-
„Weselcie się na zawsze”Strażnica — 1984 | nr 3
-
-
wielką radością zareagował na „donośny głos” mówiący: „Dlatego bądźcie dobrej myśli, niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie!” Aniołowie cieszyli się też od roku 1919, obserwując, jak pozostali jeszcze na ziemi „synowie” „Jeruzalem górnego” ostatecznie odcinali się od religii babilońskiej (Obj. 12:1-12; 18:4, 5). A teraz, w końcowej fazie przyłączania się tych odkupionych do „Jeruzalem niebiańskiego”, do mesjańskiego Królestwa, jakaż radość musi panować wśród rzesz lojalnych aniołów, tworzących „Jeruzalem górne”! (Izaj. 62:11; Obj. 19:7).
„NOWE NIEBIOSA I NOWA ZIEMIA”
12. (a) O które „Jeruzalem” chodzi w proroctwie Izajasza 65:17, 18? (b) Jaki związek zachodzi między „Nowym Jeruzalem” a „nowymi niebiosami”? Do czego przyczynia się to symboliczne miasto?
12 „Jeruzalem górne”, czyli przyrównana do żony organizacja Boża, weseli się wszystkim, czego dokonuje jej wszechwładny Pan, Jehowa. Ale wróćmy teraz do proroctwa Izajasza 65:17-19. Jest w nim mowa o tym, że Jehowa stwarza coś nowego. W takim razie wspomnianym tutaj „Jeruzalem” musi być „Nowe Jeruzalem”, zrodzone jako „córka Syjonu” przyrzeczona królewskiemu oblubieńcowi, Jezusowi Chrystusowi (Izaj. 62:11). Jehowa powiada o tej „oblubienicy”: „Oto stwarzam Jeruzalem jako przyczynę wesela, a jego lud jako powód do radosnego uniesienia”. Ta niebiańska „oblubienica” jest niezmiernie uradowana dopełnianiem się liczby jej członków do 144 000 oraz tym, że na jej oczach Bóg stwarza także „nową ziemię” — zjednoczone, teokratycznie zorganizowane społeczeństwo ludzkie (Obj. 21:1-5).
13, 14. (a) Dlaczego rozbrzmiewa teraz zaproszenie, aby się ‛unosić radością’? (b) Jaki wspaniały widok ukazano w Objawieniu 21:9-27? (c) Dlaczego możemy uznawać „Nowe Jeruzalem” za „przyczynę wesela”?
13 Do całego ludu Bożego skierowane jest zaproszenie: „Unoście się (...) radością i weselcie się na zawsze tym, co stwarzam”. Mamy wszelkie powody do takiej radości. Już wkrótce Jehowa przywróci cześć swemu chwalebnemu imieniu, niszcząc wszystkich przeciwników (Ps. 83:18, 19, Nowy Przekład). „Nowe niebiosa” obejmą wtedy pełnię władzy! A jak wspaniale Księga Objawienia 21:9-27 (NP) przedstawia „miasto święte, Jeruzalem [oblubienicę Baranka, Jezusa], zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Bożą”! To Nowe Jeruzalem w sensie symbolicznym połyskujące wszelkiego rodzaju drogocennymi klejnotami i rozświetlone chwałą samego Boga, w zadziwiający sposób spełnia swe zadanie: dostarcza „narodom” ziemi „wodę życia”, która płynie „od tronu Boga i Baranka” (Obj. 22:1, 2, 17).
14 Logiczny jest więc wniosek, że właśnie o tej „oblubienicy, małżonce Baranka”, wprowadzonej wraz z Chrystusem, jej oblubieńcem, do sprawujących władzę „nowych niebios”, Jehowa mówi: „Oto stwarzam Jeruzalem jako przyczynę wesela, a jego lud jako powód do radosnego uniesienia” (Izaj. 65:18). Ale jak uczestniczy w tej radości „nowa ziemia”?
ROZRADOWANA „NOWA ZIEMIA”
15. Jak zostały założone fundamenty „nowej ziemi”?
15 Jehowa sprawił, że nie tylko niebo, lecz także ziemia ma „powód do radosnego uniesienia”. Założył przecież fundamenty „nowej ziemi”, czyli oddanej Mu społeczności ludzkiej, która będzie się rozrastać, aż w odpowiednim czasie ku Jego chwale ogarnie cały nasz glob (Izaj. 11:9). Jeszcze w 1919 roku Bóg spowodował, że nazwane Jego małżonką „Jeruzalem górne” zrodziło pewien „kraj” — teren bardzo urodzajny — do którego został wprowadzony ostatek duchowego Izraela, przebywający dotąd na ziemi (Izaj. 66:8, 10, 22). „Kraj” ten okazał się duchowym rajem i właśnie w nim zaczął się gromadzić lud Jehowy, tworzący zalążek „nowej ziemi”. Z wejściem do tego duchowego raju nie trzeba czekać, aż przeminie końcowy ucisk. Istnieje on już teraz!
16. Jakim sposobem chwalebnie spełniło się proroctwo Izajasza 62:1, 6, 7?
16 Obecnie, gdy Jehowa przyjął swój lud do tego żyznego „kraju”, spełnia się doniosłe proroctwo z 62 rozdziału Księgi Izajasza, odnoszące się do Syjonu, czyli „Jeruzalem górnego”: „Wzejdzie jak jasność jego sprawiedliwość”. A odzwierciedla ją wszystkim narodom Jego lud, o którym Izajasz pisze: „Na twoich murach, Jeruzalem, postawiłem stróżów: przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną. Wy, którzy wyznajecie Pana, nie milczcie! (...), dopóki nie odbuduje Jeruzalemu i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!” Niebiańska organizacja Jehowy naprawdę stała się ‛sławną na ziemi’, gdyż wszędzie prowadzą na niej działalność Jego świadkowie. A większą część tej pracy wykonują teraz towarzyszący namaszczonym „stróżom” członkowie „wielkiej rzeszy (...) ze wszystkich narodów”, którzy stojąc przed tronem Boga, „dniem i nocą pełnią dla Niego świętą służbę” (Izaj. 62:1, 6, 7, NP; Obj. 7:9, 14, 15).
17. (a) W jaki sposób służba pełniona „dniem i nocą” stała się cechą charakterystyczną Świadków Jehowy? (b) Co okazało się w roku 1982 specjalnym powodem do radości? (c) W jakim okresie najbardziej przejawia się ta radość i dlaczego jest to stosowne?
17 Dzieło wykonywane „dniem i nocą” przez „stróżów” i towarzyszącą im „wielką rzeszę” robi szybkie postępy! Wierni nadzorcy podróżujący i ich żony, misjonarze, pionierzy stali i specjalni oraz pracownicy Domów Betel zawsze byli zajęci takim usługiwaniem z całej duszy. W ostatnich czasach tysiące ofiarnych Świadków Jehowy, młodych i starszych wiekiem, gorliwie zasilało szeregi pionierów pomocniczych; udawało się im przez miesiąc lub dłużej spędzać przeciętnie po dwie godziny dziennie w pracy od domu do domu i w innych gałęziach służby polowej. W roku 1982 osiągnięto w tej ogólnoświatowej kampanii wyniki tak świetne jak nigdy dotąd — radosne sprawozdania nadesłało ogółem 305 778 pionierów, skutecznie wspieranych przez ponad 2 000 000 innych lojalnych świadków na rzecz Królestwa. Jehowa naprawdę uczynił ‛Jeruzalem przyczyną wesela, a jego lud powodem do radosnego uniesienia’. Radość ta tryska rokrocznie ze szczególną siłą w okresie, gdy zgodnie z nakazem Pana Jezusa jest obchodzona Pamiątka jego śmierci (1 Kor. 11:23-26).
„NIE BĘDZIE JUŻ SŁYSZANY (...) ODGŁOS PŁACZU”
18. Jaka obietnica spełnia się na „wielkiej rzeszy” pomimo istniejących jeszcze trudności? W jaki sposób?
18 Dopóki wolno Szatanowi sprowadzać nieszczęścia na ziemię, trzeba się liczyć z przeciwnościami i prześladowaniami, niemniej jednak „wielka rzesza” gorliwych chwalców Boga nie potrzebuje się już obawiać „dokuczliwej spiekoty” Jego niełaski. Ci oddani Jehowie, ochrzczeni głosiciele dobrej nowiny o Królestwie, którzy prosili Go o „czyste sumienie” i zostali wysłuchani, służą Mu teraz z radością, a Baranek, Chrystus Jezus, prowadzi ich „do źródeł wód życia”. W duchowym raju już teraz spełnia się na nich obietnica: „A Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu” (1 Piotra 3:21; Obj. 7:16, 17).
19. (a) Dlaczego w „Jeruzalem” nie słychać „zawodzenia”? (b) Na co wskazuje proroctwo Izajasza 65:21-25 w powiązaniu ze znaczeniem nazwy „Jeruzalem”?
19 Bardzo zbliżona do tego ostatniego wersetu jest wypowiedź Jehowy z proroctwa Izajasza 65:19: „Ja też chcę się weselić z Jeruzalem i unosić radością z mego ludu; i nie będzie już słyszany w nim odgłos płaczu ani odgłos zawodzenia”. Przebywający jeszcze na ziemi pomazańcy, którzy spodziewają się wejść do „Nowego Jeruzalem” przez zmartwychwstanie, pierwsi zaznali tej radości, a teraz Jehowa zsyła podobne błogosławieństwa na „wielką rzeszę” tak zwanych „drugich owiec” (Jana 10:16). Jakże pięknie opisano dalej w Księdze Izajasza 65:21-25 rajski stan ludu Bożego, zgromadzonego jako zaczątek „nowej ziemi”! Z całą pewnością mamy tu do czynienia z „Gruntem podwójnego pokoju” — tego, który istnieje już obecnie wśród czcicieli Jehowy i który przeniesie się do literalnego Raju, gdy na całej ziemi będzie się dziać wola Boża (Obj. 21:3-5; Mat. 6:10).
20. Jakie pytania słusznie powinniśmy sobie zadać?
20 Czy pragniesz po wieczne czasy wysławiać Jehowę na rajskiej ziemi, dziękując Mu za wszystko, czego dokonuje przez swą wierną organizację, przez przyrównane do niewiasty „Jeruzalem górne”? Czy chciałbyś widzieć, jak „Jeruzalem niebiańskie” na czele z Większym Dawidem, Chrystusem Królem, odnosi triumf nad wszelką niesprawiedliwością? Czy spodziewasz się zobaczyć, jak symboliczna oblubienica, „Nowe Jeruzalem”, działając w niebie z upoważnienia Boga i Jego Chrystusa, otrze z ludzkich oczu wszelką łzę?
21. Jak możemy dać wyraz docenianiu tego wszystkiego, co symbolizuje wierne Jeruzalem?
21 Jeżeli tego pragniesz, to w dalszym ciągu lojalnie pełnij „świętą służbę”, popierając wszystko, czego obrazem było wierne Jeruzalem w czasach starożytnych, owo miasto „wielkiego Króla”, wszechwładnego Pana Jehowy (Obj. 7:15). Będziesz mógł wtedy przyłączyć swój głos do radosnej pieśni z Psalmu 87:3, śpiewając w zachwycie: „Chwalebne rzeczy mówi się o tobie, mieście prawdziwego Boga”.
Jak po przestudiowaniu tego artykułu rozumiesz określenia:
◼ „Jeruzalem niebiańskie” (Hebrajczyków 12:22)?
◼ „Nowe Jeruzalem” (Objawienie 21:2)?
◼ „Jeruzalem górne” (Galatów 4:26)?
◼ „Nowe niebiosa i nowa ziemia” (Izajasza 65:17, 18)?
-
-
Księga Rodzaju tchnie wiarą, nadzieją i odwagąStrażnica — 1984 | nr 3
-
-
Księga Rodzaju tchnie wiarą, nadzieją i odwagą
JEHOWIE podobają się tylko ci, którzy pokładają w Nim bezgraniczną wiarę. Z całą pewnością mają podstawy do ufania Mu, gdyż jest On „Bogiem, który daje nadzieję”, a Jego wspaniałe obietnice nigdy nie zawodzą. Owszem, wierzący mogą w trakcie oczekiwania na ich spełnienie spotkać się z trudnościami i być poddani próbom. Wszyscy jednak ‛wyczekujący Jehowy’ powinni się odznaczać nieustraszoną odwagą,
-