អេសេគាល
១២ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ២ «កូនមនុស្សអើយ! អ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងចំណោមពូជពង្សមនុស្សដែលបះបោរប្រឆាំង។ ពួកគេមានភ្នែក តែមើលមិនឃើញ។ ពួកគេមានត្រចៀក តែស្ដាប់មិនឮទេ+ ព្រោះពួកគេជាពូជពង្សមនុស្សដែលបះបោរប្រឆាំង។+ ៣ ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ! ចូររៀបចំបង្វេចសម្រាប់ធ្វើដំណើរនិរទេសចុះ។ នៅពេលថ្ងៃកាលពួកគេកំពុងមើលអ្នក អ្នកត្រូវធ្វើដំណើរដូចជាត្រូវគេនិរទេស គឺចេញពីផ្ទះអ្នកទៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ ទោះជាពួកគេជាពូជពង្សមនុស្សដែលបះបោរប្រឆាំងក្ដី ប្រហែលជាពួកគេនឹងកត់សម្គាល់អំពីរឿងនេះ។ ៤ នៅពេលថ្ងៃ ចូរយកបង្វេចសម្រាប់ការនិរទេសចេញមកនៅចំពោះមុខពួកគេ ហើយនៅពេលល្ងាចអ្នកត្រូវធ្វើដំណើរចេញទៅ ធ្វើដូចជាបុគ្គលម្នាក់ត្រូវគេនិរទេសទៅស្រុកឆ្ងាយ។+
៥ «អ្នកត្រូវចោះទម្លុះជញ្ជាំងនៅចំពោះមុខពួកគេ រួចយកបង្វេចរបស់អ្នកចេញតាមនោះ។+ ៦ កាលពួកគេកំពុងមើលអ្នកនៅឡើយ អ្នកត្រូវដាក់បង្វេចលើស្មា រួចចេញទៅទាំងយប់ងងឹត។ ចូរគ្របមុខអ្នកដើម្បីកុំឲ្យមើលដីឃើញ ព្រោះខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកធ្វើជាសញ្ញាសម្គាល់ដល់ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែល»។+
៧ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ធ្វើដូចដែលលោកបានបង្គាប់។ នៅពេលថ្ងៃ ខ្ញុំយកបង្វេចសម្រាប់ការនិរទេសចេញ។ នៅពេលល្ងាច ខ្ញុំបានចោះទម្លុះជញ្ជាំងដោយដៃ ហើយដល់យប់ងងឹត ខ្ញុំបានយកបង្វេចរបស់ខ្ញុំដាក់លើស្មា រួចចេញទៅ នៅចំពោះមុខពួកគេ។
៨ លុះព្រឹកឡើង ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ៩ «កូនមនុស្សអើយ! តើពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលជាពូជពង្សមនុស្សដែលបះបោរប្រឆាំងបានសួរអ្នកទេថា៖ ‹តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វី?›។ ១០ ចូរប្រាប់ពួកគេថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «នេះជាការព្រមានដល់មេដឹកនាំ+ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនិងពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលរស់នៅក្នុងក្រុងនោះ»›។
១១ «ចូរនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំជាសញ្ញាសម្គាល់ដល់អ្នករាល់គ្នា។+ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានធ្វើយ៉ាងណា ពួកគេនឹងត្រូវបង្ខំឲ្យធ្វើយ៉ាងនោះដែរ។ ពួកគេនឹងត្រូវចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយ ហើយនឹងត្រូវនិរទេស។+ ១២ មេដឹកនាំដែលនៅក្នុងចំណោមពួកគេ នឹងដាក់បង្វេចលើស្មា រួចចេញទៅទាំងយប់ងងឹត។ គាត់នឹងចោះទម្លុះជញ្ជាំងកំពែង ហើយលីបង្វេចចេញតាមនោះ។+ គាត់នឹងគ្របមុខខ្លួនមើលដីមិនឃើញឡើយ›។ ១៣ ខ្ញុំនឹងបោះសំណាញ់លើគាត់ ហើយគាត់នឹងជាប់សំណាញ់ខ្ញុំ។+ រួចខ្ញុំនឹងនាំគាត់ទៅស្រុកបាប៊ីឡូន គឺទៅស្រុករបស់ពួកខាល់ដេ។ ប៉ុន្តែ គាត់នឹងមិនឃើញស្រុកនោះទេ ហើយគាត់នឹងស្លាប់នៅទីនោះ។+ ១៤ ឯពួកអ្នកដែលនៅជុំវិញគាត់ គឺទាំងជំនួយការ ទាំងពលទាហាន ពួកគេនឹងត្រូវខ្ញុំធ្វើឲ្យខ្ចាត់ខ្ចាយទៅគ្រប់ទិសទី។+ រួចខ្ញុំនឹងហូតដាវដេញតាមប្រហារពួកគេ។+ ១៥ នោះពួកគេនឹងដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា ពេលដែលខ្ញុំបណ្ដេញពួកគេទៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា និងធ្វើឲ្យពួកគេខ្ចាត់ខ្ចាយទៅស្រុកឯទៀត។ ១៦ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេមួយចំនួន រួចជីវិតពីសង្គ្រាម ការអត់ឃ្លាន និងរោគរាតត្បាត ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចប្រាប់អំពីអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមរបស់ខ្លួន ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិដែលពួកគេនឹងទៅរស់នៅនោះ។ ក្រោយមក ពួកគេនឹងដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា»។
១៧ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ១៨ «កូនមនុស្សអើយ! អ្នកត្រូវបរិភោគនំប៉័ងដោយភ័យញាប់ញ័រ ហើយត្រូវផឹកទឹកដោយខ្វល់ចិត្តនិងថប់បារម្ភ។+ ១៩ រួចចូរទៅប្រាប់អ្នកស្រុកនេះថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមដែលរស់នៅក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ពួកគេនឹងបរិភោគនំប៉័ងរបស់ខ្លួនដោយខ្វល់ចិត្ត ហើយផឹកទឹកដោយភ័យតក់ស្លុត ព្រោះស្រុករបស់ពួកគេនឹងទៅជាកន្លែងសូន្យស្ងាត់។+ នេះកើតឡើងដោយសារមនុស្សនៅទីនោះបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ។+ ២០ រីឯបណ្ដាក្រុងដែលពួកគេរស់នៅវិញ ក្រុងទាំងនោះនឹងត្រូវកម្ទេចចោល+ ហើយទឹកដីរបស់ពួកគេនឹងត្រូវបោះបង់ចោល។ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា»›»។+
២១ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ២២ «កូនមនុស្សអើយ! សុភាសិតមួយនៅអ៊ីស្រាអែលចែងថា៖ ‹ពេលវេលាចេះតែកន្លងទៅ តែរាល់ការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតមិនបានកើតឡើងសោះ›។ អ្នកក៏ធ្លាប់ឮសុភាសិតនេះដែរមែនទេ?+ ២៣ ហេតុនេះ ចូរនិយាយទៅពួកគេថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំនឹងបំបាត់សុភាសិតនេះចោល ហើយនឹងគ្មានអ្នកណាប្រើសុភាសិតនេះនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលទៀតទេ»›។ ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវប្រាប់ពួកគេវិញថា៖ ‹គ្រានោះជិតមកដល់ហើយ+ រាល់ការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតនឹងកើតឡើងជាក់ជាមិនខាន›។ ២៤ ព្រោះនឹងលែងមានការបើកបង្ហាញក្លែងក្លាយ ឬការទស្សន៍ទាយដែលបោកបញ្ឆោតនៅក្នុងចំណោមពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលទៀតហើយ។+ ២៥ ‹«ព្រោះខ្ញុំយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងមានប្រសាសន៍ ហើយពាក្យដែលខ្ញុំពោលចេញហើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យកើតឡើងដោយឥតបង្អង់។+ ឱពូជពង្សដែលបះបោរប្រឆាំងអើយ!+ នៅគ្រារបស់អ្នក ពាក្យដែលខ្ញុំមានប្រសាសន៍ទៅហើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យក្លាយទៅជាការពិតជាក់ជាមិនខាន»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត›»។
២៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ២៧ «កូនមនុស្សអើយ! បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងនិយាយគ្នាថា៖ ‹ការបើកបង្ហាញដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិតនោះ គឺសម្រាប់អនាគតដ៏យូរអង្វែង ហើយអ្វីដែលគាត់កំពុងប្រកាសទុកជាមុននោះ គឺសម្រាប់គ្រាដ៏ឆ្ងាយទេ›។+ ២៨ ហេតុនេះ ចូរនិយាយទៅពួកគេថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖ «‹គ្មានពាក្យណាមួយរបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវបង្អង់ឡើយ ហើយអ្វីដែលខ្ញុំមានប្រសាសន៍ នឹងកើតឡើងជាប្រាកដ›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»›»។