-
Naśladuj wiarę MojżeszaStrażnica — 2014 | 15 kwietnia
-
-
9. Wyjaśnij, dlaczego Mojżeszowi mogło być trudno wypełnić powierzone zadanie.
9 Mojżesz „ocenił hańbę Chrystusową jako bogactwo większe niż skarby Egiptu” (Hebr. 11:26). Patriarcha ten był ‛Chrystusem’, czyli pomazańcem, w tym sensie, że został wybrany przez Jehowę do pewnego zadania — miał wyprowadzić Izraelitów z niewoli egipskiej. Wiedział, że będzie się to wiązać z trudnościami, a nawet „hańbą”. Wcześniej jeden z Izraelitów szydził: „Któż cię ustanowił księciem i sędzią nad nami?” (Wyjścia 2:13, 14). Po latach sam Mojżesz zapytał Jehowę: „Jakże (...) posłucha mnie faraon?” (Wyjścia 6:12). Aby się przygotować na ewentualne zarzuty, wyjawił Jehowie swoje troski i obawy. Jak Bóg pomógł mu sprostać temu niełatwemu zadaniu?
10. Jak Jehowa wyposażył Mojżesza do wykonania zadania?
10 Po pierwsze, Jehowa zapewnił Mojżesza: „Okażę, że jestem z tobą” (Wyjścia 3:12). Po drugie, wzbudził w nim zaufanie, objaśniając jeden z aspektów znaczenia swego imienia: „Okażę się, kim się okażę” (Wyjścia 3:14)a. Po trzecie, obdarzył go cudowną mocą poświadczającą, że faktycznie jest on wysłannikiem Bożym (Wyjścia 4:2-5). I po czwarte, dał mu współpracownika i rzecznika — Aarona — aby go wspierał (Wyjścia 4:14-16). U schyłku życia Mojżesz był tak pewny, iż Bóg wyposaża swoich sług do wykonania wszelkich zadań, które im zleca, że z przekonaniem mógł powiedzieć swemu następcy, Jozuemu: „Jehowa idzie przed tobą. Będzie z tobą. Ani cię nie porzuci, ani nie opuści cię całkowicie. Nie bój się ani się nie przerażaj” (Powt. Pr. 31:8).
11. Dlaczego Mojżesz ogromnie cenił swoje zadanie?
11 Mojżesz, wspierany przez Jehowę, ogromnie cenił owo trudne zadanie; uznał je za „bogactwo większe niż skarby Egiptu”. No bo czymże było służenie faraonowi w porównaniu ze służeniem Wszechmocnemu Bogu? Cóż warte było stanowisko egipskiego księcia w porównaniu z rolą ‛Chrystusa’ Jehowy, czyli Jego pomazańca? Za swoją postawę Mojżesz został nagrodzony. Cieszył się szczególną więzią z Jehową, który uzdolnił go do posługiwania się „wielką mocą” w trakcie wędrówki Izraelitów do Ziemi Obiecanej (Powt. Pr. 34:10-12).
-
-
Naśladuj wiarę MojżeszaStrażnica — 2014 | 15 kwietnia
-
-
„UWAŻNIE WYPATRYWAŁ WYPŁACENIA NAGRODY”
14. Dlaczego Mojżesz był pewny, że zostanie nagrodzony?
14 Mojżesz „uważnie wypatrywał wypłacenia nagrody” (Hebr. 11:26). Pozwolił, by jego wiedza o przyszłości — choć wtedy ograniczona — kształtowała jego światopogląd. Wzorem swojego przodka Abrahama nie wątpił, że Jehowa potrafi wskrzesić z martwych (Łuk. 20:37, 38; Hebr. 11:17-19). Mając w perspektywie przyszłe błogosławieństwa, Mojżesz nie uznał 40 lat na wygnaniu i 40 lat na pustkowiu za zmarnowane życie. Chociaż nie znał szczegółów co do tego, jak spełnią się Boże obietnice, oczami wiary widział niewidzialną jeszcze wtedy nagrodę.
15, 16. (a) Dlaczego musimy się koncentrować na nagrodzie? (b) Jakich błogosławieństw pod panowaniem Królestwa szczególnie wypatrujesz?
15 Czy i ty ‛uważnie wypatrujesz wypłacenia nagrody’? Tak jak Mojżesz, nadal nie znamy wszystkich szczegółów dotyczących realizacji Bożych obietnic. Na przykład ‛nie wiemy, kiedy jest wyznaczony czas’ wielkiego ucisku (Marka 13:32, 33). Mimo to wiemy o przyszłym raju znacznie więcej niż Mojżesz — mamy od Jehowy wystarczająco dużo informacji na temat życia pod panowaniem Jego Królestwa, by ‛uważnie tego wypatrywać’. Jeżeli będziemy zachowywać w umyśle wyraźny obraz nowego świata, pobudzi nas to do stawiania spraw Królestwa na pierwszym miejscu. Skąd taki wniosek? Pomyśl: Czy kupiłbyś dom, gdybyś wiedział o nim bardzo niewiele? Oczywiście, że nie! Analogicznie, nie poświęcilibyśmy życia na uganianie się za mglistą nadzieją. Pobudzani wiarą, powinniśmy widzieć jasny, dokładny obraz życia pod rządami Królestwa.
16 Aby obraz Królestwa Bożego w twoim umyśle stał się jeszcze wyrazistszy, ‛uważnie wypatruj’ siebie w raju. Używaj wyobraźni. Gdy na przykład poznajesz życie przedchrześcijańskich postaci biblijnych, zastanawiaj się, o co je zapytasz, gdy zmartwychwstaną. Pomyśl, o co w związku z życiem w dniach ostatnich takie osoby mogą zapytać ciebie. Wyobrażaj sobie, jak niesamowite będzie witanie własnych przodków, którzy żyli przed wiekami, oraz uczenie ich o wszystkim, czego dokonał dla nich Bóg. I z jakim zachwytem będziesz poznawać różne dzikie zwierzęta, obserwując je w pokojowych warunkach. Zastanawiaj się też nad tym, jak zmierzając ku doskonałości, coraz mocniej będziesz odczuwać bliskość Jehowy.
17. Jak pomaga nam dzisiaj wyraźny obraz naszej niewidocznej jeszcze nagrody?
17 Wyraźny obraz niewidocznej jeszcze nagrody pomaga nam trwać, zachowywać radość i podejmować decyzje uwzględniające fakt, że czeka nas bezpieczna, bezkresna przyszłość. Paweł napisał namaszczonym chrześcijanom: „Jeśli mamy nadzieję co do czegoś, czego nie widzimy, to wytrwale tego wyczekujemy” (Rzym. 8:25). Zasada kryjąca się w tych słowach odnosi się do wszystkich chrześcijan, mających nadzieję żyć wiecznie. Nasza wiara jest tak silna, że chociaż jeszcze nie otrzymaliśmy nagrody, cierpliwie wyczekujemy jej wypłacenia. Wzorem Mojżesza nie patrzymy na lata spędzone w służbie dla Jehowy — ilekolwiek by ich było — jak na zmarnowany czas. Jesteśmy przekonani, że „to (...), co widoczne, jest tymczasowe, ale to, co niewidoczne, jest wieczne” (odczytaj 2 Koryntian 4:16-18).
-