którzy mają dar uzdrawiania+, tych, którzy wyświadczają pomocne usługi, tych, którzy mają zdolność zarządzania+, tych, którzy mówią różnymi językami+. 29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy są prorokami? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy dokonują potężnych dzieł? 30 Czy wszyscy mają dar uzdrawiania? Czy wszyscy mówią różnymi językami?+ Czy wszyscy są tłumaczami?+ 31 Dokładajcie wszelkich starań*, żeby otrzymać większe dary+. A ja wam pokażę jeszcze wspanialszą drogę+.