Fałszywi posłańcy nie mają pokoju!
„Niegodziwcy będą wytępieni (...) Lecz pokorni odziedziczą ziemię i rozkoszować się będą obfitym pokojem” (PSALM 37:9, 11).
1. Dlaczego należało oczekiwać, że w „czasie ostatecznym” pojawią się zarówno prawdziwi, jak i fałszywi posłańcy?
W CZASACH biblijnych występowali zarówno fałszywi, jak i prawdziwi posłańcy. A co powiedzieć o naszych czasach? Z Księgi Daniela 12:9, 10 dowiadujemy się, co niebiański posłaniec oznajmił prorokowi Bożemu: „Słowa są zamknięte i zapieczętowane aż do czasu ostatecznego. Wielu będzie oczyszczonych, wybielonych i wypławionych, lecz bezbożni będą postępować bezbożnie. Żaden bezbożny nie będzie miał poznania, lecz roztropni [„odznaczający się wnikliwością”, NW] będą mieli poznanie”. Obecnie żyjemy w tym „czasie ostatecznym”. Czy dostrzegamy wyraźną różnicę między „bezbożnymi” a „odznaczającymi się wnikliwością”? Niewątpliwie tak!
2. Jak obecnie spełniają się słowa z Księgi Izajasza 57:20, 21?
2 Posłaniec Boży Izajasz w 57 rozdziale swej księgi, wersetach 20 i 21, napisał: „Bezbożni są jak wzburzone morze, które nie może się uspokoić, a którego wody wyrzucają na wierzch muł i błoto. Nie mają pokoju bezbożnicy — mówi mój Bóg”. Jakże trafnie słowa te opisują nasz świat u progu XXI wieku! Niektórzy zadają sobie nawet pytanie, czy w ogóle doczekamy nowego stulecia. A co mają nam do powiedzenia posłańcy odznaczający się wnikliwością?
3. (a) Jaki kontrast przedstawiono w Liście 1 Jana 5:19? (b) Jak w 7 rozdziale Księgi Objawienia opisano „odznaczających się wnikliwością”?
3 Taka wnikliwość pochodząca od Boga cechowała apostoła Jana. W swoim pierwszym liście, rozdziale 5, wersecie 19, oznajmił on: „Wiemy, że pochodzimy od Boga, lecz cały świat podlega mocy niegodziwca”. W przeciwieństwie do tego świata istnieje grono 144 000 duchowych Izraelitów, którego sędziwy ostatek żyje jeszcze na ziemi. Obecnie towarzyszy mu „wielka rzesza (...) ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków”, która liczy już przeszło pięć milionów osób, również odznaczających się wnikliwością. „Są to ci, którzy wychodzą z wielkiego ucisku”. Za co spotyka ich taka nagroda? Ponieważ oni też „wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka” przez okazywanie wiary w okup złożony przez Jezusa. Poza tym jako posłańcy światła, „dniem i nocą pełnią dla (...) [Boga] świętą służbę” (Objawienie 7:4, 9, 14, 15).
Rzekomi posłańcy pokoju
4. (a) Dlaczego wysiłki rzekomych posłańców pokoju należących do szatańskiego świata są z góry skazane na niepowodzenie? (b) Jakie zastosowanie mają obecnie słowa z Listu do Efezjan 4:18, 19?
4 A co można powiedzieć o tak zwanych posłańcach pokoju w szatańskim systemie rzeczy? W Księdze Izajasza 33:7 czytamy: „Oto ich bohaterowie biadają na dworze, posłańcy pokoju gorzko płaczą”. Jakże odpowiadają temu opisowi ci, którzy gorączkowo objeżdżają stolice świata, usiłując przynieść pokój! Ich wysiłki okazują się daremne. Dlaczego? Ponieważ zajmują się oni objawami chorób tego świata, zamiast dotrzeć do ich podstawowych przyczyn. Przede wszystkim są ślepi na istnienie Szatana, którego apostoł Paweł nazywa „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:4). Szatan rozsiał wśród ludzi nasiona niegodziwości, wskutek czego do większości mieszkańców ziemi, w tym do wielu władców, pasują słowa z Listu do Efezjan 4:18, 19: ‛Są pod względem umysłowym pogrążeni w ciemności, obcy dla życia po Bożemu, z powodu tkwiącej w nich niewiedzy, z powodu niewrażliwości ich serc. Zatraciwszy wszelkie poczucie moralności, oddali się rozpasaniu, by z chciwością dopuszczać się wszelkiej nieczystości’.
5. (a) Dlaczego człowieczym organizacjom nie udaje się krzewić pokoju? (b) Jakie pocieszające orędzie zawiera Psalm 37?
5 Żadna instytucja stworzona przez niedoskonałych ludzi nie zdoła wykorzenić z ludzkich serc tak dominującej wszędzie chciwości, samolubstwa i nienawiści. Potrafi to uczynić jedynie nasz Stwórca, Wszechwładny Pan Jehowa! Poza tym tylko pokorni mieszkańcy ziemi, stanowiący mniejszość, są gotowi poddać się Jego przewodnictwu. W Psalmie 37:9-11 przeciwstawiono ich los temu, co czeka nikczemnych mieszkańców świata: „Niegodziwcy będą wytępieni, ci zaś, którzy pokładają nadzieję w Panu [Jehowie, NW], odziedziczą ziemię. Jeszcze trochę, a nie będzie bezbożnego (...) Lecz pokorni odziedziczą ziemię i rozkoszować się będą obfitym pokojem”.
6, 7. Jak dzieje religii świata dowodzą, że nie są one posłańcami pokoju?
6 Czy można znaleźć posłańców pokoju wśród religii tego schorowanego świata? A o czym świadczą dotychczasowe dzieje religii? Historia dowodzi, że religia w ciągu wieków uczestniczyła w krwawych zmaganiach, a nawet do nich podżegała. Na przykład w tygodniku Christian Century z 30 sierpnia 1995 roku tak opisano zamęt panujący w byłej Jugosławii: „W serbskiej części Bośni duchowni zasiadają w pierwszych rzędach samozwańczego parlamentu i wyruszają na linię frontu, gdzie błogosławią przed bitwą oddziały, a nawet broń”.
7 Wcale nie lepsze są rezultaty stuletniej działalności misjonarskiej chrześcijaństwa w Afryce, co wymownie ilustruje przykład Ruandy, kraju podobno w 80 procentach katolickiego. The New York Times z 7 lipca 1995 roku donosił: „Golias, liberalny magazyn katolicki wydawany w Lyonie, zapowiada opublikowanie nazwisk 27 innych ruandyjskich księży i czterech zakonnic, którzy, jak podano, w zeszłym roku zabijali lub zachęcali do zabijania w Ruandzie”. Pewna londyńska organizacja zajmująca się obroną praw człowieka w Afryce opublikowała taki komentarz: „Kościoły muszą zdać sprawę nie tylko ze swego milczenia, ale też z aktywnego uczestnictwa niektórych księży, pastorów i zakonnic w ludobójstwie”. Przypomina to sytuację panującą w Izraelu, gdy Jeremiasz, prawdziwy posłaniec Jehowy, opisał ‛zawstydzenie’ Izraela oraz jego władców, kapłanów i proroków, po czym dodał: „Na skraju twoich szat znajduje się krew niewinnych ubogich” (Jeremiasza 2:26, 34).
8. Dlaczego Jeremiasza można nazwać posłańcem pokoju?
8 Jeremiasza często nazywa się prorokiem zagłady, ale pasuje do niego również miano Bożego posłańca pokoju. Wspomina o pokoju równie często, jak to czynił przed nim Izajasz. Jehowa użył Jeremiasza do ogłoszenia następującego wyroku na Jeruzalem: „To miasto pobudzało mnie od czasu, gdy je zbudowano, aż po dzień dzisiejszy, do gniewu i do złości, tak że muszę je usunąć sprzed swojego oblicza, z powodu wszelkiej złości synów Izraela i synów Judy, którą popełniali, drażniąc mnie, oni, ich królowie, książęta, kapłani i prorocy, zarówno mężowie judzcy, jak i mieszkańcy Jeruzalemu” (Jeremiasza 32:31, 32). Stanowi to zapowiedź wyroku Jehowy na dzisiejszych władców i duchownych chrześcijaństwa. Żeby mógł zapanować prawdziwy pokój, ci podżegacze do złego i do przemocy muszą być usunięci! Z całą pewnością nie są posłańcami pokoju.
ONZ krzewicielem pokoju?
9. Jak ONZ podaje się za posłańca pokoju?
9 A czy prawdziwym posłańcem pokoju nie mogłaby się stać Organizacja Narodów Zjednoczonych? Przecież w preambule do jej Karty, opublikowanej w czerwcu 1945 roku, zaledwie 41 dni przed spustoszeniem Hirosimy przez bombę atomową, oznajmiono, iż organizacja ta zamierza „uchronić przyszłe pokolenia od klęski wojny”. Pięćdziesięciu członków założycieli ONZ miało „zespolić swoje wysiłki na rzecz zachowania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa”. Obecnie do ONZ należy 185 państw, rzekomo oddanych tej samej sprawie.
10, 11. (a) Jak przywódcy religijni wyrażają poparcie dla ONZ? (b) Jak papieże wypaczają „Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym”?
10 W ciągu minionych lat ONZ była szumnie wychwalana, zwłaszcza przez przywódców religijnych. Dnia 11 kwietnia 1963 roku papież Jan XXIII podpisał encyklikę zatytułowaną Pacem in Terris (Pokój na ziemi), w której napisano: „Żądamy więc z naciskiem, by Narody Zjednoczone coraz bardziej dostosowywały swój statut i słuszne środki, jakie im stoją do dyspozycji, do rozmiarów i wzniosłości ich zadań”. Jakiś czas później, w czerwcu 1965 roku, przywódcy światowi reprezentujący podobno połowę mieszkańców ziemi, uroczyście obchodzili w San Francisco 20 rocznicę powstania ONZ. W tymże roku 1965 goszczący w ONZ papież Paweł VI nazwał ją „ostatnią nadzieją na zgodę i pokój”. Z kolei w roku 1986 papież Jan Paweł II uczestniczył w propagowaniu oenzetowskiego Międzynarodowego Roku Pokoju.
11 Podczas wizyty w ONZ w październiku 1995 roku papież oznajmił: „Dzisiaj świętujemy Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym”. Ale czy naprawdę jest on Bożym posłańcem dobrej nowiny o Królestwie? Mówiąc o problemach światowych, nadmienił: „Czyż w obliczu tych kolosalnych wyzwań można nie dostrzegać roli Organizacji Narodów Zjednoczonych?” Papież wybiera więc nie Królestwo Boże, lecz ONZ.
Dlaczego ‛gorzko płacze’
12, 13. (a) Jak działania ONZ harmonizują z opisem z Księgi Jeremiasza 6:14? (b) Dlaczego do przywódców ONZ pasują słowa z Księgi Izajasza 33:7?
12 Obchody 50-lecia ONZ nie odsłoniły żadnych realnych widoków na „pokój na ziemi”. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy podał dziennikarz kanadyjskiej gazety The Toronto Star, który napisał: „ONZ to bezzębny lew, który ryczy na widok ludzkiego barbarzyństwa, ale zanim ugryzie, musi czekać, aż państwa członkowskie założą mu sztuczną szczękę”. Nazbyt często ONZ przystępuje do czynu zbyt późno i robi zbyt mało. Do posłańców pokoju wchodzących w skład obecnego systemu światowego, a zwłaszcza do chrześcijaństwa, można odnieść słowa z Księgi Jeremiasza 6:14: „Leczą rany swojego ludu powierzchownie, mówiąc: Pokój, pokój! — choć nie ma pokoju”.
13 Kolejni sekretarze generalni ONZ usilnie starają się zapewnić jej skuteczność. Niewątpliwie czynią to szczerze. Ale ustawiczne niesnaski między 185 państwami członkowskimi, które zmierzają do różnych celów i nie potrafią się porozumieć co do tego, jak nie dopuścić do rozszerzania się działań wojennych, jak kształtować politykę i jak gospodarować finansami, nie zapowiadają nic dobrego. W dorocznym sprawozdaniu za rok 1995 ówczesny sekretarz generalny napisał, iż oddalanie się „widma powszechnej zagłady nuklearnej” toruje drogę do „międzynarodowej współpracy na rzecz postępu gospodarczego i społecznego całej ludzkości”. Dodaje jednak: „Niestety, wydarzenia światowe minionych kilku lat w dużej mierze zadają kłam tym optymistycznym oczekiwaniom”. Ów niedoszły posłaniec pokoju rzeczywiście ‛gorzko płacze’.
14. (a) Dlaczego można powiedzieć, że ONZ jest finansowym i moralnym bankrutem? (b) Jak spełniają się słowa z Księgi Jeremiasza 8:15?
14 W pewnej kalifornijskiej gazecie pojawił się nagłówek: „ONZ finansowym i moralnym bankrutem” (The Orange County Register). W artykule podano, że między rokiem 1945 a 1990 toczyło się przeszło 80 wojen, na których zginęło ponad 30 milionów ludzi. Zacytowano fragment miesięcznika Reader’s Digest z października 1995 roku, gdzie napisano, iż „do cech wyróżniających operacje wojskowe ONZ należą ‚niekompetentni dowódcy, niezdyscyplinowani żołnierze, wchodzenie w układy z agresorem, niezdolność do zapobieżenia okrucieństwom, a czasami nawet przyczynianie się do ich popełniania’. Prócz tego ‚trudno sobie nawet wyobrazić ogrom marnotrawstwa, oszustw i nadużyć’”. W części zatytułowanej „50-lecie ONZ” The New York Times opublikował nagłówek „Nieumiejętne gospodarowanie i marnotrawstwo podkopują najlepsze intencje ONZ”. A londyński The Times opatrzył pewien artykuł nagłówkiem: „Kiepska kondycja po pięćdziesiątce — ONZ wymaga fizykoterapii, żeby wrócić do formy”. Jest dokładnie tak, jak czytamy w Księdze Jeremiasza 8:15: „Oczekiwaliśmy pokoju, lecz nic dobrego nie przyszło, czasu uleczenia, a oto jest zgroza!” Nad ludzkością dalej wisi też widmo zagłady nuklearnej. ONZ najwyraźniej nie jest tym posłańcem pokoju, którego ludzie potrzebują.
15. Jak starożytny Babilon oraz wywodzące się z niego religie udowodniły, że działają otępiająco i destruktywnie?
15 Do czego to wszystko prowadzi? Prorocze Słowo Jehowy nie pozostawia co do tego cienia wątpliwości. Co czeka przede wszystkim fałszywe religie tego świata, które tak często wchodzą w zażyłe stosunki z ONZ? Wszystkie wywodzą się z jednego bałwochwalczego źródła — ze starożytnego Babilonu. Słusznie więc w Księdze Objawienia 17:5 są opisane jako „Babilon Wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi”. Jeremiasz opisał zagładę tego przepojonego obłudą zlepku różnych religii. Religia fałszywa niczym prostytutka uwodziła ziemskich polityków, kokietując ONZ i wdając się w niedozwolone stosunki z państwami członkowskimi tej organizacji. W całych dziejach była główną uczestniczką wojen. Pewien komentator tak powiedział o walkach religijnych w Indiach: „Karol Marks nazwał religię opium dla ludu. Nie jest to jednak całkiem ścisłe, ponieważ opium działa otępiająco, wprawia ludzi w odrętwienie. Tymczasem religia bardziej przypomina odmianę kokainy. Rozbudza niesłychaną przemoc i działa niezwykle destruktywnie”. Pisarz ten nie miał do końca racji. Religia fałszywa działa zarówno otępiająco, jak i destruktywnie.
16. Dlaczego szczerzy ludzie powinni już teraz opuścić Babilon Wielki? (Zobacz też Objawienie 18:4, 5).
16 Co zatem powinni uczynić ludzie szczerzy? Odpowiedzi udziela posłaniec Boży Jeremiasz: „Uchodźcie z pośrodka Babilonu i niech każdy ratuje swoje życie (...) gdyż jest to czas pomsty dla Pana”. Jakże się cieszymy, że miliony ludzi wyzwoliło się już z więzów Babilonu Wielkiego, ogólnoświatowego imperium religii fałszywej! Czy należysz do tego grona? Wobec tego dobrze rozumiesz, jak Babilon Wielki wpływał na narody ziemi: „Z jego wina piły narody, dlatego też narody oszalały” (Jeremiasza 51:6, 7).
17. Jaki wyrok zostanie wykonany na Babilonie Wielkim i co wydarzy się potem?
17 Już wkrótce Jehowa skłoni „oszalałe” państwa członkowskie ONZ do wystąpienia przeciw religii fałszywej. W Księdze Objawienia 17:16 czytamy bowiem: „Ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i zjedzą jej ciało, i doszczętnie spalą ją ogniem”. Wydarzenie to będzie oznaczać początek wielkiego ucisku wspomnianego w Ewangelii według Mateusza 24:21, ucisku, który osiągnie punkt szczytowy w Armagedonie — wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego. Babilon Wielki podzieli los starożytnego Babilonu, na który wydano wyrok w Księdze Jeremiasza 51:13, 25: „Ty, co mieszkasz nad wielką wodą i jesteś bogaty w skarby, nadszedł twój kres; nić twojego żywota przecięta. Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, góro zniszczenia — mówi Pan — która zniszczyłaś całą ziemię; i wyciągnę moją rękę przeciwko tobie, i strącę cię ze skał, i zamienię cię w górę płonącą”. Dzień pomsty Jehowy dosięgnie również zepsute narody, pałające żądzą wojny, i podobnie jak religię fałszywą spotka je zagłada.
18. Kiedy i jak spełnią się jeszcze słowa z Księgi Izajasza 48:22?
18 W Liście 1 do Tesaloniczan 5:3 powiedziano o niegodziwcach: „Kiedy tylko będą mówić: ‚Pokój i bezpieczeństwo!’, wtedy natychmiast przyjdzie na nich nagła zagłada, tak jak dręcząca boleść na brzemienną niewiastę, i na pewno nie ujdą”. To właśnie o nich pisał Izajasz: „Oto (...) posłańcy pokoju gorzko zapłaczą” (Izajasza 33:7, NW). A w Księdze Izajasza 48:22 czytamy: „Nie mają pokoju bezbożni — mówi Pan”. Ale jaka przyszłość czeka prawdziwych posłańców pokoju Bożego? Wyjaśni to następny artykuł.
Pytania powtórkowe
◻ Jakimi dobitnymi słowami prorocy Boży demaskowali fałszywych posłańców?
◻ Dlaczego człowieczym organizacjom nie udaje się zaprowadzić trwałego pokoju?
◻ Jak prawdziwi posłańcy pokoju różnią się od popleczników ONZ?
◻ Co powinni uczynić ludzie pokorni, żeby móc się rozkoszować pokojem obiecanym przez Jehowę?
[Ilustracje na stronie 15]
Izajasz, Jeremiasz i Daniel zapowiedzieli, że ludziom nie uda się zaprowadzić pokoju
[Ilustracja na stronie 16]
„Cały świat podlega mocy niegodziwca” (apostoł Jan)
[Ilustracja na stronie 17]
‛Są pod względem umysłowym pogrążeni w ciemności’ (apostoł Paweł)