Eksodi

34 Atëherë Jehovai i tha Moisiut: «Gdhend dy pllaka guri si ato të parat,+ dhe unë do të shkruaj në to fjalët+ që ishin në pllakat që copëtove.+ 2 Bëhu gati për nesër në mëngjes, sepse atëherë do të ngjitesh në malin Sinai e atje, në majë të malit, do të qëndrosh para meje.+ 3 Por askush s’mund të ngjitet me ty dhe askush të mos duket në gjithë malin, e madje asnjë kope e asnjë tufë të mos kullosë përpara malit.»+

4 Kështu Moisiu gdhendi dy pllaka guri si të parat, u çua herët në mëngjes dhe u ngjit në malin Sinai, siç e kishte urdhëruar Jehovai, me dy pllakat e gurit në dorë. 5 Pastaj Jehovai zbriti+ te reja në mal, qëndroi atje me Moisiun dhe shpalli emrin e tij, Jehova.*+ 6 Teksa kalonte përpara tij, Jehovai shpalli: «Jehovai, Jehovai, një Perëndi i mëshirshëm+ dhe i dhembshur,*+ që nuk zemërohet shpejt,+ që është plot dashuri besnike*+ e të vërtetë,*+ 7 që tregon dashuri besnike për mijëra breza,+ që fal fajin, shkeljen* dhe mëkatin,+ por që në asnjë mënyrë nuk e lë pa ndëshkuar fajtorin,+ që për fajin e etërve ndëshkon bijtë e nipërit, deri në brezin e tretë dhe të katërt.»+

8 Në çast Moisiu u përkul me fytyrë përtokë 9 dhe tha: «O Jehova, nëse vërtet gëzoj pëlqimin tënd, të lutem Jehova hajde me ne,+ edhe pse jemi një popull kryeneç,*+ dhe na e fal fajin e mëkatin+ e na merr si prona jote.» 10 Jehovai iu përgjigj: «Ja ku po bëj një besëlidhje me ju: para gjithë popullit do të bëj gjëra të mrekullueshme, që s’janë bërë kurrë në gjithë tokën a mes tërë kombeve,+ dhe gjithë popujt mes të cilëve jetoni, do ta shohin veprën time, sepse unë do të bëj për ju një gjë që të lë gojëhapur.+

11 Kushtojini vëmendje asaj që po urdhëroj sot.+ Ja, unë po i dëboj amoritët, kananitët, hititët, perezitët, hivitët dhe jebusitët.+ 12 Prandaj kini kujdes që të mos bëni asnjë besëlidhje me banorët e vendit ku po shkoni,+ përndryshe do të bëhen lak për ju.+ 13 Madje shembuani altarët, bëjuani copë-copë kolonat e shenjta dhe rrënojuani shtyllat e shenjta.*+ 14 Mos u përkulni para një perëndie tjetër,+ sepse unë, Jehovai, njihem si Ai që kërkoj* të më përkushtohesh vetëm mua.* Po, unë jam një Perëndi që kërkoj të më përkushtohesh vetëm mua.+ 15 Kujdes se mos bëni ndonjë besëlidhje me banorët e vendit, sepse kur ata ta shesin veten si prostitutë te perënditë e tyre e t’u bëjnë flijime,+ mbase dikush ju fton e ju hani nga flijimet e tyre.+ 16 Atëherë me siguri do të merrni gra për djemtë tuaj nga vajzat e tyre,+ dhe ato do ta shesin veten si prostitutë te perënditë e tyre, dhe do t’i shtyjnë edhe djemtë tuaj ta shesin veten si prostitutë te perënditë e tyre.+

17 Mos bëni perëndi prej metali të derdhur.+

18 Do të kremtoni Festën e Bukëve Pa Maja;+ shtatë ditë do të hani bukë pa maja, siç ju kam urdhëruar, në kohën e caktuar të muajit abib,*+ sepse atë muaj dolët nga Egjipti.

19 Çdo i parëlindur mashkull* është imi;+ edhe pjella e parë e bagëtisë suaj të trashë a të imët më përket mua.+ 20 Pjellën e parë të gomarit do ta shpengoni* me një dele, por nëse nuk e shpengoni, thyejini qafën. Gjithashtu do të shpengoni çdo të parëlindur të djemve tuaj.+ Askush nuk mund të vijë duarbosh para meje.

21 Gjashtë ditë do të punoni, kurse ditën e shtatë do të pushoni;*+ edhe gjatë kohës së lërimit të tokës e të korrjes do të pushoni.

22 Në të dalë të vitit+ do të kremtoni Festën e Javëve me frytet e para të korrjes së grurit dhe Festën e Mbledhjes.*

23 Tri herë në vit, të gjithë burrat* të paraqiten para Zotërisë së vërtetë, Jehovait, Perëndisë së Izraelit,+ 24 sepse unë do t’i dëboj kombet+ e do ta zgjeroj territorin tuaj, dhe askush nuk do ta dëshirojë vendin tuaj kur të ngjiteni për t’u paraqitur para Jehovait, Perëndisë tuaj, tri herë në vit.

25 Mos e paraqitni gjakun e flijimit tim me asgjë që ka majá,+ dhe flijimi i Festës së Kalimit* të mos ruhet deri në mëngjes.+

26 Duhet të çoni pjesën më të mirë të fryteve të para të tokës suaj në shtëpinë e Jehovait, Perëndisë tuaj.+

Mos e zieni kecin në qumështin e nënës së vet.»+

27 Jehovai i tha akoma Moisiut: «Shkruaji këto fjalë,+ sepse në përputhje me to, po bëj një besëlidhje me ty dhe Izraelin.»+ 28 Kështu ai ndenji atje me Jehovain 40 ditë e 40 net, gjatë të cilave nuk hëngri bukë e nuk piu ujë.+ Dhe Ai* i shkroi në pllaka fjalët e besëlidhjes, Dhjetë Urdhërimet.*+

29 Pastaj Moisiu zbriti nga mali Sinai dhe kishte në dorë dy pllakat e Dëshmisë.+ Mirëpo nuk e dinte që fytyra i rrezatonte ngaqë kishte folur me Perëndinë. 30 Kur panë Moisiun, Aroni dhe gjithë izraelitët vunë re që fytyra i rrezatonte dhe kishin frikë t’i afroheshin.+

31 Por Moisiu i thirri, prandaj Aroni dhe gjithë prijësit e asamblesë shkuan tek ai dhe Moisiu foli me ta. 32 Pas kësaj tërë izraelitët iu afruan dhe ai u dha të gjitha urdhërimet që i kishte dhënë Jehovai në malin Sinai.+ 33 E nga ajo kohë e tutje, Moisiu vinte një vel në fytyrë+ kur mbaronte së foluri me ta. 34 Por kur paraqitej para Jehovait për të folur me të, Moisiu e hiqte velin derisa të dilte para popullit.+ Pastaj dilte para izraelitëve dhe u tregonte urdhërimet që kishte marrë.+ 35 Dhe izraelitët e shihnin që fytyra e Moisiut rrezatonte; pastaj Moisiu e vinte velin në fytyrë deri kur paraqitej për të folur me Perëndinë.*+