Isaia
26 Atë ditë në vendin e Judës+ do të këndohet kjo këngë:+
«Ne kemi një qytet të fortë.+
Shpëtimi që sjell ai,* është mur e ledh* mbrojtës.+
3 Ti do t’i ruash ata që mbështeten plotësisht te ti;*
do t’u japësh paqe të pafund,+
sepse te ti kanë besim.+
5 Ai i ka poshtëruar ata që banonin lart, në qytetin e lartësuar.
Ai e poshtëron, e ul deri në tokë;
e hedh poshtë në pluhur.
6 Të munduarit e të përvuajturit
do ta shkelin me këmbë.»
7 Shtegu i të drejtit është i drejtë.*
Ti do ta sheshosh udhën e të drejtit, sepse je i drejtë.
8 Teksa ecim në shtegun tënd të drejtësisë,
ne shpresojmë te ti, o Jehova!
E çmojmë si thesar emrin tënd,
dëshirojmë me zjarr që ai të kujtohet.*
9 Shpirti im të kërkon natën,
po, me zjarr të kërkoj,+
sepse kur dekreton vendime për tokën,
banorët e saj mësojnë ç’është drejtësia.+
Edhe në vendin e drejtësisë, ai do të veprojë me ligësi+
dhe nuk do ta shohë madhështinë e Jehovait.+
11 O Jehova, dora jote është ngritur kundër tyre, por ata nuk e shohin.+
Ata do të shohin zellin që ke për popullin tënd, e do t’u vijë turp.
Po, zjarri i përgatitur për kundërshtarët e tu do t’i përpijë.
12 O Jehova, ti do të na japësh paqe.+
Po, çdo gjë e bëjmë falë forcës që na jep ti.
13 O Jehova, Perëndia ynë, veç teje kemi pasur edhe zotërinj të tjerë mbi kokë,+
por vetëm emrin tënd s’e heqim nga goja.+
14 Ata janë të vdekur, e nuk do të jetojnë më,
dergjen të pafuqishëm në vdekje e nuk do të ngrihen më,+
sepse ti u ktheve kundër tyre,
që t’i shfarosje e të mos u zihej më emri në gojë.
15 Ti e ke shtuar kombin, o Jehova,
po, e ke shtuar kombin e i ke sjellë lavdi vetes;+
ti i ke zgjeruar shumë kufijtë e vendit.+
16 O Jehova, kur ishin në hall, të drejtoheshin ty
17 Si një grua shtatzënë në prag të lindjes
që përpëlitet e thërret nga dhembjet,
kështu na ke bërë edhe ne, o Jehova.
18 Kemi mbetur shtatzënë, kemi pasur dhembje lindjeje,
por, si të thuash, kemi sjellë në jetë erë.
Vendit nuk i sollëm shpëtim
dhe askush nuk erdhi në jetë që të banojë atje.
19 «Të vdekurit e tu do të jetojnë.
Kufomat e popullit tim* do të çohen.+
Zgjohuni dhe lëshoni britma të gëzuara,
ju që banoni në pluhur,+
sepse vesa juaj është si vesa e mëngjesit,*
dhe toka do t’i kthejë në jetë* ata që dergjen të pafuqishëm në vdekje.
Fshihu veç për një çast derisa të kalojë zemërimi.*+
21 Se ja, Jehovai po del nga banesa e vet,
që t’u kërkojë llogari banorëve të vendit për fajin e tyre.
Toka do ta nxjerrë sheshit gjakun e derdhur
e nuk do t’i mbulojë më të vrarët.»