Romakëve

9 Ashtu si Krishti, po them të vërtetën e nuk po gënjej—sepse edhe vetë ndërgjegjja ime jep dëshmi për mua nën drejtimin e frymës së shenjtë—​2 se më dhemb shpirti e më qan zemra pa pushim. 3 Vërtet, do të doja të isha unë i mallkuar dhe i ndarë nga Krishti për hir të vëllezërve të mi, të të afërmve të mi prej gjaku,* 4 po, të izraelitëve, të cilët Perëndia i birësoi+ e u dha lavdi. Atyre iu besuan besëlidhjet,+ Ligji,+ shërbimi i shenjtë+ dhe premtimet.+ 5 Të tyret janë edhe patriarkët+ dhe nga ata erdhi edhe Krishti.+ Lëvduar qoftë përgjithmonë Perëndia, që është mbi gjithçka! Amin!

6 Por kjo nuk do të thotë se fjala e Perëndisë ka dështuar, sepse jo të gjithë ata që janë pasardhës të Izraelit, janë vërtet «izraelitë».+ 7 As nuk janë të gjithë fëmijë të Abrahamit, ndonëse janë pasardhës* të tij.+ Përkundrazi është shkruar: «Pasardhësi* yt i premtuar do të vijë nëpërmjet Isakut.»+ 8 Kjo do të thotë se fëmijë të Perëndisë nuk janë medoemos fëmijët që lindën sipas gjakut,+ por pasardhës* të vërtetë konsiderohen fëmijët që lindën sipas premtimit.+ 9 Pasi këto ishin fjalët e premtimit: «Do të vij vitin tjetër në këtë kohë dhe Sara do të lindë një djalë.»+ 10 Po e njëjta gjë ndodhi edhe kur Rebeka mbeti shtatzënë me binjakë nga Isaku, paraardhësi ynë,+ 11 sepse kur ata ende nuk kishin lindur dhe nuk kishin bërë ndonjë të mirë a të keqe, (për të treguar se zgjedhja e Perëndisë, e cila përputhet me qëllimin e tij, nuk varet nga veprat, por nga Perëndia që thërret) 12 asaj iu tha: «Më i madhi do të jetë skllav i më të voglit.»+ 13 Pikërisht siç është shkruar: «E desha Jakobin, por e urreva Esaun.»+

14 Ç’të themi, pra? Mos është i padrejtë Perëndia? Kurrsesi!+ 15 Ai i thotë në fakt Moisiut: «Do t’i tregoj mëshirë atij që dua t’i tregoj mëshirë dhe do t’i tregoj dhembshuri atij që dua t’i tregoj dhembshuri.»+ 16 Prandaj, kjo zgjedhje nuk varet as nga dëshira e as nga përpjekjet e dikujt,* por nga Perëndia, i cili është i mëshirshëm.+ 17 Për shembull, Shkrimi thotë për faraonin: «Pikërisht për këtë arsye të kam lënë gjallë: që nëpërmjet teje të tregoj fuqinë time dhe që emri im të shpallet në mbarë tokën.»+ 18 Kështu, ai i tregon mëshirë atij që dëshiron t’i tregojë mëshirë, por e lejon të bëhet kryeneç atë që s’heq dorë nga kryeneçësia.+

19 Mbase tani do të thuash: «Pse, atëherë, ai vazhdon të gjejë të meta? E kush mund të dalë kundër vullnetit të tij?» 20 Por kush je ti, o njeri, që të replikosh* me Perëndinë?!+ A i thotë ena e modeluar atij që e modeloi: «Pse më bëre kështu?»+ 21 Çfarë? A nuk ka autoritet poçari mbi argjilën,+ që të bëjë nga i njëjti brumë një enë për përdorim të veçantë* dhe një tjetër për përdorim të zakonshëm?* 22 Ç’të themi, pra, për faktin që Perëndia i toleroi me shumë durim enët e zemërimit që ishin përgatitur për shkatërrim, edhe pse vullneti i tij ishte që të tregonte fuqinë dhe zemërimin e vet të furishëm? 23 E ç’të themi nëse këtë e bëri që të tregonte me sa shumë lavdi i veshi enët e mëshirës,+ të cilat i përgatiti që më parë për të marrë lavdi, 24 domethënë ne, që ai na thirri jo vetëm nga judenjtë, por edhe nga kombet?*+ 25 Tamam siç thotë Ai edhe te Hozea: «Ata që nuk janë populli im,+ do t’i quaj ‘populli im’ dhe atë që nuk ishte e shtrenjtë për mua, do ta quaj ‘e shtrenjta ime’,+ 26 dhe në vendin ku iu tha: ‘Ju nuk jeni populli im’, atje do të quhen ‘bij të Perëndisë së gjallë’.»+

27 Për më tepër, edhe Isaia shpalli për Izraelin: «Edhe sikur bijtë e Izraelit të jenë si rëra e detit, vetëm një mbetje do të shpëtojë,+ 28 sepse Jehovai* do t’u kërkojë llogari banorëve të tokës, plotësisht dhe pa vonesë.»+ 29 Ashtu si paratha Isaia: «Po të mos na kishte siguruar pasardhës* Jehovai* i ushtrive, do të ishim bërë njësoj si Sodoma dhe do t’i kishim ngjarë Gomorrës.»+

30 Ç’të themi, atëherë? Njerëzit e kombeve, edhe pse nuk përpiqeshin të ishin të drejtë, arritën të quheshin të drejtë+ në bazë të besimit,+ 31 kurse Izraeli, edhe pse përpiqej të ishte i drejtë duke zbatuar Ligjin, nuk arriti dot ta përmbushte atë Ligj. 32 Për ç’arsye? Ngaqë nuk përpiqej të ishte i drejtë me anë të besimit, por me anë të veprave, duke zbatuar Ligjin. Ata u penguan në «gurin e pengesës»,+ 33 ashtu siç është shkruar: «Unë po vë në Sion një gur+ e një shkëmb pengese, por kush tregon besim tek ai, nuk do të zhgënjehet.»+