Jehowa ‛policzył nawet wasze włosy na głowie’

„Ani jeden z nich [wróbli] nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca. Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone” (MATEUSZA 10:29, 30).

 1, 2. (a) Dlaczego Hiob czuł się opuszczony przez Boga? (b) Czy słowa Hioba oznaczały, że zwrócił się przeciwko Jehowie? Objaśnij to szerzej.

„WOŁAM do Ciebie, a nie odpowiadasz, staję przed Tobą, a nie zważasz. Stałeś się okrutny dla mnie, mocą Twojej ręki mnie prześladujesz”. Człowiek, który wypowiedział te słowa, przeżywał wielką udrękę. Został doszczętnie ograbiony, w dramatycznych okolicznościach stracił wszystkie dzieci, a w końcu zapadł na odrażającą chorobę. Mężczyzną tym był Hiob, a pasmo jego straszliwych cierpień opisano w Biblii dla naszego pożytku (Hioba 30:20, 21, Miłosz).

² Ze słów Hioba można by wywnioskować, że zwrócił się przeciwko Bogu. Wcale jednak tak nie było. Hiob po prostu mówił z głębi zbolałego serca (Hioba 6:2, 3). Nie wiedząc, iż sprawcą jego udręk jest Szatan, błędnie mniemał, że Bóg go opuścił. W pewnym momencie zapytał nawet Jehowę: „Czemu zakrywasz swe oblicze i uważasz mnie za swego nieprzyjaciela?” (Hioba 13:24).a

 3. Jakie myśli mogą nam przychodzić do głowy, gdy przeżywamy jakieś trudności?

³ Dzisiaj wielu sług Jehowy zmaga się z ustawicznymi trudnościami na skutek wojen, niepokojów politycznych i społecznych, klęsk żywiołowych, podeszłego wieku, chorób, ubóstwa czy oficjalnego zakazu naszej działalności. Być może ty także przeżywasz z jakiegoś powodu ciężkie chwile i niekiedy odnosisz wrażenie, że Jehowa ‛zakrywa przed tobą swe oblicze’. Dobrze znasz wypowiedź z Ewangelii według Jana 3:16: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna”. Ale nie widząc najmniejszych szans na poprawę sytuacji, możesz się zastanawiać: „Czy Bóg naprawdę kocha również mnie? Czy widzi, co przeżywam? Czy troszczy się o mnie jako jednostkę?”

 4. Z jaką uciążliwą trudnością zmagał się Paweł i jak my moglibyśmy się czuć w podobnej sytuacji?

⁴ Pomyśl o tym, co spotkało apostoła Pawła. „Został mi w ciało dany cierń, anioł Szatana, by mnie policzkował” — napisał, a następnie dodał: „W tej sprawie trzy razy upraszałem Pana, żeby to ode mnie odstąpiło”. Jehowa słyszał prośby Pawła, ale dał mu do zrozumienia, że nie uwolni go od tego problemu w cudowny sposób. Apostoł musiał zaufać, iż Bóg doda mu sił do radzenia sobie z tym ‛cierniem w ciele’ (2 Koryntian 12:7-9).b Może podobnie jak Paweł zmagasz się z jakimś uporczywym problemem i wskutek tego się zastanawiasz: „Czyżby to, że Jehowa zdaje się nie podejmować żadnych działań w związku z moją sytuacją, oznaczało, iż o niej nie wie lub się o mnie nie troszczy?” W żadnym wypadku! Głęboką troskę Jehowy o każdego z Jego wiernych sług podkreślił Jezus, gdy wkrótce po wybraniu apostołów skierował do nich pewną zachętę. Zobaczmy, jak obecnie może ona pokrzepiać również nas.

„Nie bójcie się” — dlaczego?

 5, 6. (a) Jak Jezus rozproszył obawy apostołów przed tym, co ich czekało? (b) Jak Paweł dał wyraz swemu przekonaniu, że Jehowa się o niego troszczy?

⁵ Apostołowie otrzymali od Jezusa nadzwyczajną moc — między innymi „władzę nad duchami nieczystymi, żeby je wypędzali i żeby leczyli wszelką dolegliwość oraz wszelką niemoc”. Nie znaczyło to jednak, że ich życie miało być usłane różami. Wręcz przeciwnie, Jezus szczegółowo opisał czekające ich próby i trudności. Mimo to wezwał ich: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy, ale raczej bójcie się tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie” (Mateusza 10:1, 16-22, 28).

⁶ Chcąc uświadomić apostołom, że nie powinni się lękać, Jezus podał im dwa przykłady. Powiedział: „Czy nie sprzedaje się dwóch wróbli za monetę małej wartości? A przecież ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca. Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: Jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Mateusza 10:29-31). Zauważmy, że Jezus powiązał nieustraszone znoszenie przeciwności z zapewnieniem, iż Jehowa troszczy się o każdego z nas z osobna. Właśnie taką ufność najwyraźniej żywił apostoł Paweł, który napisał: „Jeśli Bóg jest za nami, któż będzie przeciwko nam? Ten, który nawet własnego Syna nie oszczędził, lecz wydał go za nas wszystkich, jakże by też nie miał wraz z nim życzliwie dać nam wszystkiego innego?” (Rzymian 8:31, 32). Bez względu na to, z czym się borykasz, ty też możesz być przekonany, że dopóki pozostajesz lojalny wobec Jehowy, On się o ciebie troszczy. Uświadomimy sobie to jeszcze wyraźniej, gdy bliżej przyjrzymy się zachęcie, której Jezus udzielił apostołom.

Wartość wróbla

 7, 8. (a) Jak w czasach Jezusa postrzegano wróble? (b) Dlaczego w Mateusza 10:29 użyto zdrobniałej formy greckiego słowa oznaczającego wróble?

⁷ Przykłady podane przez Jezusa dobitnie ukazują troskę Jehowy o każdego z Jego czcicieli. Zajmijmy się najpierw wróblami. W czasach Jezusa ptaki te służyły za pożywienie, ale ponieważ zagrażały uprawom, uważano je za szkodniki. Były tak pospolite i tanie, że dwie sztuki kosztowały mniej niż równowartość dzisiejszych piętnastu groszy. Za dwukrotnie większą sumę można było kupić nie cztery, ale pięć wróbli — ostatniego dodawano za darmo, jak gdyby nie przedstawiał żadnej wartości! (Łukasza 12:6).

⁸ Pomyślmy też o rozmiarach tego ptaka. W porównaniu z wieloma innymi ptakami nawet dorosły wróbel jest raczej niewielki. A greckie słowo przetłumaczone w Ewangelii według Mateusza 10:29 na „wróble” oznacza małe osobniki. Jezus najwyraźniej chciał, by jego apostołowie wyobrazili sobie najmniej znaczącego wróbelka. Jak powiedziano w pewnym dziele, „Jezus mówi o bardzo małym ptaku i w dodatku używa formy zdrobniałej!” (Zobacz też Biblię gdańską).

 9. Co Jezus dobitnie ukazał za pomocą przykładu o wróblach?

⁹ Przykład Jezusa o wróblach ilustruje bardzo ważną rzecz: to, co ludziom wydaje się bezwartościowe, dla Jehowy Boga ma znaczenie. Jezus dodatkowo podkreślił tę prawdę, mówiąc, że nawet wróbelek „nie spadnie na ziemię” bez wiedzy Jehowy.c Wniosek jest oczywisty. Jeżeli Jehowa Bóg zauważa malutkiego i najmniej znaczącego ptaszka, to o ileż bardziej przejmuje się losem człowieka, który z własnej woli Mu służy!

10. Jaką wymowę mają słowa: „Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone”?

¹⁰ Zaraz po podaniu unaocznienia o wróblach Jezus powiedział: „Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone” (Mateusza 10:30). To krótkie, ale bardzo treściwe stwierdzenie uwypukla znaczenie wcześniejszego przykładu. Człowiek ma na głowie przeciętnie około 100 000 włosów. Pojedynczy włos nie różni się specjalnie od pozostałych i raczej nie przykuwa naszej uwagi. Ale Jehowa Bóg wszystkie je dostrzega i zna ich liczbę. Czy jest więc w naszym życiu coś, o czym mógłby nie wiedzieć? Z pewnością dobrze zna niepowtarzalną strukturę każdego ze swych sług. On nawet „widzi, jakie jest serce” (1 Samuela 16:7).

11. Jak Dawid dał wyraz przekonaniu, że Jehowa troszczy się o niego osobiście?

¹¹ Dawid, któremu życie nie szczędziło zmartwień, był przekonany, że Bóg zwraca na niego uwagę. Napisał: „Jehowo, przebadałeś mnie na wskroś i mnie znasz. Tyś poznał moje siadanie i moje wstawanie. Tyś z daleka rozważył moją myśl” (Psalm 139:1, 2). Ty także możesz być pewien, że Jehowa zna ciebie osobiście (Jeremiasza 17:10). Nie zakładaj z góry, że znaczysz zbyt mało, by dostrzegły cię Jego wszystkowidzące oczy!

‛Zbierz moje łzy w swym bukłaku’

12. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa dobrze wie, z jakimi przeciwnościami stykają się Jego słudzy?

¹² Jehowa nie tylko zna każdego ze swych sług, ale też doskonale wie, z jakimi stykają się przeciwnościami. Na przykład kiedy Izraelici byli ciemiężeni jako niewolnicy, Jehowa powiedział Mojżeszowi: „Zaiste widziałem uciśnienie mego ludu, który jest w Egipcie, i słyszałem ich krzyk z powodu tych, którzy ich poganiają do pracy; gdyż dobrze znam boleści, jakich doznają” (Wyjścia 3:7). Jakże krzepi nas świadomość, że gdy znosimy jakąś próbę, Jehowa to widzi i słyszy nasze błagania! Z całą pewnością nie pozostaje obojętny na nasze cierpienia.

13. Co dowodzi, że Jehowa naprawdę darzy swych sług tkliwymi uczuciami?

¹³ Troska Jehowy o tych, z którymi łączy Go bliska więź, przejawiła się także w Jego uczuciach do Izraelitów. Chociaż często cierpieli wskutek własnej krnąbrności, Izajasz tak napisał o reakcji Jehowy: „Podczas całej ich udręki odczuwał udrękę” (Izajasza 63:9). Jako wierny sługa Boży możesz więc być pewien, że gdy z jakiegoś powodu cierpisz, Jehowa także odczuwa ból. Czyż nie jest to bodziec do nieustraszonego znoszenia przeciwności i dalszego służenia Mu ze wszystkich sił? (1 Piotra 5:6, 7).

14. W jakich okolicznościach powstał Psalm 56?

¹⁴ Król Dawid przekonał się o troskliwości i współczuciu Jehowy i dobitnie dał temu wyraz w Psalmie 56. Skomponował go, gdy uciekał przed królem Saulem czyhającym na jego życie. Dawid umknął do Gat, ale kiedy został rozpoznany przez Filistynów, zaczął się obawiać utraty wolności. Napisał: „Wrogowie moi szarpali przez cały dzień, bo wielu wojuje ze mną wyniośle”. Zagrożony, zwrócił się do Jehowy: „Przez cały dzień szkodzą moim osobistym sprawom; wszystkie ich myśli są przeciwko mnie — ku złemu” (Psalm 56:2, 5).

15. (a) Co miał na myśli Dawid, gdy prosił, by Jehowa zebrał jego łzy w bukłaku lub w księdze? (b) Czego możemy być pewni, gdy przechodzimy próby wiary?

¹⁵ Następnie w Psalmie 56:8 Dawid zawarł intrygujące słowa: „Sam oznajmiłeś, że jestem uciekinierem. Racz zebrać moje łzy w swym bukłaku. Czyż nie ma ich w twojej księdze?” Jakże wzruszający opis czułej troski Jehowy! W trudnych chwilach możemy wołać do Niego ze łzami. Robił tak nawet doskonały człowiek, Jezus (Hebrajczyków 5:7). Dawid był przekonany, że Jehowa go obserwuje i będzie pamiętał o jego udręce — jego łzy niejako zachowa w bukłaku lub zapisze w księdze.d Czy nie masz czasem wrażenia, że swymi łzami zapełniłbyś taki bukłak lub wiele stron takiej księgi? Jeśli tak, to możesz czerpać pociechę z biblijnego zapewnienia: „Jehowa jest blisko tych, którzy serce mają złamane, a zdruzgotanych na duchu wybawia” (Psalm 34:18).

Nawiązanie zażyłej więzi z Bogiem

16, 17. (a) Skąd wiemy, że Jehowie nie są obojętne problemy Jego ludu? (b) Co Jehowa uczynił, aby umożliwić ludziom nawiązanie z Nim zażyłej więzi?

¹⁶ Okoliczność, że Jehowa policzył ‛nawet nasze włosy na głowie’, uświadamia nam, iż mamy zaszczyt służyć niezwykle czułemu i troskliwemu Bogu. Chociaż na obiecany nowy świat, w którym nie będzie bólu i cierpień, musimy jeszcze poczekać, Jehowa już teraz czyni dla swego ludu zdumiewające rzeczy. Dawid napisał: „Zażyła więź z Jehową jest udziałem tych, którzy się go boją, a także jego przymierze, by dać im je poznać” (Psalm 25:14).

¹⁷ „Zażyła więź z Jehową” — już sama myśl o tym zdaje się przerastać wyobrażenia niedoskonałych ludzi! Tymczasem Jehowa zaprasza swych bogobojnych sług, by zagościli w Jego namiocie (Psalm 15:1-5). A co czyni dla swych gości? Zgodnie ze słowami Dawida daje im poznać swoje przymierze. Za pośrednictwem proroków Jehowa wyjawia im swą „poufną sprawę”, żeby znali Jego zamierzenia i wiedzieli, jak mogą dostosować do nich swe życie (Amosa 3:7).

18. Skąd wiadomo, że Jehowa pragnie, byśmy nawiązali z Nim bliską więź?

¹⁸ Jakże nas krzepi świadomość, że mimo swej niedoskonałości możemy nawiązać zażyłe stosunki z Najwyższym — Jehową Bogiem. On zresztą nas do tego zachęca. W Biblii czytamy: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:8). Jehowa pragnie, byśmy nawiązali z Nim bliską więź. W tym celu poczynił nawet pewne kroki. Drogę do zadzierzgnięcia przyjaźni z wszechmocnym Bogiem otworzyła nam Jezusowa ofiara okupu. Biblia wyjaśnia: „My zaś miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4:19).

19. Jak wytrwałość umacnia naszą więź z Jehową?

¹⁹ Ta zażyła więź jeszcze bardziej się zacieśnia, gdy wytrwale znosimy niesprzyjające okoliczności. Uczeń Jakub napisał: „Wytrwałość niech dopełni swego dzieła, abyście byli zupełni i pod każdym względem zdrowi, w niczym nie mając braków” (Jakuba 1:4). Jakiego „dzieła” dopełniamy swą wytrwałością? Wróćmy do ‛ciernia w ciele’ Pawła. Co apostoł osiągnął wytrwałym znoszeniem tej sytuacji? On sam tak o tym napisał: „Najchętniej więc będę się chlubił raczej ze swoich słabości, aby moc Chrystusa pozostawała nade mną niczym namiot. Dlatego znajduję upodobanie w słabościach, w zniewagach, w potrzebach, w prześladowaniach i trudnościach — dla Chrystusa. Bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny” (2 Koryntian 12:9, 10). Paweł przekonał się, że Jehowa udziela potrzebnej siły — „mocy wykraczającej poza to, co normalne” — dzięki czemu zdołał wytrwać. A to z kolei jeszcze bardziej przybliżyło go do Chrystusa i Jehowy Boga (2 Koryntian 4:7; Filipian 4:11-13).

20. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa będzie nas wspierał i pokrzepiał w trudnych chwilach?

²⁰ Niewykluczone, że Jehowa dopuszcza, byś w dalszym ciągu znosił próby. Weź sobie zatem do serca Jego obietnicę skierowaną do wszystkich, którzy się Go boją: „Nie pozostawię cię ani nie opuszczę” (Hebrajczyków 13:5). Ty także możesz zaznać takiego wsparcia i pokrzepienia. Jehowa ‛nawet policzył twoje włosy na głowie’. Widzi twoją wytrwałość. Czuje twój ból. Szczerze się o ciebie troszczy. I nigdy nie zapomni ‛o twojej pracy oraz o miłości, którą okazałeś jego imieniu’ (Hebrajczyków 6:10).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Co może sprawić, że ktoś poczuje się opuszczony przez Boga?

• Czego się uczymy z przykładów Jezusa o wróblach oraz o policzeniu naszych włosów na głowie?

• Co znaczy zapewnienie, że Jehowa zbiera nasze łzy w „bukłaku” lub je zapisuje w „księdze”?

• Jak możemy nawiązać „zażyłą więź z Jehową”?

[Ilustracja na stronie 22]

Dlaczego Jehowa nie uwolnił Pawła od ‛ciernia w ciele’?

[Ilustracja na stronie 23]

Czego możemy się nauczyć z przykładu Jezusa o wróblach?

[Prawa własności]

© J. Heidecker/​VIREO

[Ilustracja na stronie 25]

Dzięki regularnemu czytaniu Biblii możemy się umacniać w przekonaniu, że Bóg troszczy się o każdego z nas