Dlaczego jesteśmy obecni na Pamiątce

 1, 2. (a) Zwłaszcza kiedy wspominamy naszych zmarłych bliskich? (b) Co Jezus zrobił w noc przed swoją śmiercią?

BEZ względu na to, jak dawno straciliśmy kogoś bliskiego, nie przestajemy o nim pamiętać. Często wspominamy taką osobę zwłaszcza w rocznicę jej śmierci.

² Co roku razem z milionami innych osób na całym świecie upamiętniamy rocznicę śmierci kogoś, kogo bardzo kochamy — Jezusa Chrystusa (1 Piotra 1:8). Spotykamy się wtedy i rozmyślamy o tym, że oddał on swoje życie, żeby uwolnić nas od grzechu i śmierci (Mat. 20:28). Sam Jezus chciał, żeby jego naśladowcy to robili. Tę szczególną uroczystość ustanowił w noc przed swoją śmiercią. Polecił ją obchodzić, mówiąc: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łuk. 22:19).

 3. Co omówimy w tym artykule?

³ Spośród obecnych na Pamiątce śmierci Chrystusa niewielka liczba ma nadzieję na życie w niebie, a miliony innych — na życie na ziemi. W tym artykule omówimy powody, dla których obie grupy każdego roku przychodzą na tę uroczystość. Powiemy też o korzyściach, jakie z tego odnosimy. Zacznijmy od rozważenia powodów, dla których na Pamiątce są obecni chrześcijanie namaszczeni duchem.

 4. Dlaczego namaszczeni chrześcijanie spożywają podczas Pamiątki chleb i wino?

⁴ Każdego roku namaszczeni chrześcijanie są obecni na uroczystości Pamiątki jako jej uczestnicy. Dlaczego spożywają na niej chleb i wino? Rozważmy, co się wydarzyło w ostatnią noc życia Jezusa na ziemi. Po posiłku paschalnym ustanowił on uroczystość, która stała się znana jako Wieczerza Pańska. Podał chleb i wino 11 wiernym apostołom i polecił im jeść i pić. Powiedział im wtedy o dwóch przymierzach, czyli umowach — o nowym przymierzu i przymierzu co do Królestwa (Łuk. 22:19, 20, 28-30)b. Umożliwiły one apostołom oraz niewielkiej liczbie innych chrześcijan zostanie królami i kapłanami w niebie (Obj. 5:10; 14:1). Tylko ostatek pomazańcówc — którzy są jedną ze stron tych przymierzy — może spożywać podczas Pamiątki chleb i wino.

 5. Z czego pomazańcy zdają sobie sprawę, jeśli chodzi o ich nadzieję na przyszłość?

⁵ Jest jeszcze jeden powód, dla którego pomazańcy z radością uczestniczą w Pamiątce: Mogą wtedy rozmyślać o swojej nadziei. Jehowa otworzył przed nimi widoki na nieśmiertelne, niezniszczalne życie w niebie. Mają panować tam razem z Jezusem Chrystusem i pozostałymi z grona 144 000, a przede wszystkim przebywać w obecności Jehowy Boga! (1 Kor. 15:51-53; 1 Jana 3:2). Pomazańcy wiedzą, że otrzymali wyjątkowe zaproszenie. Ale zdają sobie sprawę, że jeśli mają z niego skorzystać, to muszą dochować wierności aż do śmierci (2 Tym. 4:7, 8). Rozmyślanie o tej nadziei sprawia im wielką radość (Tyt. 2:13). A co powiedzieć o „drugich owcach”? (Jana 10:16). Z jakich powodów członkowie tej grupy są obecni na Pamiątce?

 6. Dlaczego drugie owce co roku są obecne na Pamiątce?

⁶ Drugie owce są obecne na Pamiątce nie jako jej uczestnicy, ale obserwatorzy. Po raz pierwszy osoby z nadzieją ziemską otrzymały oficjalne zaproszenie na tę uroczystość w roku 1938. W Strażnicy z 1 marca 1938 roku (wydanie polskie z 1 kwietnia) napisano: „Dla (...) [drugich owiec] będzie całkowicie słusznie i właściwie przyjść na takie zgromadzenia i obserwować spełniane tam sprawy (...). Winien to być i będzie czas radości również dla [nich]”. Podobnie jak goście zaproszeni na uroczystość ślubną cieszą się, że mogą być na niej obecni, tak członkowie drugich owiec cieszą się, że mogą być obecni na uroczystości Pamiątki.

 7. Dlaczego drugie owce wyczekują wykładu pamiątkowego?

⁷ Drugie owce też rozmyślają o swojej nadziei. Wyczekują wykładu pamiątkowego, który w sporej części koncentruje się na tym, co Chrystus i 144 000 jego współwładców zrobią dla ludzi podczas Tysiącletniego Panowania. Na czele z Jezusem Chrystusem ci niebiańscy królowie będą nam pomagać w przekształcaniu ziemi w raj i dochodzeniu do doskonałości. Miliony obserwatorów Pamiątki z zachwytem rozmyśla o tym, jak spełnią się proroctwa biblijne, między innymi te z Księgi Izajasza 35:5, 6; 65:21-23 oraz Objawienia 21:3, 4. Wyobrażanie sobie siebie i swoich bliskich w nowym świecie umacnia ich nadzieję na przyszłość i postanowienie, żeby nigdy nie przestać służyć Jehowie (Mat. 24:13; Gal. 6:9).

 8. Z jakiego innego powodu drugie owce są obecne na Pamiątce?

⁸ Jest jeszcze jeden powód, dla którego drugie owce są obecne na Pamiątce. Chcą pokazać pomazańcom, że ich kochają i wspierają. W Słowie Bożym zapowiedziano, że między obiema grupami będzie istnieć bliska więź. Omówmy kilka fragmentów biblijnych, które na to wskazywały.

 9. Jak proroctwo z Zachariasza 8:23 wskazywało na to, jakie relacje będą łączyć drugie owce z pomazańcami?

⁹ Odczytaj Zachariasza 8:23. Werset ten pięknie opisuje, jakie relacje miały łączyć drugie owce z namaszczonymi duchem braćmi i siostrami. Słowa „Żyd” i „wy” odnoszą się do tej samej grupy — ostatka pomazańców (Rzym. 2:28, 29). Z kolei określenie „dziesięciu ludzi ze wszystkich narodów mówiących różnymi językami” odnosi się do członków drugich owiec. ‛Mocno chwytają się’ oni pomazańców, czyli przyłączają się do nich w czystym wielbieniu Boga i lojalnie z nimi współpracują. Zrozumiałe więc, że oni również są obecni na Pamiątce, czym pokazują, że łączy ich z pomazańcami bliska więź.

10. Jak Jehowa spełnił proroctwo zapisane w Ezechiela 37:15-19, 24, 25?

¹⁰ Odczytaj Ezechiela 37:15-19, 24, 25. Spełniając to proroctwo, Jehowa sprawił, że namaszczeni chrześcijanie i drugie owce blisko ze sobą współpracują. Proroctwo to wspomina o dwóch laskach. „Laska Judy” (plemienia, z którego wybierano królów Izraela) wyobraża osoby z nadzieją niebiańską, a „laska Efraima” — osoby z nadzieją ziemskąd. Jehowa połączył obie te grupy, żeby stały się „jedną laską”. Oznacza to, że współpracują one w jedności pod przewodnictwem jednego Króla, Jezusa Chrystusa. Każdego roku namaszczeni chrześcijanie i drugie owce zgromadzają się na Pamiątce nie jako dwie odrębne grupy, lecz jako „jedna trzoda” mająca „jednego pasterza” (Jana 10:16).

11. W jaki sposób „owce” wspomniane w Mateusza 25:31-36, 40 wspierają braci Chrystusa?

¹¹ Odczytaj Mateusza 25:31-36, 40. „Owce” z tej przypowieści wyobrażają prawe osoby mające nadzieję ziemską, które żyją w czasie końca. Lojalnie wspierają one ostatek namaszczonych duchem braci Chrystusa. Przede wszystkim pomagają im w wywiązywaniu się z ogromnego zadania — głoszenia i pozyskiwania uczniów na całym świecie (Mat. 24:14; 28:19, 20).

12, 13. Na jakie jeszcze sposoby drugie owce wspierają braci Chrystusa?

¹² Każdego roku w tygodniach przed Pamiątką drugie owce wspierają braci Chrystusa, biorąc pełny udział w kampanii zapraszania na nią ludzi (zobacz ramkę „Czy masz już plany na okres Pamiątki?”). W każdym zborze na świecie pomagają też w przygotowaniach do tej uroczystości, mimo że w większości zborów nie ma żadnego pomazańca. Wspieranie na te sposoby braci Chrystusa uważają za wielki zaszczyt. Wiedzą, że to, co dla nich robią, Jezus traktuje tak, jakby robili dla niego samego (Mat. 25:37-40).

¹³ A jakie są inne powody, dla których każdy z nas — bez względu na to, jaką ma nadzieję — chce być obecny na Pamiątce?

14. Jak Jehowa i Jezus okazali nam wielką miłość?

¹⁴ Jesteśmy wdzięczni Jehowie i Jezusowi za miłość, jaką nam okazali. Jehowa okazuje nam miłość na wiele sposobów, ale jeden z nich jest szczególny. Posłał na ziemię swojego Syna, żeby cierpiał i za nas umarł (Jana 3:16). Jezus też pokazał, że bardzo nas kocha, bo był gotowy oddać za nas życie (Jana 15:13). Nigdy nie odpłacimy się Jehowie i Jezusowi za to, co dla nas zrobili. Ale możemy okazać Im wdzięczność swoim codziennym życiem (Kol. 3:15). Poza tym przychodzimy na Pamiątkę, żeby przypominać sobie o Ich miłości i pokazać, że sami też Ich kochamy.

15. Dlaczego pomazańcy i drugie owce bardzo cenią okup?

¹⁵ Bardzo cenimy okup (Mat. 20:28). Pomazańcy cenią okup, bo dzięki niemu mają wspaniałą nadzieję na życie w niebie. Na podstawie ich wiary w ofiarę Chrystusa Jehowa może uznać ich za prawych i adoptować jako swoich duchowych synów (Rzym. 5:1; 8:15-17, 23). Członkowie drugich owiec też są wdzięczni za okup. Ponieważ wierzą w jego wartość, mogą być czyści w oczach Boga, pełnić dla Niego świętą służbę i mieć nadzieję na przeżycie „wielkiego ucisku” (Obj. 7:13-15). Jednym ze sposobów, na jakie obie grupy okazują wdzięczność za okup, jest to, że każdego roku są obecne na Pamiątce.

16. Jaki jest jeszcze jeden powód, dla którego przychodzimy na Pamiątkę?

¹⁶ Jeszcze jednym powodem, dla którego przychodzimy na Pamiątkę, jest to, że chcemy być posłuszni Jezusowi. Niezależnie od swojej nadziei poważnie traktujemy jego polecenie: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (1 Kor. 11:23, 24).

17. Jak Pamiątka pomaga nam zbliżyć się do Jehowy?

¹⁷ Zbliżamy się do Jehowy (Jak. 4:8). Jak już mówiliśmy, podczas Pamiątki możemy rozmyślać o nadziei, jaką dał nam Jehowa, i o miłości, jaką nam okazał (Jer. 29:11; 1 Jana 4:8-10). Kiedy zastanawiamy się nad tym, jak niezawodna jest nasza nadzieja i jak nieprzemijająca miłość Jehowy, sami jeszcze bardziej Go kochamy i jeszcze bardziej się do Niego zbliżamy (Rzym. 8:38, 39).

18. Do czego nas pobudza rozmyślanie o przykładzie Jezusa?

¹⁸ Czujemy się pobudzeni do naśladowania Jezusa (1 Piotra 2:21). W okresie Pamiątki zapoznajemy się z relacjami biblijnymi dotyczącymi ostatniego tygodnia życia Jezusa na ziemi oraz jego śmierci i zmartwychwstania. Wykład pamiątkowy przypomina nam o miłości, jaką on nam okazał (Efez. 5:2; 1 Jana 3:16). Kiedy czytamy o ofiarności Jezusa i rozmyślamy o jego przykładzie, czujemy się pobudzeni, żeby „żyć tak, jak on żył” (1 Jana 2:6).

19. Co powinniśmy robić, żeby Bóg już zawsze nas kochał?

¹⁹ Jesteśmy zdecydowani robić wszystko, żeby Bóg już zawsze nas kochał (Judy 20, 21). Będzie tak, jeśli okazujemy Mu posłuszeństwo, uświęcamy Jego imię i ‛radujemy Jego serce’ (Prz. 27:11; Mat. 6:9; 1 Jana 5:3). Dzięki obecności na Pamiątce jeszcze bardziej pragniemy każdego dnia żyć tak, jak byśmy mówili Jehowie: „Chcę robić wszystko, żebyś już zawsze mnie kochał!”.

20. Jakie mamy powody, żeby być na Pamiątce?

²⁰ Niezależnie od naszej nadziei na przyszłość mamy ważne powody, żeby być na Pamiątce. Co roku w dniu tej uroczystości spotykamy się i rozpamiętujemy śmierć kogoś, kogo bardzo kochamy — Jezusa Chrystusa. A przede wszystkim upamiętniamy wtedy największy w dziejach przejaw miłości — to, że Jehowa dał swojego Syna na okup. W tym roku Pamiątka przypada na piątek 15 kwietnia. Ponieważ kochamy Jehowę i Jego Syna, w tym dniu nie będzie dla nas nic ważniejszego niż obecność na tej uroczystości.