-
„Kto rzeczywiście jest wiernym zarządcą, rozumnym?”Strażnica — 1982 | nr 15
-
-
podkreślono w jakiś czas po roku 36 n.e. na specjalnym spotkaniu apostołów i starszych zboru jeruzalemskiego. Jakub, przyrodni brat Jezusa, rzekł wtedy: „Szymon [apostoł Szymon Piotr] wyczerpująco opowiedział, jak to Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na narody [nieobrzezanych pogan], aby z nich wziąć lud dla swego imienia” (Dzieje 15:1-14).
23. Czyimi świadkami muszą być członkowie klasy „zarządcy” podczas obecnego „zakończenia systemu rzeczy”? Od wzywania jakiego imienia nie mogą się uchylać?
23 Tacy nie-Żydzi również weszli potem w skład klasy „zarządcy” z pierwszego stulecia. W rezultacie cała ta klasa była namaszczonym ludem dla imienia Bożego, które brzmi Jehowa. Imię to, Jehowa, wzywane było nad tym ludem. Nie mógł on się uchylić od roli Jego świadków. To samo musi dotyczyć namaszczonego duchem ostatka klasy „zarządcy” w naszych czasach, gdy „znak” dostrzegalny od roku 1914 wskazuje, że „pan” klasy „zarządcy” powrócił i jest obecny, i że „zakończenie systemu rzeczy” zbliża się do punktu szczytowego w Har-Magedonie (Mat. 24:3).
-
-
„Zarządca” w obliczu Har-MagedonuStrażnica — 1982 | nr 15
-
-
„Zarządca” w obliczu Har-Magedonu
1. Do czego dojdzie podczas Har-Magedonu, przed którym stoi teraz klasa „zarządcy”? Kto wyobrażał tego „zarządcę” w czasach króla Ezechiasza z Jeruzalem?
HAR-MAGEDON to hebrajska nazwa miejsca, gdzie wkrótce będzie się toczyć „wojna wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”. Ostatek klasy „zarządcy” stoi teraz w obliczu tej „wojny”, która na zawsze położy kres obecnemu ogólnoświatowemu systemowi rzeczy. Dlatego też klasa ta czuwa bezustannie pod względem duchowym, aby nie przeoczyć chwili, gdy jej przybyły z powrotem Pan, wyniesiony do chwały Jezus Chrystus, unicestwi widzialnych wrogów Królestwa, o które modliła się do Jehowy Boga słowami: „Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie” (Mat. 6:9, 10, Biblia Tysiąclecia; Obj. 16:14-16). Dzisiejszą sytuację na świecie trafnie zilustrowało, czyli przepowiedziało to, co się wydarzyło za czasów szafarstwa pewnego Izraelity, którego król jeruzalemski Ezechiasz ustanowił zarządcą swego dworu w nader krytycznym okresie.
2. Kim był wspomniany Żyd? Po kim według Księgi Izajasza 22:15-25 przejął on urząd królewskiego zarządcy?
2 Urząd ten król powierzył wtedy Żydowi imieniem Eliakim, synowi Chilkiasza. W Piśmie Świętym wspomniano trzykrotnie, że był on „zarządcą pałacu”, bądź też „przełożonym domu” króla Ezechiasza (Izaj. 36:3; 37:2, BT; Izaj. 36:22, Nowy Przekład). Zastąpił na tym stanowisku niejakiego Szebnę. Orzeczenie Boże dotyczące Eliakima i Szebny zanotowano w Księdze Izajasza 22:15-25, gdzie czytamy:
„Tak mówi Pan, Jahwe [Jehowa] Zastępów: Idź, wejdź do (...) Szebny, zarządcy pałacu, który sobie wykuwa grobowiec wysoko i w skale drąży dla siebie komnatę: ‛Co ty tu posiadasz i kogo ty masz tutaj, żeś sobie tu wyciosał grobowiec?’ Oto Jahwe zrzuci cię, człowiecze, z wielkim rozmachem i uchwyci cię jednym chwytem, i tocząc cię zwinie w kłębek, jak piłkę rzucając po ziemi przestronnej. Tam umrzesz i tam pójdą pojazdy, z których się chlubiłeś, o ty, zakało domu twego Pana!
„Gdy strącę cię z twego urzędu i przepędzę cię z twojej posady,a tegoż dnia powołam sługę mego, Eliakima, syna Chilkiasza. Oblokę go w twoją tunikę, przepaszę go twoim pasem, twoją władzę oddam w jego ręce; on będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem oraz dla domu Judy. Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu: Gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy. Wbiję go jak kołek na miejscu pewnym; i stanie się tronem chwały dla domu swego ojca. Na nim zawieszą całą chlubę jego domu ojcowskiego — młode pędy i odrośle — wszystkie drobne naczynia, od czarek do wszelakich dzbanów.
„W ów dzień, mówi Jahwe Zastępów, kołek wbity na miejscu pewnym nie wytrzyma, lecz złamie się i spadnie, a cały ciężar, który na nim wisiał, roztrzaska się. Albowiem Jahwe powiedział” (BT).
3. (a) Co oznacza imię Eliakim? Jak w tym wypadku sprawdził się jego sens? (b) Kogo posłano do wysłuchania bluźnierczej mowy wygłoszonej pod murami Jeruzalem? Dokąd w końcu zwrócono się o pomoc?
3 Zgodnie ze znaczeniem imienia Eliakim — „Bóg podnosi” — Jehowa wyniósł go na stanowisko zarządcy pałacu króla Ezechiasza. Doszło do tego, zanim w roku 732 p.n.e. do państwa judzkiego wtargnął władca asyryjski Sennacheryb. Najeźdźca ten, rozłożywszy się z armią obozem w pewnej odległości od Jeruzalem, wyprawił tam swego rzecznika Rabsaka, który w asyście straży przybocznej stanął pod miastem i domagał się jego poddania. W trakcie tych zabiegów Rabsak uwłaczał Jehowie Bogu, natomiast wyolbrzymiał potęgę Asyrii i jej przywódcy. Król jeruzalemski Ezechiasz wysłał przed niego poselstwo w składzie: Eliakim, aktualny zarządca, Szebna, obecnie zdegradowany do szczebla sekretarza, oraz pisarz, inaczej mówiąc protokolant Joach. Przysłuchali się oni urągającej Bogu tyradzie Rabsaka; do głębi zasmuceni tym, czego się dowiedzieli, złożyli relację Ezechiaszowi. Ten z kolei, w poczuciu całkowitej bezradności, zwrócił się do przedstawiciela Jehowy, proroka Izajasza (Izaj. 36:1 do 37:7).
4. Kogo w dzisiejszym spełnieniu tamtego starożytnego dramatu przedstawia Sennacheryb? Kto jest odpowiednikiem Ezechiasza, a kto Eliakima?
4 W tak nakreślonym obrazie dostrzegamy te same cechy charakterystyczne, które znamionują krytyczną sytuację doby dzisiejszej. Król asyryjski Sennacheryb trafnie przedstawia arcywroga Królestwa Bożego, mianowicie Szatana Diabła,b który od zorganizowanego ludu Jehowy żąda poddania się, grożąc w przeciwnym razie niewolą lub nawet zagładą. Namaszczony król Ezechiasz, którego imię znaczy „Jah pokrzepił”, wyobraża panującego teraz Króla, Jezusa Chrystusa; z dużą wrażliwością odczuwa on niedolę swych lojalnych uczniów na ziemi, znoszących tu obelgi i stojących wobec groźby unicestwienia ze strony organizacji Diabła. Eliakim, zarządca dworu króla Ezechiasza, jest pierwowzorem ostatka klasy „zarządcy”, jaki żyje jeszcze na ziemi podczas obecnego „zakończenia systemu rzeczy”, w którym się znaleźliśmy od roku 1914 n.e. I podobnie jak prototypowy zarządca Eliakim był Żydem, czyli Izraelitą, tak też dzisiejszy ostatek składa się z Izraelitów duchowych pod władzą Króla Jezusa Chrystusa.
5. Przy kim obstają członkowie namaszczonego ostatka, wciąż rozpowszechniając po świecie czasopismo „Strażnica”? Kiedy wyparli się przezwisk, którymi ich obrzucano?
5 Daleko już posunęliśmy się w czasie, lecz zmniejszające się
-