Piątek 29 marca
Człowiek godny zaufania dochowuje tajemnicy (Prz. 11:13).
Po tym, jak w 455 roku p.n.e. namiestnik Nehemiasz odbudował mury Jerozolimy, szukał odpowiedzialnych mężczyzn, którzy zadbaliby o miasto. Wybrał między innymi Chananiasza, dowódcę Twierdzy. Biblia opisuje go jako kogoś, kto zasługiwał na ogromne zaufanie i „bał się Boga bardziej niż wielu innych” (Nehem. 7:2). Chananiasz kochał Jehowę i nie chciał Go zawieść, dlatego poważnie podchodził do powierzonych mu zadań. Takie nastawienie pomoże również nam być godnymi zaufania w służbie dla Boga. Zwróćmy uwagę na przykład Tychika — zaufanego towarzysza apostoła Pawła. Paweł mógł na nim polegać i nazwał go „wiernym sługą” (Efez. 6:21, 22). Paweł nie tylko ufał, że przekaże on listy braciom w Efezie i Kolosach, ale też że pokrzepi ich i zachęci. Obecnie Tychika przypominają wierni i godni zaufania mężczyźni, którzy dbają o nasze potrzeby duchowe (Kol. 4:7-9). w22.09 ss. 9, 10, ak. 5, 6
Sobota 30 marca
Miłość zakrywa mnóstwo grzechów (1 Piotra 4:8).
Józef przez 13 lat przechodził ciężkie próby. Mógłby się zastanawiać, czy Jehowa naprawdę go kocha i czy go nie porzucił. Ale się nie rozgoryczył. Nie utracił trzeźwości umysłu i zachowywał spokój. Kiedy miał możliwość zemścić się na swoich braciach, nie zrobił tego, ale okazał im miłość i im przebaczył (Rodz. 45:4, 5). Pomogło mu w tym rozsądne myślenie. Zamiast skupiać się na swoich problemach, widział szerszy obraz — brał pod uwagę zamierzenie Jehowy (Rodz. 50:19-21). Czego się z tego uczymy? Jeśli zostałeś źle potraktowany, nie obrażaj się na Jehowę. Nie myśl, że cię porzucił. Rozmyślaj raczej nad tym, jak pomaga ci okazywać w tej próbie wytrwałość. Poza tym staraj się przykrywać niedoskonałość innych miłością. w22.11 s. 21, ak. 4
Niedziela 31 marca
Wszelkie władze będą im służyć i okazywać posłuszeństwo (Dan. 7:27).
Prorok Daniel dostał wizje, które wyraźnie pokazywały, że Jehowa swoją władzą zdecydowanie przewyższa wszelkich innych władców. Najpierw Daniel zobaczył cztery potężne bestie, które symbolizują dawne i obecne potęgi światowe: Babilon, Medo-Persję, Grecję, cesarstwo rzymskie i jego współczesną odrośl — anglo-amerykańskie mocarstwo światowe (Dan. 7:1-3, 17). Potem Daniel zobaczył Jehowę Boga siedzącego na sędziowskim tronie w niebie (Dan. 7:9, 10). Bóg odbierze ludziom władzę i przekaże ją komuś, kto na to zasługuje i ma większą moc. Komu? Komuś, kto jest „podobny do syna człowieczego”, czyli Jezusowi Chrystusowi, oraz „świętym Najwyższego” — 144 000 osób, które będą rządzić „już na zawsze” (Dan. 7:13, 14, 18). Jehowa rzeczywiście jest „Najwyższy”. To, co Daniel zobaczył w wizji, pokrywa się z tym, co powiedział wcześniej: „Bóg niebios (...) usuwa i ustanawia królów” (Dan. 2:19-21). w22.10 ss. 14, 15, ak. 9-11