Środa 27 marca
Szukajcie najpierw Królestwa (Mat. 6:33).
Uczniowie byli bardzo zasmuceni śmiercią Jezusa. Nie tylko stracili ukochanego przyjaciela, ale też czuli, jakby stracili nadzieję (Łuk. 24:17-21). Kiedy jednak Jezus się im ukazał, poświęcił czas na to, żeby wyjaśnić im swoją rolę w spełnianiu się proroctw biblijnych. Zlecił im również ważną pracę (Łuk. 24:26, 27, 45-48). Zanim wstąpił do nieba, smutek uczniów zamienił się w wielką radość. Byli szczęśliwi, że ich Mistrz żyje i że jest gotowy pomagać im wywiązać się z nowego zadania. Pobudzani radością, stale wysławiali Jehowę (Łuk. 24:52, 53; Dzieje 5:42). Jeśli mamy naśladować uczniów Jezusa, Królestwo Boże musi odgrywać kluczową rolę w naszym życiu. Chociaż potrzebujemy wytrwałości, żeby stale służyć Jehowie, On obiecuje, że obficie nam za to pobłogosławi (Prz. 10:22). w23.01 ss. 30, 31, ak. 15, 16
Czytanie Biblii w okresie Pamiątki:
(wydarzenia przed zachodem słońca: 16 nisan) Marka 16:2-8
Czwartek 28 marca
Do prochu wrócisz (Rodz. 3:19).
Z pewnością nie chcemy powtórzyć błędu, który popełnili Adam i Ewa. Możemy tego uniknąć, kiedy będziemy zdobywać wiedzę o Jehowie, doceniać Jego przymioty i wnikać w Jego sposób myślenia. Dzięki temu nasza miłość do Niego się pogłębi. Pomyślmy o Abrahamie. Bardzo kochał Jehowę. Nawet jeśli czasem trudno mu było zrozumieć Jego decyzje, był posłuszny i starał się lepiej Go poznać. Na przykład kiedy dowiedział się, że Jehowa zamierza zniszczyć Sodomę i Gomorę, na początku obawiał się, że ‛Sędzia całej ziemi mógłby uśmiercić prawego razem z niegodziwym’. Dla Abrahama było to nie do pomyślenia. Dlatego pokornie pytał o to Jehowę, a On cierpliwie mu odpowiadał. W końcu Abraham zdał sobie sprawę, że Jehowa bada pobudki każdego człowieka i nigdy nie karze osób niewinnych (Rodz. 18:20-32). w22.08 s. 28, ak. 9, 10
Piątek 29 marca
Człowiek godny zaufania dochowuje tajemnicy (Prz. 11:13).
Po tym, jak w 455 roku p.n.e. namiestnik Nehemiasz odbudował mury Jerozolimy, szukał odpowiedzialnych mężczyzn, którzy zadbaliby o miasto. Wybrał między innymi Chananiasza, dowódcę Twierdzy. Biblia opisuje go jako kogoś, kto zasługiwał na ogromne zaufanie i „bał się Boga bardziej niż wielu innych” (Nehem. 7:2). Chananiasz kochał Jehowę i nie chciał Go zawieść, dlatego poważnie podchodził do powierzonych mu zadań. Takie nastawienie pomoże również nam być godnymi zaufania w służbie dla Boga. Zwróćmy uwagę na przykład Tychika — zaufanego towarzysza apostoła Pawła. Paweł mógł na nim polegać i nazwał go „wiernym sługą” (Efez. 6:21, 22). Paweł nie tylko ufał, że przekaże on listy braciom w Efezie i Kolosach, ale też że pokrzepi ich i zachęci. Obecnie Tychika przypominają wierni i godni zaufania mężczyźni, którzy dbają o nasze potrzeby duchowe (Kol. 4:7-9). w22.09 ss. 9, 10, ak. 5, 6