34 Menjëherë Jakobi shqeu rrobat, ngjeshi një copë thesi* në mes dhe mbajti zi shumë ditë për të birin. 35 Gjithë bijtë e bijat e tij përpiqeshin ta ngushëllonin, por ai nuk pranonte të ngushëllohej e thoshte: «Do të zbres në Varr*+ i pikëlluar për tim bir!», dhe nuk ndalonte së qari për të birin.

36 Atëherë Jakobi, babai i tyre, u bërtiti: «Ju më latë pa fëmijë!+ Jozefi s’është më,+ Simeoni s’është më+ dhe tani do të më merrni edhe Beniaminin! Ç’më ranë mbi kokë gjithë këto halle?!»

30 Pastaj Izraeli i tha Jozefit: «Tani le të vdes, sepse e kam parë fytyrën tënde dhe e di se je ende gjallë!»