“යෙරුසලමේ සිටි නියෝජිතයන් හා වැඩිමහල්ලන්” තීරණය කරපු දේවල් ගැන සභාවන් දැනුවත් කරන්න මුල් සියවසේදී සහෝදරයන් කීපදෙනෙක්ව පත් කරලා තිබුණා. (ක්‍රියා 16:4) එයාලා පාලක මණ්ඩලයේ නියෝජිතයන්. පාලක මණ්ඩලයෙන් ලැබුණ මඟ පෙන්වීම්වලට කීකරු වෙද්දී “සභාවල සිටි සියලුදෙනාගේ විශ්වාසය ශක්තිමත් වූ අතර එහි සිටි අයගේ ගණනද දිනෙන් දින වැඩි වුණා.” දෙවිගේ සංවිධානයෙන් මඟ පෙන්වීම් ලැබෙද්දී ශාඛා කමිටු නැත්නම් දේශීය කමිටු සාමාජිකයන්, චාරිකා සේවකයන්, වැඩිමහල්ලන් ඉක්මනින් ඒවාට කීකරු වෙන්න ඕනේ. බයිබලේ අපි හැමෝටම උනන්දු කරන්නේ පෙරමුණ ගන්න සහෝදරයන්ට කීකරු වෙන්න කියලයි. (ද්වි. 30:16; හෙබ්‍රෙ. 13:7, 17) ලැබෙන මඟ පෙන්වීම්වලට විරුද්ධව කෙනෙක් කැරලිගහනවා නම් ඒ ගැන කන් කෙඳිරිගානවා නම් එයා හරියට මුල් සියවසේ හිටපු දියොත්‍රෙෆස් වගේ. (3 යොහ. 9, 10) අපි අපෙන්ම මෙහෙම අහගමු. ‘මං දේවල් කරන විදිහ දකිද්දී යෙහෝවා දෙවිට ළැදිව ඉන්න සභාවේ අය දිරිගැන්වෙයිද? පෙරමුණ ගන්න සහෝදරයන් දෙන මඟ පෙන්වීම් මං ඉක්මනින්ම අදාළ කරගන්නවාද?’ w16.11 2:10, 11

දෙවි දුන්න ඒ මඟ පෙන්වීමට කීකරු වුණ යුදෙව්වන් වහලුන් වෙලා හිටියත් සාමාන්‍යයෙන් හොඳ ජීවිතයක් ගත කළා. එදිනෙදා වැඩකටයුතු නිදහසේ කරගන්න, රට ඇතුළේ ඕනෑම තැනකට යන්න බැබිලෝනිවරුන් යුදෙව්වන්ට ඉඩ දීලා තිබුණා. බැබිලෝනිය ඒ කාලේ ප්‍රධාන වෙළඳ මධ්‍යස්ථානයක්. පැරණි ලියවිලිවලින් හොයාගෙන තියෙන විදිහට සමහර යුදෙව්වන් ව්‍යාපාර කටයුතු හොඳින් ඉගෙනගත්තා. දක්ෂ කර්මාන්තකරුවන් වුණා. සමහරු ධනවතුන් වුණා. සියවස් ගාණකට කලින් ඊශ්‍රායෙල්වරුන් ඊජිප්තුවේ වහලුන් විදිහට ගත කරපු ජීවිතේ එක්ක බලද්දී බැබිලෝනියේදී දුෂ්කරතා අද්දැක්කේ නැති තරම්. (නික්. 2:23-25) දෙවි බලාපොරොත්තු වුණ විදිහට ආයෙත් ඔහුට නමස්කාර කරන්න යුදෙව්වන්ට පුළුවන් වෙයිද? ඒ කාලේ හැටියට ඒක විශ්වාස කරන්න අමාරු දෙයක්. මොකද බැබිලෝනිවරුන් කවදාවත් වහලුන්ව නිදහස් කරන්නේ නැහැ. ඒත් යුදෙව්වන්ව බැබිලෝනියෙන් නිදහස් කරනවා කියලා දෙවි පොරොන්දු වුණා. ඒ පොරොන්දුව ඒ විදිහටම ඉටු වුණා. දෙවි පොරොන්දු වෙන ඕනම දෙයක් අනිවාර්යයෙන්ම ඉටු වෙනවා.—යෙසා. 55:11. w16.11 4:3, 5

පාවුල් ඒකෙන් අදහස් කළේ මොකක්ද? පාවුල්ගේ සහ මුල් සියවසේ හිටපු අනිත් අයගේ පව්වලට යෙහෝවා දෙවි යේසුස්ගේ ජීවිත පූජාව මාර්ගයෙන් සමාව දුන්නා. ඊටපස්සේ දෙවි තමන්ගේ බලයෙන් එයාලව අභිෂේක කරලා තමන්ගේ පුත්‍රයන් විදිහට පිළිගත්තා. එයාලා දිගටම දෙවිට විශ්වාසවන්තව හිටියොත් දේවරාජ්‍යයේ හවුල් පාලකයන් වෙන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා. ඒත් ඒ වෙද්දී එයාලා හිටියේ පොළොවේ. එහෙමනම් අද දිනපදේ සඳහන් දේ පාවුල්ට කියන්න පුළුවන් වුණේ කොහොමද? ඒක පැහැදිලි කරන්න පාවුල් යේසුස්ව උදාහරණෙට ගත්තා. යේසුස් මිය ගියාට පස්සේ ඔහුව නැවත නැඟිටෙව්වේ ආයේ කවදාවත් මිය යන්නේ නැති අමරණීය කෙනෙක් විදිහට. “ඔහු කෙරෙහි බලපැවැත්වීමට මරණයට තවදුරටත් හැකියාවක් නැත්තේ” ඒ නිසයි. මුල් සියවසේ හිටපු අය යේසුස්ගේ අනුගාමිකයන් වෙද්දී වුණෙත් ඒ වගේ ලොකු වෙනසක්. එයාලා කලින් ගත කරපු ජීවිතේ අත්හැරලා මුළුමනින්ම වෙනස් වුණා. වැරදි ආශාවන්ට තමන්ව පාලනය කරන්න එයාලා තවදුරටත් ඉඩ දුන්නේ නැහැ. එහෙම බලද්දී එදා හිටපු අය ‘පව්කාර ස්වභාවය සම්බන්ධයෙන් මිය ගිහින් කියලත් යේසුස් ක්‍රිස්තුස් මාර්ගයෙන් දෙවි වෙනුවෙන් ජීවත්ව සිටිනවා කියලත්’ කියන්න පුළුවන් වුණා.—රෝම 6:9, 11. w16.12 1:9, 10