-
Obfitujcie w nadzieję!Strażnica — 1984 | nr 13
-
-
pod względem moralnym i takim miał pozostać, żeby się zaliczać do chwalebnej organizacji Bożej. Jeżeli chciał w dalszym ciągu być doskonały, wolny od chorób, śmierci i wszelkiej skłonności do zła, to musiał okazywać posłuszeństwo swemu Stwórcy. Adam nie dopisał pod tym względem. Aby więc przywrócić ziemski Raj, potrzebne było ponowne wydźwignięcie grzesznego człowieka do stanu doskonałości, co stało się możliwe dzięki ofierze okupu złożonej przez Jezusa (Rzym. 5:12, 18).
17. (a) Dzięki czemu „wielka rzesza” mogła wejść do raju duchowego? (b) Jak według Biblii jej członkowie przygotowują się dziś do życia wiecznego? Gdzie będą się nim rozkoszować?
17 Dzisiaj ziemia w niczym nie przypomina raju. Niemniej jednak „wielka rzesza” tak zwanych „drugich owiec” wkroczyła do raju duchowego (Obj. 7:9; Jana 10:16). W jaki sposób? Przez oddanie swego życia Jehowie, dostosowanie się do Jego wymagań i przyłączenie do namaszczonego ostatka, który przebywa w duchowym raju od roku 1919. (Porównaj z tym Księgę Ezechiela 38:8-16). Przygotowują się w nim do życia na rajskiej ziemi, jakie nastąpi po udrękach Armagedonu. Odbudowany Raj pozostanie na ziemi już po wieczne czasy, ku chwale Bożej. Prorokował o tym król Dawid, gdy napisał: „Sami potulni posiądą ziemię i naprawdę zachwycać się będą obfitością pokoju”. A Jezus powiedział: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż odziedziczą ziemię” (Ps. 37:11; Mat. 5:5).
18. Jak w ziemskim Raju uwidoczni się „chwała Jehowy”?
18 Wszyscy ludzie (w tym również zmartwychwstali), którzy posłusznie skorzystają z okupu złożonego w postaci ofiary Jezusa, dostąpią w ziemskim Raju błogosławieństw podobnych do tych, jakie Izajasz i inni prorocy przepowiadali w odniesieniu do Izraela duchowego. Szczęśliwie więc spełni się wspaniała obietnica dana rozbójnikowi, który przybity do drzewa na górze Kalwarii obok Chrystusa okazał mu współczucie (Łuk. 23:43). Kiedy zakwitnie goły step i pustynia oraz zostaną uzdrowieni ślepi, głusi, chromi i niemi, wtedy naocznie dostrzegalna będzie „chwała Jehowy, splendor naszego Boga”. A gdy pokojowy Raj rozprzestrzeni się na obszar całej ziemi, „nawet lew będzie się karmił słomą, zupełnie jak wół”, co niewątpliwie miało miejsce w ogrodzie Eden i w arce za czasów Noego. Nikt nie będzie „wyrządzać żadnej krzywdy ani powodować szkody” w Raju (Rodz. 1:29, 30; Izaj. 11:6-9; 35:1-7; 65:25).
19. (a) W jaki sposób już teraz spełnia się proroctwo Izajasza 25:6-8? (b) Jak zrealizuje się ono również na tych, którzy będą żyć na ziemi?
19 Z Księgi Izajasza 25:6-8 wynika, że raj duchowy miał pojawić się wcześniej niż literalny. Wspomniane proroctwo spełnia się dziś symbolicznie w duchowym raju, gdzie członkowie ludu Jehowy zostali wydźwignięci z upadku, żeby cieszyć się obfitą „ucztą”. (Porównaj z tym Księgę Ezechiela 37:1-6). Dzięki wierze, jaką zdobyli, przepełnia ich radość i spokój; obfitują też w nadzieję co do błogosławieństw Królestwa (Rzym. 15:13). Izajasz przepowiedział: „Pan Wszechwładny, Jehowa, bez wątpienia otrze łzy z każdego oblicza”. Słowa te w znamienny sposób spełniły się teraz przed Armagedonem na namaszczonym ostatku, oswobodzonym z „Babilonu Wielkiego”. A w Księdze Objawienia 7:17 zastosowano je do szczęśliwych warunków, w jakich znajduje się dziś „wielka rzesza”. Co więcej, słowa Izajasza są też przytoczone w Objawieniu 21:3, 4 w związku z „nową ziemią”. Czytamy tam: „Oto przybytek Boga jest pośród ludzi (...). I otrze [Bóg] wszelką łzę z ich oczu”. Na „nowej ziemi” ta cudowna obietnica urzeczywistni się w przywróconym Raju, który obejmie całą naszą oczyszczoną planetę.
20. Dlaczego każdy sługa Boży ma obecnie wszelkie powody, by ‛obfitować w nadzieję’?
20 Ostatek pomazańców oraz „wielka rzesza” z pewnością mają wszelkie powody, by ‛obfitować w nadzieję’, skoro na własne oczy oglądają coraz to więcej szczegółów chwalebnie wypełniającego się słowa proroczego. Nadzieja ta nie zawiedzie, ponieważ wszystkie uroczyste obietnice Jehowy w końcu muszą się urzeczywistnić. Bierzmy to za „silną zachętę do uchwycenia dawanej nam nadziei” (Rzym. 15:13; Hebr. 6:18).
-
-
Pytania czytelnikówStrażnica — 1984 | nr 13
-
-
Pytania czytelników
◼ Czy przepowiednie Izajasza i innych proroków o przywróceniu znajdują ostateczne urzeczywistnienie w obecnym raju duchowym ludu Bożego, czy odnoszą się także do literalnego Raju przyszłej „nowej ziemi”?
W książce pt. „Man’s Salvation out of World Distress at Hand” (Bliskie wybawienie ludzkości z udręki świata), wydanej w roku 1975 przez Towarzystwo Strażnica, powiedziano na temat 35 rozdziału proroctwa Izajasza, co następuje: „Proroctwo o zakwitnięciu ‛pustyni’, ‛bezludnego obszaru’ w ziemi judzkiej spełniło się w miniaturze po powrocie Żydów z niewoli babilońskiej w 537 roku p.n.e. Większe i ostateczne spełnienie w sensie duchowym dotyczy ostatka członków Izraela Bożego i trwa od chwili, gdy w roku 1919 powrócili oni z wygnania w Babilonie Wielkim, gdzie byli pozbawieni łaski Bożej”. Czy to znaczy, że w literalnym ziemskim Raju pod tysiącletnimi rządami Chrystusa nie urzeczywistni się już żaden szczegół tych proroctw o przywróceniu? Bynajmniej!
Trzeba właściwie spojrzeć na kontekst wypowiedzi zawartej we wspomnianej książce. Omawiane przed chwilą słowa Izajasza ziściły się w małej skali, gdy Izrael został wyprowadzony z niewoli babilońskiej, natomiast większe spełnienie rozpoczęło się w roku 1919 n.e., wraz z oswobodzeniem Izraelitów duchowych z Babilonu Wielkiego. W pełni i raz na zawsze wrócili wtedy do swego „kraju”, do raju duchowego, i nigdy już nie mieli popaść w niewolę ogólnoświatowego imperium religii fałszywej, podlegającego władzy Szatana.
Niemniej proroctwa o przywróceniu — zarówno przekazane przez Izajasza, jak i przez innych pisarzy — zawierają szczegóły, które spełnią się też dosłownie w Raju na ziemi. Na przykład w Księdze Izajasza 35:1-7 jest mowa o uzdrowieniu ślepych, głuchych i chromych, co nie nastąpiło literalnie ani podczas powrotu ze starożytnego Babilonu, ani w odbudowanym raju duchowym. Świadkowie Jehowy z utęsknieniem oczekują jednak urzeczywistnienia się tych obietnic w ziemskim Raju. Niewątpliwie dlatego tak bardzo lubimy pieśń 119 z naszego aktualnego śpiewnika!
Na temat innych proroctw o przywróceniu czytamy w książce pt. „God’s Kingdom of A Thousand Years Has Approached” (Przybliżyło się tysiącletnie Królestwo Boże), którą Towarzystwo Strażnica opublikowało w roku 1973: „Bóg byłby niekonsekwentny, gdyby natchnione przez Niego wypowiedzi, takie jak z Księgi Izajasza 11:6-9, Ezechiela 34:25 i Ozeasza 2:18 (2:20, Nowy Przekład), miały jedynie znaczenie duchowe, symboliczne, bez konkretnego odpowiednika w naszym życiu, jakby ich literalna realizacja była tylko nieosiągalnym ideałem”.
Ciekawe, że chociaż Boskie orędzia o przywróceniu znajdują dzisiaj większe spełnienie w raju duchowym, pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich odnosili je do „ziemi nowej”. Prorok Izajasz mówił na przykład o przyszłych błogosławieństwach w „nowych niebiosach” i na „nowej ziemi” (Izaj. 65:17-25). W późniejszym okresie apostoł Piotr opisał nadchodzący dzień Jehowy, w którym mają się rozpuścić obecne „niebiosa” i „ziemia”, po czym dodał: „Są jednak nowe niebiosa i ziemia nowa, których według Jego obietnicy [podanej za pośrednictwem Izajasza] oczekujemy, a w nich ma mieszkać sprawiedliwość” (2 Piotra 3:10-13). Wskazał w ten sposób, że szczegóły zawarte w Księdze Izajasza staną się na „ziemi nowej” rzeczywistością. Prawdziwe szczęście, długie życie, bezpieczne domy, praca dająca zadowolenie, pokój między człowiekiem a zwierzętami — wszystkie te dobrodziejstwa są pewne, „według Jego obietnicy”.
Ponadto w proroctwie Izajasza 25:6-8, gdzie jest mowa o ‛uczcie dla wszystkich ludów’, czytamy: „Pan Wszechwładny, Jehowa, bez wątpienia otrze łzy z każdego oblicza”. Wprawdzie słowa te w dużej mierze spełniają się już w raju duchowym (w którym znajduje się też „wielka rzesza”), ale apostoł Jan wykazuje, iż ostatecznie dojdą do skutku na „nowej ziemi” (Obj. 7:9, 16, 17; 21:1-4). Na wzór ogrodu w Edenie zostanie wówczas odtworzony ogólnoziemski Raj (Rodz. 2:8; Mat. 19:28).
Lud Jehowy raduje się dziś z całkowitej odbudowy raju duchowego. A w Raju literalnym radość zapanuje już po wszystkie czasy, „ponieważ wiedza o Jehowie na pewno tak zaleje ziemię, jak wody wypełniają morze” (Izaj. 11:9; 51:3).
-
-
Uratowana przez ulotkęStrażnica — 1984 | nr 13
-
-
Uratowana przez ulotkę
„Miałam mocne postanowienie, żeby dziś rano odebrać sobie życie”, powiedziała pewna kobieta przez telefon swojej przyjaciółce. Chciała mianowicie wsiąść do samochodu i razem z nim spaść z mostu do rzeki.
Owa przyjaciółka opowiedziała to zdarzenie dwom Świadkom Jehowy, którzy wstąpili do niej pewnego ranka. Zaznaczyła w trakcie dalszej rozmowy, że zapytała tę kobietę, co ją odwiodło od powziętego zamiaru.
Oto relacja tamtej osoby: „Przygotowałam się i wychodziłam już z domu, gdy wtem spostrzegłam ulotkę mówiącą o tym, że jest ktoś, kto nas kocha i troszczy się o nas, czyli jest Bóg”. I właśnie ta ulotka powstrzymała ją od zrealizowania swego postanowienia. A skąd się tam wziął ten traktat?
„Ulotkę zostawił ktoś ze Świadków Jehowy”, wyjaśniła kobieta. I to właśnie uratowało jej życie!
-