Dążenie do pokoju i bezpieczeństwa
Większość ludzi ma wrodzone pragnienie ciszy i spokoju, ale w całych dziejach rzadko kiedy tego zaznawano. W ostatnich latach zanotowano jednak szereg godnych uwagi osiągnięć w ludzkich dążeniach pokojowych, o czym świadczy poniższe zestawienie.
1985: (październik) ONZ obchodzi 40-lecie istnienia i ogłasza rok 1986 Międzynarodowym Rokiem Pokoju.
(listopad) Pierwsze po sześcioletniej przerwie spotkanie na szczycie przedstawicieli supermocarstw Gorbaczowa i Reagana; Reagan mówi, że jest to „nowy początek”.
1986: (styczeń) Gorbaczow wzywa, by do roku 2000 wprowadzić zakaz wszelkich rodzajów broni jądrowej.
(wrzesień) Na konferencji w sprawie środków budowy zaufania i bezpieczeństwa oraz rozbrojenia w Europie (35 państw, w tym USA, Kanada, ZSRR i wszystkie kraje europejskie z wyjątkiem Albanii) przyjęto dokument końcowy o obniżeniu ryzyka przypadkowego wybuchu wojny.
(październik) Zorganizowane w Islandii oficjalne spotkanie Reagana z Gorbaczowem nie przynosi spodziewanych rezultatów, mimo iż — zdaniem Gorbaczowa — obaj politycy byli „o krok od podjęcia doniosłych, historycznych decyzji”.
1987: (styczeń) Polityka głasnosti (jawności) zdaje się zapowiadać początek nowej ery w dziejach ZSRR.
(marzec) Pierwsza po 12 latach wizyta premiera Wielkiej Brytanii w Moskwie.
(grudzień) Gorbaczow i Reagan podpisują układ INF o likwidacji rakiet średniego i krótszego zasięgu.
1988: (marzec) Rząd Nikaragui i antykomunistyczne ugrupowania contras podpisują zawieszenie broni i podejmują negocjacje w celu osiągnięcia trwałego rozejmu.
(kwiecień) Związek Radziecki zapowiada wycofanie swych wojsk z Afganistanu do lutego 1989; Etiopia i Somalia postanowiły zakończyć konflikt.
(maj) Wietnam oświadcza, że do końca roku wycofa z Kampuczy 50 000 żołnierzy, a resztę do roku 1990.
(czerwiec) Premier australijski Bob Hawke tak ocenia spotkanie Gorbaczowa i Reagana w Moskwie: „Po raz pierwszy w całym okresie powojennym pojawiły się realne przesłanki budowy świata, który mógłby konstruktywnie żyć w pokoju”.
(lipiec) Iran akceptuje rezolucję ONZ wzywającą do zawieszenia broni w trwającej od ośmiu lat wojnie irańsko-irackiej.
(sierpień) W ślad za ZSRR również USA zgadzają się wpłacić zaległe składki na rzecz ONZ, dzięki czemu organizacja ta wychodzi z kryzysu finansowego i odzyskuje siły.
(wrzesień) Rząd Maroka i partyzanci z Frontu Polisario przyjmują oenzetowski plan zakończenia 13-letniej wojny na Saharze Zachodniej.
(październik) Siłom zbrojnym ONZ przyznano pokojową Nagrodę Nobla; oficjalne zakończenie długotrwałego konfliktu między Libią a Czadem.
(grudzień) Na forum ONZ Gorbaczow oświadcza, że w ciągu dwóch lat ZSRR dokona jednostronnej, znacznej redukcji swych wojsk oraz wycofa dywizje pancerne z Czechosłowacji, Węgier i NRD; RPA, Namibia i Kuba postanawiają, że od 1 kwietnia 1989 roku wcielą w czyn rezolucję ONZ, aby zapewnić niepodległość Namibii i skończyć 22-letni konflikt; do 1 listopada ma być wycofana z Angoli połowa 50 000-tysięcznego kontyngentu wojsk kubańskich, reszta — do 1 lipca 1991 roku; USA podejmują rozmowy z Organizacją Wyzwolenia Palestyny, gdy Jaser Arafat potwierdza prawo Izraela „do istnienia w pokoju i bezpieczeństwie”.
1989: (styczeń) Przedstawiciele 149 państw, obecni na paryskiej Konferencji w sprawie zakazu broni chemicznej, wzywają do podjęcia zdecydowanych kroków celem wprowadzenia zakazu udoskonalania, produkcji, magazynowania i stosowania broni chemicznej.
(luty) Kostaryka, Honduras, Salwador, Nikaragua i Gwatemala podpisują porozumienie w sprawie utrzymania pokoju w Ameryce Środkowej; największe w Kolumbii ugrupowanie partyzanckie, FARC (Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii) ogłasza zawieszenie broni, co otwiera widoki na zakończenie trwającej od 35 lat wojny partyzanckiej.
(marzec) Ministrowie spraw zagranicznych 35 państw przystępują w Wiedniu do rozmów w sprawie konwencjonalnych sił zbrojnych w Europie (CFE), aby doprowadzić do redukcji wojsk na tym kontynencie.
(kwiecień) Wietnam zapowiada całkowite wycofanie swych oddziałów z Kampuczy do 30 września.
(maj) Węgrzy zaczynają usuwać istniejące od 40 lat zasieki z drutu kolczastego na granicy z Austrią; podczas pierwszego po przeszło 30 latach spotkania radziecko-chińskiego na najwyższym szczeblu ZSRR zapowiada redukcję wojsk stacjonujących w Azji; Rosjanie przystępują do jednostronnego wycofywania żołnierzy i czołgów z Europy Wschodniej.
(czerwiec) Prezydent Bush wzywa do znacznego zmniejszenia jeszcze przed rokiem 1992 liczby żołnierzy, czołgów, dział i samolotów wojskowych na terenie Europy, w związku z czym w pewnej gazecie napisano: „Może to faktycznie utorować drogę do najpoważniejszej redukcji zbrojeń od zakończenia drugiej wojny światowej”.
(sierpień) Pięć państw Ameryki Środkowej akceptuje plan położenia kresu walkom w Nikaragui.
Mimo tych imponujących osiągnięć w wielu krajach daleko jeszcze do pokoju. Wskutek akcji zbrojnych wciąż giną ludzie na przykład w Irlandii Północnej, Libanie, Sudanie, Afganistanie, na Sri Lance i Filipinach. Chociaż więc niejeden człowiek z większym optymizmem myśli o widokach na pokój, nie należy zapominać, że po ziemi w dalszym ciągu galopuje drugi jeździec Apokalipsy, ognisty koń wojny (Objawienie 6:3, 4).