Pytania czytelników

● Dlaczego pokolenia Efraima i Dana nie znajdują się wśród pokoleń Izraela duchowego, wymienionych w Objawieniu 7:4-8?

Z Pisma Świętego jasno wynika, że za pomocą liczby dwanaście, czyli ilorazu dwóch symbolicznie zupełnych liczb: trójki i czwórki, Jehowa chciał przedstawić zupełność pod względem organizacyjnym. Przemawia za tym nie tylko okoliczność, że Jakub miał dwunastu synów i że w związku z tym było dwanaście pokoleń Izraela, lecz również fakt, że było „dwunastu Apostołów Barankowych”. — Obj. 21:14.

Na początku wędrówki przez pustynię nastąpiła wymiana pokolenia Lewiego za wszystkich pozostałych przy życiu pierworodnych, którzy należeli do Jehowy, ponieważ zachował ich przy życiu w noc pierwszej Paschy. Aby uzupełnić liczbę pokoleń do dwunastu, podzielono pokolenie Józefa na dwa pokolenia, a mianowicie na pokolenia jego dwóch synów: Efraima i Manasesa. — 4 Mojż. 3:12, 13, 41; 10:14-28.

Stąd wniosek, że wśród podanych dwunastu pokoleń Izraela duchowego nie można było zamieścić wszystkich nazw pokoleń i mimo to nadal pozostać przy symbolicznej liczbie dwanaście. Można by sądzić, że w księdze Objawienia wymieniono po prostu pierwotne dwanaście pokoleń, lecz tak nie jest. Pominięto tam pokolenia Efraima i Dana, gdyż nie zasługiwały na to, aby mieć symboliczne znaczenie. Dlaczego?

Efraim rozpoczął swój bieg nad wyraz pomyślnie. Sam Jehowa powiedział o nim: „Efraim jest pierworodnym moim.” (Jer. 31:9) Chociaż Efraim był młodszym a dwóch synów Józefa, to jednak odziedziczył prawo pierworodztwa, ponieważ Jakub udzielił mu błogosławieństwa. — 1 Mojż. 48:13-20.

Mimo tego pomyślnego początku pokolenie Efraima zdobyło złą sławę. Szemrało przeciw swemu dziedzictwu w kraju; ‚gwałtownie starało się znaleźć powód do kłótni’ z Gedeonem; walczyło przeciw Jeftemu, o czym czytamy: „Synowie Efraima, naciągający i spuszczający łuk [chociaż byli uzbrojonymi łucznikami, NW], rzucili się do ucieczki w dzień bitwy.” Nic dziwnego, że Jehowa „odrzucił namiot Józefa i nie obrał pokolenia Efraima, ale obrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował”. — Joz. 17:14, 15; Sędz. 8:1; 12:1-6, NW; Ps. 77:9, 67, 68, Wu (w Gd Ps. 78).

Reprezentowany przez Jeroboama Efraim objął dowództwo w buncie przeciw domowi Dawida. Nadto pogardził przymierzem co do Królestwa, prowadząc walkę z królestwem Judy, oraz zlekceważył przymierze z Lewim przez wprowadzenie konkurencyjnego wielbienia cielca w całym dziesięciopokoleniowym królestwie. O Efraimie czytamy dalej: „Nie strzegli przymierza Bożego i nie chcieli chodzić według zakonu [Prawa, NW] jego.” „Nierząd uprawiał Efraim.” „Efraim stał się podpłomykiem, którego nie przewracają”; oznacza to, że był oddany Jehowie Bogu połowicznie. — 1 Król. 12:25-30; 2 Kron. 13:3-20; Ps. 77:10 (w Gd Ps. 78); Oz. 5:3; 7:8, Wu.

Należy jednak zwrócić na to uwagę, że Efraim jest w gruncie rzeczy reprezentowany przez Józefa, swego ojca‚ gdyż drugi syn Józefa, Manases, został oddzielnie wymieniony wśród podanych pokoleń.

Również pokolenie Dana okryło się złą sławą. Już z samych postanowień błogosławieństwa, które Jakub udzielił temu pokoleniu na swym łożu śmierci, wynika że to pokolenie miało obrać niepomyślny bieg. „Dan będzie wężem na drodze, żmiją na ścieżce, kąsając pięty końskie, że spadnie nazat [wstecz] jeździec jego.” — 1 Mojż. 49:17.

Godny uwagi jest także fakt, że jedyne sprawozdanie historyczne dotyczące Danitów mówi, że niektórzy z nich popadli w bałwochwalstwo. Widocznie oni pierwsi tak postąpili. Tak więc w Targum Jonatana „Dan” jest przezwiskiem na bałwochwalstwo. Gdy Jeroboam wprowadził wielbienie cielca, wówczas postawił jednego cielca w głównym mieście Danitów, w Dan. „Ci, którzy przysięgają przez występek Samarii i którzy teraz mówią: ‚jako żyje bóg twój, o Dan!’ (...) upadną, a nie powstaną więcej.” (Sędz. 18:1-31; Amosa 8:14, NW) Miejsce Dana w Objawieniu 7:6 zajął Manases.

Wobec powyższego można łatwo zrozumieć, dlaczego imiona Efraima i Dana nie widnieją wśród dwunastu pokoleń Izraela duchowego.

● Czy w nowym świecie nadal będą mieć miejsce trzęsienia ziemi?

Obecnie wyraża się pogląd, że większość trzęsień ziemi powstaje wskutek przesuwania się wielkich połaci ziemi w miejscach uskoków i zwalisk, podczas gdy inne należy przypisać działalności wulkanów lub zapadaniu się jaskiń w wapieniu. Do podanych teorii, które wyjaśniają przesuwanie się w miejscach uskoków, należy wskazówka o ciśnieniu lub napięciach w następstwie kurczenia się ziemi przez ochłodzenie. Ze względu na tę naturalną przyczynę nie powinniśmy sądzić, że dzisiejsze trzęsienia ziemi wywołuje Jehowa Bóg lub Szatan.

W Piśmie Świętym występują kilkakrotnie wzmianki o trzęsieniach ziemi. Niektóre trzęsienia zostały zdaje się spowodowane przez Jehowę lub nastąpiły zgodnie z wyznaczonym do tego czasem. Do nich można zaliczyć trzęsienie, które pochłonęło rotę Korego, Datana i Abirona, jak również trzęsienia ziemi, które się wydarzyły podczas śmierci i zmartwychwstania Jezusa. — 4 Mojż. 16:31-33; Mat. 27:51-54; 28:2.

Jezus, który brał udział w dziele stwarzania, niewątpliwie przewidywał, że skorupa ziemska będzie twardnieć, a napięcie powstające we wnętrzu ziemi będzie się starało znaleźć jakieś ujście. Będąc Mistrzowskim Robotnikiem mógł wiedzieć, że w czasie końca takie zaburzenia będą się mnożyć. — Mat. 24:7.

Nie ma jednak powodów do obaw, że takie wypadki mogą się zdarzyć w nowym świecie. Jezus Chrystus, Mistrzowski Robotnik Jehowy, o którym powiedziano, że „wszystko zaczęło istnieć przez niego”, wstąpił na tron w niebie jako nieśmiertelny Król nowego świata. (Przyp. 8:30; Jana 1:3, NW) Z miłościwym zainteresowaniem postara się o to, aby siły natury nie mogły w jakiś sposób szkodzić poddanym jego nowego świata, tak jak kiedyś uspokoił wzburzone wody Morza Galilejskiego, gdy łódź „się już napełniała”. (Mar. 4:37-41) Ponieważ dokładnie zna budowę ziemi, a nie chcąc dopuścić do tego, by ludziom działa się krzywda, więc może się o to postarać, aby wewnętrzne napięcia wyładowały się w niezaludnionych okolicach ziemi lub w głębinach morskich albo może dać ludziom sposobność do opuszczenia tych terenów zanim nastąpiłyby zaburzenia. Możemy być pewni, że nikt w nowym świecie nie poniesie szkód z powodu takich zjawisk przyrody. Nie ulega wątpliwości, że trzęsienia ziemi ustaną, gdy w końcu cała ziemia zostanie przekształcona w raj.