-
JanaSkorowidz wersetów biblijnych objaśnionych w publikacjach Towarzystwa Strażnica w latach 1960-1989
-
-
1:29 w84/16 8; w82/5 22; w81/15 10, 13; w79/12 8, 10; po 154; w76/20 7-8; kj 185, 255; w68/23 11; im 146, 150; w65/15 10; wr 14; w64/19 6; w63/3 1; w62/13 9
-
-
Komentarze do Jana — rozdział 1Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium
-
-
Baranek Boży: Kiedy Jezus został ochrzczony, a następnie wrócił z pustkowia, gdzie był kuszony przez Diabła, Jan Chrzciciel przedstawił go jako „Baranka Bożego”. To określenie pojawia się tylko tutaj i w Jn 1:36 (zob. Dodatek A7). Przyrównanie Jezusa do baranka jest w pełni uzasadnione. Biblia opisuje, że owce składano w ofierze, by uzyskać przebaczenie grzechów i przystęp do Boga. Stanowiło to zapowiedź ofiary, którą Jezus miał złożyć, oddając swoje doskonałe życie za ludzkość. Określenie „Baranek Boży” mogło przywodzić na myśl wiele fragmentów natchnionych Pism. Jan Chrzciciel dobrze znał Pisma Hebrajskie, mógł zatem nawiązywać do co najmniej jednej z następujących ofiar: barana, którego Abraham złożył zamiast swojego syna Izaaka (Rdz 22:13), baranka paschalnego, którego zarżnięcie poprzedziło wyzwolenie Izraelitów z niewoli egipskiej (Wj 12:1-13), lub baranka, którego codziennie rano i wieczorem składano Bogu na ołtarzu w Jerozolimie (Wj 29:38-42). Jan mógł też mieć na myśli proroctwo Izajasza — zgodnie z nim osoba, którą Jehowa nazywa ‛swoim sługą’, miała być ‛prowadzona jak owca na rzeź’ (Iz 52:13; 53:5, 7, 11). Apostoł Paweł w 1 Liście do Koryntian nazwał Jezusa „naszym barankiem paschalnym” (1Ko 5:7). Apostoł Piotr pisał o „drogocennej krwi Chrystusa — podobnej do krwi baranka, który nie ma skazy ani wady” (1Pt 1:19). A w Księdze Objawienia ponad 25 razy wyniesiony do chwały Jezus został ukazany jako symboliczny „Baranek” (m.in. w: Obj 5:8; 6:1; 7:9; 12:11; 13:8; 14:1; 15:3; 17:14; 19:7; 21:9; 22:1).
świata: Greckie słowo kòsmos w literaturze świeckiej ma ścisły związek z ludzkością i podobnie jest w Biblii. Tutaj i w Jn 3:16 odnosi się do świata ludzi potrzebujących odkupienia, których — jak wynika z tego wersetu — obciąża grzech odziedziczony po Adamie.
-