ich to jednak od powierzenia obowiązków prawnych oraz administracyjnych wykwalifikowanym nadzorcom należącym do „drugich owiec”. W gruncie rzeczy pozwala to członkom Ciała Kierowniczego poświęcić więcej czasu na „modlitwę i usługiwanie słowem” (Dzieje 6:4).

Dopóki pozwolą na to warunki istniejące na świecie, Ciało Kierownicze, które reprezentuje „niewolnika wiernego i roztropnego”, będzie w dalszym ciągu posługiwać się różnymi osobami prawnymi. Narzędzia te, choć wygodne, bynajmniej nie są niezastąpione. Gdyby jakaś korporacja została rozwiązana urzędowym dekretem, dzieło głoszenia i tak będzie kontynuowane. Nawet dzisiaj w krajach, w których na tę działalność nałożono ograniczenia i nie mamy żadnych przedstawicieli prawnych, orędzie Królestwa jest ogłaszane, przybywają nowi uczniowie i teokracja się rozrasta. Dzieje się tak dlatego, że Świadkowie Jehowy sadzą i nawadniają, a ‛Bóg daje wzrost’ (1 Koryntian 3:6, 7).

Gdy myślimy o przyszłości, jesteśmy przekonani, że Jehowa dalej będzie zaspokajał duchowe i materialne potrzeby swojego ludu. Wraz ze swym Synem, Jezusem Chrystusem, będą udzielać z nieba kierownictwa i wsparcia potrzebnego do dokończenia dzieła głoszenia o Królestwie. Oczywiście wszystkie osiągnięcia sług Bożych są dokonywane ‛nie wojskiem, nie mocą, lecz duchem Jehowy’ (Zachariasza 4:6). Dlatego modlimy się do Jehowy o pomoc, wiedząc, że dzięki sile udzielanej przez Niego zdołamy zrealizować dzieło, które zlecił nam do wykonania w obecnym czasie końca!

Ogłoszenie specjalne

DNIA 7 października 2000 roku na zakończenie dorocznego walnego zgromadzenia Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica przewodniczący tego spotkania, John E. Barr z Ciała Kierowniczego, podał specjalne ogłoszenie. Nawiązywało ono do przemówień wygłoszonych wcześniej przez Teodora Jaracza i Daniela Sydlika (patrz strony 12-16 oraz 28-31 niniejszego czasopisma).

Brat Barr zwrócił uwagę na bardzo istotny szczegół: „‚Niewolnikowi wiernemu i roztropnemu’ i jego Ciału Kierowniczemu powierzono sprawy wznioślejsze i znacznie rozleglejsze niż zadania zlecone korporacjom prawnym. W statutach każdej z nich wyłuszczono cele o ograniczonym zasięgu. Natomiast klasę wiernego niewolnika nasz Mistrz, Jezus Chrystus, ustanowił nad całym swym ‚mieniem’, czyli nad ziemskimi sprawami Królestwa” (Mateusza 24:45-47).

Mówiąc o korporacji pensylwańskiej, brat Barr dodał: „Pensylwańskie Towarzystwo Biblijne i Traktatowe — Strażnica od chwili powołania go do istnienia w roku 1884 odgrywało ważną rolę w naszej nowożytnej historii. Mimo to jest tylko narzędziem prawnym, używanym stosownie do potrzeb przez ‚niewolnika wiernego i roztropnego’”.

W swoich wykładach bracia Sydlik i Jaracz wyjaśnili, że „niewolnik wierny i roztropny”, choć powierzono mu całe ziemskie mienie Pana, nie wahał się przed zleceniem określonych rutynowych zadań administracyjnych wykwalifikowanym mężczyznom spośród „drugich owiec” (Jana 10:16). Nie ma też żadnego biblijnego powodu, by obstawać przy tym, iż każdy członek zarządu korporacji prawnych używanych przez Świadków Jehowy musi być namaszczonym chrześcijaninem.

Brat Barr oznajmił obecnym, że niedawno pewni członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy dobrowolnie zrezygnowali z funkcji członków zarządu i prezydiów wszystkich korporacji, którymi posługuje się „niewolnik wierny i roztropny” w USA. Na ich miejsce wybrano godnych zaufania braci z klasy drugich owiec.

Jest to naprawdę pożyteczna decyzja. Pozwala członkom Ciała Kierowniczego poświęcić więcej czasu na przygotowywanie pokarmu duchowego i zajmowanie się w inny sposób potrzebami duchowymi ogólnoświatowej społeczności braci.

Na zakończenie przewodniczący powiedział przejętym słuchaczom: „Chociaż doświadczonym nadzorcom powierzono rozmaite obowiązki prawne oraz administracyjne, (...) każdy z nich usługuje pod duchowym przewodnictwem Ciała Kierowniczego. (...) Wszyscy prosimy w modlitwie Jehowę o pobłogosławienie naszych wspólnych wysiłków na rzecz spełniania Jego woli — ku czci i chwale Jego wzniosłego imienia”.