Szczęśliwi, którzy czuwają!
„Oto przychodzę jak złodziej. Szczęśliwy, kto czuwa i strzeże swych szat wierzchnich” (OBJAWIENIE 16:15).
1. Czego możemy się spodziewać podczas bliskiego już dnia Jehowy?
BARDZO bliski już wielki dzień Jehowy oznacza wojnę! Apostoł Jan ujrzał w wizji podobne do żab „wypowiedzi natchnione przez demony” wychodzące do „królów”, czyli do władców, całej ziemi. W jakim celu? „Żeby ich zgromadzić na wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”! Jan dodał jeszcze: „Zgromadziły ich na miejsce zwane po hebrajsku Har-Magedon” (Objawienie 16:13-16).
2. Kim jest Gog z Magog i co się stanie, gdy zaatakuje on lud Jehowy?
2 Wkrótce Jehowa pobudzi żywioły polityczne tego systemu do unicestwienia Babilonu Wielkiego, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej (Objawienie 17:1-5, 15-17). Następnie Gog z Magog, czyli Szatan Diabeł zrzucony w pobliże ziemi, zbierze swe hordy i przypuści frontalny atak na pokojowo usposobionych i na pozór bezbronnych sług Jehowy (Ezechiela 38:1-12). Ale Bóg wystąpi w ich obronie. Będzie to stanowić początek „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy” (Joela 2:31, NW [3:4, Bw]; Ezechiela 38:18-20).
3. Jak byś opisał rozwój wypadków zapowiedziany w Księdze Ezechiela 38:21-23?
3 Kiedy na świecie dojdzie do sytuacji określanej nazwą Har-Magedon lub Armagedon, Jehowa rzeczywiście ocali swój lud oraz doszczętnie unicestwi system Szatana. Przeczytaj prorocze słowa z Księgi Ezechiela 38:21-23 i wyobraź sobie te wydarzenia. Jehowa wykorzystuje swą moc, by sprowadzić gwałtowną ulewę, niszczycielski grad, strumienie ognia i śmiertelną zarazę. Na całym świecie wybucha panika, a hordy Goga ogarnia taki zamęt, że jedni zaczynają walczyć z drugimi. Jeżeli jacyś wrogowie Boga Wszechmocnego to przeżyją, Jehowa ich zgładzi, używając nadprzyrodzonych środków do wybawienia swych sług. Kiedy przepowiedziany „wielki ucisk” dobiegnie końca, po bezbożnym systemie Szatana nie pozostanie najmniejszy ślad (Mateusza 24:21). Ale jeszcze w trakcie swej agonii niegodziwcy dowiedzą się, kto sprowadził na nich zagładę. Nasz zwycięski Bóg oznajmia: „I poznają, że Ja jestem Pan [Jehowa, NW]”. Te niezwykłe wydarzenia rozegrają się za naszych dni w trakcie obecności Jezusa.
Przyjdzie jak złodziej
4. W jaki sposób Jezus przyjdzie unicestwić ten niegodziwy system rzeczy?
4 Wyniesiony do chwały Pan Jezus Chrystus oświadczył: „Oto przychodzę jak złodziej”. Ma więc przyjść nagle, w zupełnie niespodziewanej chwili, gdy większość ludzi będzie spała. Ale przychodząc w taki sposób w celu unicestwienia tego niegodziwego systemu, ocali tych, którzy są naprawdę czujni. Powiedział do Jana: „Szczęśliwy, kto czuwa i strzeże swych szat wierzchnich, żeby nie chodzić nago i żeby nie patrzono na jego hańbę” (Objawienie 16:15). Co oznaczają te słowa? I jak możemy zachowywać duchową czujność?
5. Jak była zorganizowana służba w świątyni, gdy na ziemi przebywał Jezus?
5 Strażnikowi śpiącemu w pracy na ogół nie grozi rozebranie do naga. Ale w czasie pobytu Jezusa na ziemi w taki właśnie sposób postępowano w świątyni jeruzalemskiej, w której usługiwały grupy kapłanów i lewitów. W XI wieku p.n.e. król Dawid zreorganizował służbę setek kapłanów oraz tysięcy pomagających im lewitów i podzielił ich na 24 grupy (1 Kronik 24:1-18). Każda z nich, licząca przeszło tysiąc wyszkolonych pracowników, co najmniej dwa razy w roku przez cały tydzień troszczyła się o wszelkie sprawy związane z funkcjonowaniem świątyni. Ale podczas Święta Szałasów pracowały wszystkie 24 grupy. Dodatkowa pomoc była także potrzebna w czasie Paschy.
6. Do czego mogły nawiązywać słowa Jezusa: „Szczęśliwy, kto czuwa i strzeże swych szat wierzchnich”?
6 Słowa Jezusa: „Szczęśliwy, kto czuwa i strzeże swych szat wierzchnich”, mogły nawiązywać do ówczesnego zwyczaju dotyczącego strażników świątyni. W żydowskiej Misznie powiedziano: „Kapłani trzymali straż w trzech miejscach w Świątyni: przy Komnacie Abtinasa, przy Sali Płomienia i przy Sali Ogniska, a lewici w dwudziestu jeden miejscach: pięciu lewitów przy pięciu bramach Góry Świątynnej, czterej przy czterech narożnikach wewnętrznych, pięciu przy pięciu bramach Dziedzińca Świątyni, czterej przy czterech narożnikach zewnętrznych, jeden przy Sali Ofiar, jeden przy Sali Zasłony i jeden z tyłu za Przebłagalnią [to znaczy za tylnym murem Miejsca Najświętszego]. Zarządca Góry Świątynnej obchodził wszystkie straże, niosąc przed sobą płonące pochodnie, i jeśli któryś ze strażników nie powstał i nie powiedział: ‚Pokój tobie, zarządco Góry Świątynnej!’, i było widoczne, że zasnął, to bił go swą laską i miał prawo spalić mu odzienie” (Miszna, Middot [Miary], 1, akapity 1 i 2, tłumaczenie na podstawie angielskiego przekładu Herberta Danby’ego).
7. Dlaczego kapłani i lewici trzymający straż w świątyni musieli być czujni?
7 Wielu lewitów i kapłanów z grupy pełniącej służbę czuwało całą noc, trzymając straż i pilnując, by nikt nieczysty nie wszedł na dziedzińce świątyni. Ponieważ „zarządca Góry Świątynnej”, czyli „przełożony świątyni”, obchodził podczas straży nocnych wszystkie 24 stanowiska strażników, każdy z nich musiał czuwać, by nie dać się zaskoczyć (Dzieje 4:1).
8. Czym są symboliczne szaty wierzchnie chrześcijanina?
8 Namaszczeni chrześcijanie oraz ich współsłudzy muszą zachowywać czujność duchową i strzec symbolicznych szat wierzchnich. Oznaczają one zewnętrzne dowody, iż zostaliśmy zamianowani do pełnienia służby w duchowej świątyni Jehowy. Poświadczając to, Bóg udziela nam swego świętego ducha, czyli swej czynnej siły, i tym sposobem pomaga nam wywiązywać się z naszych obowiązków i zaszczytnej funkcji głosicieli Królestwa. Gdybyśmy usnęli na wyznaczonym nam stanowisku sług Bożych, groziłoby nam niebezpieczeństwo, iż w takim stanie znajdzie nas Jezus Chrystus, Przełożony wielkiej świątyni duchowej. Jeżeli będziemy wtedy pogrążeni w duchowym śnie, zostaniemy niejako rozebrani, a nasze symboliczne szaty zostaną spalone. Co zatem robić, by pozostać czujnym duchowo?
Jak zachować czujność
9. Dlaczego studium Biblii za pomocą chrześcijańskich publikacji jest bardzo ważne?
9 Aby zachowywać czujność duchową, należy wnikliwie studiować Pismo Święte za pomocą chrześcijańskich publikacji. Studium takie wyposaży nas do służby, pomoże przetrwać trudne chwile oraz wskaże drogę do wiekuistego szczęścia (Przysłów [Przypowieści] 8:34, 35, Biblia poznańska; Jakuba 1:5-8). Powinno ono być dokładne i coraz wnikliwsze (Hebrajczyków 5:14 do 6:3). Regularne odżywianie się dobrym pokarmem pomoże nam stale czuwać i mieć się na baczności. Uchroni przed popadnięciem w letarg, który mógłby świadczyć o niedożywieniu. Nie mamy żadnych powodów, by duchowo głodować i spać, gdyż za pośrednictwem namaszczonego „niewolnika wiernego i roztropnego” Bóg udostępnia nam obfitość pokarmu duchowego (Mateusza 24:45-47). Systematyczne spożywanie go w trakcie osobistego i rodzinnego studium Biblii jest jednym ze sposobów zachowywania czujności i pozostawania „zdrowymi w wierze” (Tytusa 1:13).
10. Jak chrześcijańskie zebrania i większe zgromadzenia pomagają nam przejawiać duchową czujność?
10 W przejawianiu czujności pod względem duchowym pomagają chrześcijańskie zebrania i większe zgromadzenia. Dzięki nim otrzymujemy zachęty oraz mamy sposobność ‛pobudzać jedni drugich do miłości i do szlachetnych uczynków’. Regularne spotykanie się na zebraniach jest potrzebne zwłaszcza teraz, ‛gdy widzimy przybliżanie się dnia’. Ten dzień jest naprawdę blisko. Jest to „dzień Jehowy”, podczas którego wykaże On prawowitość swego zwierzchnictwa. Jeżeli to wydarzenie faktycznie ma dla nas istotne znaczenie — a mieć powinno — to ‛nie będziemy opuszczać naszych wspólnych zebrań’ (Hebrajczyków 10:24, 25; 2 Piotra 3:10).
11. Dlaczego można powiedzieć, że w zachowywaniu duchowej czujności ogromną rolę odgrywa chrześcijańska służba kaznodziejska?
11 Aby pozostać czujnym duchowo, trzeba całym sercem angażować się w chrześcijańską służbę kaznodziejską. Regularny i gorliwy udział w obwieszczaniu dobrej nowiny podtrzymuje naszą czujność. W służbie mamy mnóstwo sposobności do prowadzenia rozmów z ludźmi o Słowie Boga, Jego Królestwie i zamierzeniach. Głoszenie od domu do domu, dokonywanie odwiedzin ponownych i prowadzenie domowych studiów biblijnych na podstawie takich publikacji, jak Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego, daje nam dużo satysfakcji. Starsi w starożytnym Efezie mogli zaświadczyć, że Paweł nauczał ich „publicznie i od domu do domu” (Dzieje 20:20, 21). Oczywiście niektórym wiernym Świadkom Jehowy poważne kłopoty zdrowotne w jakiejś mierze utrudniają pełnienie tej służby, niemniej i oni znajdują okazje, by rozmawiać z drugimi o Jehowie oraz Jego władzy królewskiej, i czerpią z tego ogromną radość (Psalm 145:10-14).
12, 13. Z jakich powodów powinniśmy wystrzegać się przebierania miary w jedzeniu i piciu?
12 Chcąc zachować czujność duchową, nie wolno tracić umiaru w jedzeniu i piciu. Kiedy Jezus mówił o swej obecności, gorąco zachęcił apostołów: „Zwracajcie uwagę na samych siebie, żeby wasze serca nigdy nie stały się ociężałe wskutek przejadania się i nadmiernego picia, i trosk życiowych i żeby ów dzień nagle was nie zaskoczył jak sidło. Przyjdzie bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na obliczu całej ziemi” (Łukasza 21:7, 34, 35). Obżarstwo i pijaństwo narusza zasady biblijne (5 Mojżeszowa 21:18-21). Księga Przypowieści 23:20, 21 oznajmia: „Nie bywaj wśród upijających się winem lub obżerających się mięsem, gdyż pijak i żarłok ubożeją, a ospali chodzą w łachmanach” (Przypowieści 28:7).
13 Nawet jeśli osoba przebierająca miarę w jedzeniu lub piciu nie popada w obżarstwo ani pijaństwo, może stać się ospała, a prócz tego zacząć leniwie i niedbale spełniać wolę Bożą. Rzecz jasna nie unikniemy różnych trosk związanych chociażby z życiem rodzinnym lub zdrowiem. Niemniej możemy zaznać szczęścia, jeśli sprawy Królestwa postawimy na pierwszym miejscu w życiu, pokładając ufność, że nasz niebiański Ojciec zaspokoi nasze potrzeby (Mateusza 6:25-34). W przeciwnym razie „ów dzień” zaskoczy nas „jak sidło” — jak ukryty potrzask, działający znienacka, albo jak pułapka, która zwabia przynętą, a następnie chwyta zaskoczone zwierzęta. Nic takiego nam się nie przytrafi, jeśli pozostajemy czujni i w pełni sobie uświadamiamy, że żyjemy w „czasie końca” (Daniela 12:4, NW).
14. Dlaczego powinniśmy żarliwie się modlić?
14 Kolejną pomocą w przejawianiu czujności duchowej jest żarliwa modlitwa. W swym wielkim proroctwie Jezus podał następnie wezwanie: „Czuwajcie więc, cały czas błagając, żebyście zdołali ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem człowieczym” (Łukasza 21:36). Módlmy się zatem, abyśmy mogli zawsze stać po stronie Jehowy i znaleźć Jego uznanie, gdy Jezus, Syn Człowieczy, przyjdzie unicestwić ten niegodziwy system rzeczy. Dla swojego własnego dobra, a także dla dobra współwyznawców, za których się modlimy, musimy ‛pozostawać czujni w modlitwie’ (Kolosan 4:2; Efezjan 6:18-20).
Czasu jest coraz mniej
15. Co daje nasza służba w charakterze głosicieli prawości?
15 Wyczekując wielkiego dnia Jehowy, bez wątpienia pragniemy czynić w służbie dla Niego wszystko, na co nas stać. Jeżeli żarliwie się o to modlimy, mogą zostać otwarte przed nami „wielkie drzwi prowadzące do działalności” (1 Koryntian 16:8, 9). W czasie wyznaczonym przez Boga Jezus wyda wyrok, oddzielając „owce”, które dzięki prawemu postępowaniu okażą się godne życia wiecznego, od „kóz”, zasługujących na wieczną zagładę (Jana 5:22). Zadanie oddzielania owiec od kóz nie należy do nas. Ale dzięki naszemu usługiwaniu w charakterze głosicieli prawości ludzie otrzymują dziś sposobność poświęcenia swego życia służbie dla Boga, co pozwoli im żywić nadzieję, że gdy Jezus „przybędzie w swojej chwale”, zostaną uznani za godnych życia. Temu systemowi rzeczy pozostało już niewiele czasu, wskutek czego wręcz konieczne jest, byśmy z całego serca wyszukiwali ludzi „odpowiednio usposobionych do życia wiecznego” (Mateusza 25:31-46; Dzieje 13:48).
16. Dlaczego powinniśmy być gorliwymi głosicielami Królestwa?
16 Tak jak upłynął czas dany światu, w którym żył Noe, tak też wkrótce upłynie czas dany temu systemowi rzeczy. Bądźmy zatem gorliwymi głosicielami Królestwa. Nasza działalność ewangelizacyjna przynosi piękne rezultaty i co roku setki tysięcy osób zgłasza się do chrztu na dowód swego oddania dla Boga. Stają się w ten sposób członkami organizacji cieszącej się błogosławieństwem Jehowy — „ludem jego i trzodą pastwiska jego” (Psalm 100:3). Jakąż radością napełnia nas udział w dziele głoszenia o Królestwie i wzbudzanie nadziei w sercach rzesz ludzi przed nastaniem „wielkiego i napawającego lękiem dnia Jehowy”!
17, 18. (a) Jakiej reakcji na nasze orędzie powinniśmy się spodziewać ze strony niektórych osób? (b) Co z pewnością spotka szyderców?
17 Podobnie jak Noe korzystamy ze wsparcia i ochrony od Boga. Co prawda ludzie, nefilimowie oraz zmaterializowani aniołowie z pewnością szydzili z orędzia Noego, ale to go nie powstrzymywało. Dzisiaj także niektórzy z nas kpią, gdy przedstawiamy niezbite dowody, że żyjemy „w dniach ostatnich” (2 Tymoteusza 3:1-5). Takie szyderstwa spełniają proroctwo biblijne dotyczące obecności Chrystusa, gdyż Piotr napisał: „W dniach ostatnich przyjdą szydercy ze swym szyderstwem, postępujący według własnych pragnień i mówiący: ‚Gdzie jest ta jego obiecana obecność? Przecież od dnia, gdy nasi praojcowie zapadli w sen śmierci, wszystko trwa dokładnie tak, jak od początku stworzenia’” (2 Piotra 1:16; 3:3, 4).
18 Współcześni szydercy mogą sobie myśleć: „Nic się nie zmieniło od chwili stworzenia. Życie płynie, ludzie jedzą, piją, zakładają rodziny, wychowują dzieci. Nawet jeśli Jezus jest obecny, to i tak nie wykona wyroków za mojego życia”. Jakże się jednak mylą! Jeżeli nie umrą z jakichś przyczyn wcześniej, na pewno zginą podczas napawającego lękiem dnia Jehowy, podobnie jak w niszczycielskim potopie zostało unicestwione niegodziwe pokolenie z czasów Noego (Mateusza 24:34).
Koniecznie zachowujmy czujność!
19. Jak powinniśmy się zapatrywać na dzieło czynienia uczniów?
19 Jeżeli oddaliśmy się Jehowie, to nigdy nie dajmy się uśpić błędnym rozumowaniem. W dobie obecnej trzeba zachowywać czujność, okazywać wiarę w Boże proroctwa oraz wypełniać zlecone nam zadanie ‛czynienia uczniów z ludzi ze wszystkich narodów’ (Mateusza 28:19, 20). Teraz, gdy ten system zbliża się do swego kresu, nie ma dla nas większego przywileju niż służenie Jehowie Bogu pod kierownictwem Jezusa Chrystusa oraz branie udziału w ogólnoświatowym dziele głoszenia „tej dobrej nowiny o królestwie”, zanim nadejdzie koniec (Mateusza 24:14; Marka 13:10).
20. Jaki przykład dali Kaleb i Jozue i na co to wskazuje, jeśli chodzi o nas?
20 Niektórzy członkowie ludu Jehowy służą Mu już dziesiątki lat, być może całe swoje życie. Ale nawet jeśli dopiero niedawno przyłączyliśmy się do prawdziwego wielbienia, możemy tak jak Izraelita Kaleb ‛całkowicie podążać za Jehową’ (Powtórzonego Prawa [5 Mojżeszowa] 1:34-36, NW). On oraz Jozue byli gotowi wejść do Ziemi Obiecanej wkrótce po wydostaniu się Izraela z niewoli egipskiej. Jednakże dorośli Izraelici na ogół okazali brak wiary, wskutek czego musieli przez 40 lat wędrować po pustyni, aż poumierali. Przez cały ten czas Kaleb i Jozue razem z nimi znosili trudy, ale w końcu wkroczyli do Ziemi Obiecanej (4 Mojżeszowa 14:30-34; Jozuego 14:6-15). Jeżeli ‛całkowicie podążamy za Jehową’ i pozostajemy czujni duchowo, my także doświadczymy radości z wkroczenia do nowego świata obiecanego przez Boga.
21. Co stanie się naszym udziałem, jeśli zachowamy duchową czujność?
21 Dowody wyraźnie wskazują, że żyjemy w czasie końca i że wielki dzień Jehowy jest już blisko. Nie pora zatem popadać w ospałość ani pozwalać sobie na niedbałe wykonywanie woli Bożej. Nasze przyszłe błogosławieństwa zależą od tego, czy pozostaniemy duchowo czujni i czy będziemy strzec swych szat utożsamiających nas z chrześcijańskimi kaznodziejami i sługami Jehowy. Bądźmy zdecydowani ‛czuwać, stać niewzruszenie w wierze, działać po męsku i umacniać się’ (1 Koryntian 16:13). Oby każdy z nas, sług Jehowy, okazywał niezłomność i odwagę. Dzięki temu będziemy należeć do grona szczęśliwych osób, które w chwili nastania wielkiego dnia Jehowy okażą się przygotowane, gdyż wiernie Mu służą i zachowują czujność.
Jak byś odpowiedział?
◻ Jak można zdefiniować symboliczne szaty wierzchnie i jak możemy ich strzec?
◻ Co jest pomocne w zachowywaniu czujności duchowej?
◻ Dlaczego możemy się spodziewać, że niektórzy będą szydzić z naszego orędzia, i co winniśmy o tym sądzić?
◻ Jak powinniśmy się zapatrywać na dzieło czynienia uczniów w obecnych dniach ostatnich?
[Napis na stronie 16]
Święty duch Boży pomaga chrześcijanom zachowywać czujność i wywiązywać się z obowiązków
[Ilustracja na stronie 15]
Czy jesteś zdecydowany zachowywać czujność duchową i strzec symbolicznych szat wierzchnich?