-
Żyć dla woli Bożej teraz i na zawszeStrażnica — 1986 | nr 21
-
-
3. Jakiej rady udzielił Piotr na temat naszego usposobienia?
3 Piotr, który wyniósł wiele doświadczeń ze współpracy z Jezusem, uważał, że istnieje dostateczny powód do tego, by żyć dla woli Bożej, a nie tylko dla własnej. Oświadczył: „Zatem skoro Chrystus cierpiał w ciele, wy również uzbrójcie się w tę samą dyspozycję psychiczną: bo kto cierpiał w ciele, ten odstąpił od grzechów, aby resztę swego czasu w ciele nie żyć już dla pragnień ludzkich, lecz dla woli Bożej” (1 Piotra 4:1, 2).
4. Jak Jezus wykazał podporządkowanie swemu Ojcu?
4 Dlaczego Jezus cierpiał w ciele? Ponieważ opowiedział się po stronie swego Ojca w kwestii dotyczącej powszechnego zwierzchnictwa, czyli panowania nad całym wszechświatem. Udowodnił, że Bóg jest prawdomówny, natomiast Szatan kłamcą. Uczynił to przez poddanie swego ziemskiego życia kierownictwu Bożemu, chociaż krok ten pociągnął za sobą śmierć męczeńską (2 Kor. 5:14, 15).
5. Do czego wzywa nas przykład Chrystusa?
5 Tamta śmierć była jednak wyrazem miłości Bożej okazanej za pośrednictwem Chrystusa (1 Jana 4:10). Jak to rozumieć? Otóż tym sposobem całej ludzkości zostały udostępnione pewne dobrodziejstwa (Rzym. 5:8; 6:23). Ilu jest wszakże gotowych z nich skorzystać? Ilu zechce pójść śladami Chrystusa i zrezygnować z własnych pragnień, by się poddać woli Bożej? (Hebr. 13:15, 17).
-
-
Żyć dla woli Bożej teraz i na zawszeStrażnica — 1986 | nr 21
-
-
DYSPOZYCJA PSYCHICZNA CHRYSTUSA
9, 10. (a) W co się mamy uzbroić? (Filip. 2:5-8). (b) Czym się wyróżnia greckie słowo oddane w Liście 1 Piotra 4:1 przez „dyspozycję psychiczną”?
9 Dzięki czemu łatwiej nam będzie poddawać się woli Bożej? W myśl rady Piotra, przytoczonej już w paragrafie 3, mamy się uzbroić „w tę samą dyspozycję psychiczną”, którą odznaczał się Jezus (1 Piotra 4:1).
10 Piotr pierwotnie użył tu greckiego słowa ennoia, które w Chrześcijańskich Pismach Greckich występuje tylko dwa razy. Chociaż niektórzy tłumacze oddają je przez „umysł”, to jednak nie spotykamy w tym miejscu powszechniejszego greckiego odpowiednika „umysłu”, jakim jest wyraz nous. Wobec tego Piotr, pisząc w natchnieniu, miał chyba na myśli coś szczególnego, skoro wolał się posłużyć tamtym rzadziej używanym określeniem. Wybitny grecysta W.E. Vine twierdzi, że ennoia „oznacza zamiar, intencję, plan”. Greek-English Lexicon (Leksykon grecko-angielski) J.H. Thayera definiuje to słowo jako „sposób myślenia i odczuwania”.
11. Czego możemy się nauczyć z przykładu Jezusa, jeśli chodzi o sposób korzystania z życia?
11 Tryb postępowania Jezusa nacechowany ofiarnością, wyraźnie ukazał jego zamiary, czyli plan działania. Nie prowadził on lekkomyślnego życia, nie uganiał się tylko za przyjemnościami bądź uciechami. Rozumiał, że nie w tym celu zrezygnował z poprzedniego życia w niebie, żeby przetrwonić kilka lat na ziemi na samolubnych dążeniach. (Zobacz dla przeciwstawienia Księgę Rodzaju 6:1, 2, 4 i List Judy 6). Dlatego oświadczył: „Zstąpiłem z nieba nie po to, aby czynić wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał” (Jana 6:38). Jezus służył sprawie swego Ojca z niepodzielnym oddaniem; zawsze ją stawiał ponad własną wolę — aż do haniebnej śmierci (Łuk. 22:42).
12, 13. (a) Jak Jezus dał wyraz swemu usposobieniu przy studni Jakuba? (b) Co miał na myśli, gdy powiedział: „Mam do jedzenia pokarm, o którym nie wiecie”?
12 Syn Boży nawet wtedy, gdy był zmęczony i głodny, ujawniał niezmiennie to samo zapatrywanie na wolę swego Ojca. Przy pewnej sposobności spoczął przy studni Jakuba, podczas gdy jego uczniowie poszli po żywność. Zamiast sobie pozwolić na zasłużoną drzemkę do ich powrotu, wytężył siły, by spełniać wolę Bożą. Podjął działanie niezwykłe dla Żyda: nawiązał rozmowę z Samarytanką. Otworzył jej oczy, by poznała prawdziwego Boga. W rezultacie „wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu [tej] kobiety” (Jana 4:6-26, 39-42, Biblia Tysiąclecia).
13 Kiedy uczniowie powrócili, zaczęli go zachęcać do posiłku. Co im odpowiedział? „Mam do jedzenia pokarm, o którym nie wiecie”. Poczuli się zakłopotani taką jego reakcją, dopóki nie dodał: „Dla mnie pokarmem jest wykonywanie woli Tego, który mnie posłał, i dokończenie Jego dzieła”. Najwyraźniej Jezus znajdował przyjemność w poddaniu się woli Ojca. Potrafił się tym pokrzepić; w rezultacie odczuwał niekłamane zadowolenie, tak jak po spożyciu smacznego posiłku. Jeżeli chcemy mieć życie naprawdę wypełnione, nie możemy zrobić nic lepszego, jak tylko iść za przykładem Jezusa Chrystusa (Jana 4:32-38).
OWOCE USPOSOBIENIA CHRYSTUSOWEGO
14. Czego nam potrzeba, żebyśmy mogli wykazywać usposobienie Chrystusa? Zilustruj to przykładem.
14 Jak powinno odbić się na nas posiadanie dyspozycji psychicznej Chrystusa? Jeżeli nauczymy się myśleć jak Chrystus, nabędziemy siły wewnętrznej, która nas poprowadzi ku czynieniu tego, co w podobnych okolicznościach uczyniłby Jezus (Łuk. 22:42; Efez. 4:23, 24). Siła ta nie będzie po prostu rezultatem strachu przed karą, na przykład przed krytyką ze strony starszych w zborze, ale raczej wynikiem szczerego doceniania praw i zasad Jehowy. Można się tu powołać na postawę człowieka, który się stosuje do przepisów ruchu drogowego jedynie wtedy, gdy w polu widzenia znajduje się policjant — ulega tylko zewnętrznemu wpływowi. Kto jednak ceni sobie życie, miłuje bliźnich i dostrzega słuszność istnienia przepisów ruchu, ten będzie ich posłusznie przestrzegał z samego szacunku dla prawa. Odczuwa silny bodziec wewnętrzny (Ps. 51:12, Biblia warszawska).
15. (a) Co dowodzi, że Jezus miał wewnętrzną siłę pobudzającą jego umysł? (Efez. 4:23). (b) Jakie przykłady prawości świadczą o tym, iż współcześni chrześcijanie mają dyspozycję psychiczną Chrystusa?
15 Jezus miał tę wewnętrzną ‛siłę pobudzającą umysł’.
-