Zanafilla
25 Tani, Abrahami mori një grua tjetër, që e kishte emrin Ketura. 2 Me kalimin e kohës, ajo i lindi Zimranin, Jokshanin, Medanin, Midianin,+ Ishbakun dhe Shuahun.+
3 Jokshanit i lindën Sheba dhe Dedani.
Bijtë e Dedanit ishin: Ashurimi, Letushimi dhe Leumimi.
4 Bijtë e Midianit ishin: Efahu, Eferi, Hanoku, Abidai dhe Eldahu.
Të gjithë këta ishin bijtë e Keturës.
5 Më vonë Abrahami i dha Isakut çdo gjë që kishte,+ 6 kurse bijve që kishte me konkubinat, u dha dhurata. Pastaj, ndërsa ishte ende gjallë, i dërgoi ata për në vendin e Lindjes, larg të birit,+ Isakut. 7 Abrahami jetoi gjithsej 175 vjet. 8 Pastaj Abrahami dha frymë e vdiq në pleqëri të mbarë, i moshuar e i kënaqur, dhe u bashkua me popullin e tij.* 9 Bijtë e tij, Isaku dhe Ismaeli, e varrosën në shpellën e Makpelahut, në arën e Efronit, birit të Zoharit, hititit, që ndodhet përballë Mamresë,+ 10 në arën që Abrahami u kishte blerë bijve të Hethit. Abrahamin e varrosën atje bashkë me Sarën, gruan e tij.+ 11 Pas vdekjes së Abrahamit, Perëndia vazhdoi ta bekonte Isakun,+ birin e tij; Isaku banonte pranë Ber-Lahai-Roit.+
12 Kjo është historia e Ismaelit,+ birit të Abrahamit, që Agara,+ egjiptiania, shërbyesja e Sarës, i lindi Abrahamit.
13 Këta janë emrat e bijve të Ismaelit sipas prejardhjes së tyre familjare: Nebajoti,+ i parëlinduri i Ismaelit, pastaj Kedari,+ Adbeli, Mibsami,+ 14 Mishmai, Dumahu, Masai, 15 Hadadi, Temai, Jeturi, Nafishi dhe Kedemahu. 16 Këta janë bijtë e Ismaelit, dhe këta janë emrat e tyre sipas vendbanimeve dhe sipas kampeve të tyre,* 12 prijës sipas fiseve të tyre.+ 17 Ismaeli jetoi 137 vjet. Pastaj ai dha frymë e vdiq, dhe u bashkua me popullin e tij.* 18 Ata* u vendosën me banim nga Havilahu+ pranë Surit,+ që ndodhet afër Egjiptit, deri në Asiri, dhe zunë vend përballë gjithë vëllezërve të tyre.*+
19 Kurse kjo është historia e Isakut, birit të Abrahamit.+
Abrahamit i lindi Isaku. 20 Isaku ishte 40 vjeç kur u martua me Rebekën, bijën e Betuelit,+ aramaitit nga Padan-Arami, motrën e Labanit, aramaitit. 21 Isaku i përgjërohej pa pushim Jehovait për gruan e tij, sepse nuk lindte fëmijë. Prandaj Jehovai iu përgjigj përgjërimit të tij, dhe Rebeka, e shoqja, mbeti shtatzënë. 22 Fëmijët në bark të saj nisën të ziheshin me njëri-tjetrin,+ prandaj ajo tha: «Nëse më duhet të vuaj kështu, kot që rroj!» Kështu e pyeti Jehovain, 23 dhe Jehovai i tha: «Në bark ke dy kombe,+ dy popuj do të dalin prej teje.+ Njëri komb do të jetë më i fortë se tjetri,+ dhe më i madhi do t’i shërbejë më të voglit.»+
24 Kur mbushi ditët e lindjes, ja, kishte binjakë. 25 I pari doli i tëri i kuq dhe dukej sikur kishte veshur një rrobë prej leshi,+ prandaj e quajtën Esau.*+ 26 Pastaj doli edhe i vëllai, i cili kishte kapur thembrën e Esaut me dorë,+ prandaj Isaku e quajti Jakob.*+ Ai ishte 60 vjeç kur Rebeka i lindi djemtë.
27 Ndërsa rriteshin, Esau u bë gjahtar i zoti,+ i dhënë pas gjahut, kurse Jakobi kalonte kohën më të madhe në tenda dhe ishte njeri i paqortueshëm.+ 28 Isaku donte Esaun, sepse i sillte për të ngrënë mish gjahu, ndërsa Rebeka donte Jakobin.+ 29 Një herë, Jakobi po ziente ca gjellë kur Esau u kthye i rraskapitur nga fusha. 30 Prandaj Esau i tha Jakobit: «Shpejt, të lutem, më jep një lugë nga gjella e kuqe* që ke aty, sepse po vdes urie!»* Ja pse u quajt Edom.*+ 31 Jakobi ia ktheu: «Më parë, më shit të drejtën tënde si i parëlindur.»+ 32 Esau vazhdoi: «Unë po vdes këtu! Ç’më duhet e drejta e të parëlindurit?!» 33 Jakobi shtoi: «Së pari m’u beto!» Prandaj iu betua dhe i shiti Jakobit të drejtën si i parëlindur.+ 34 Atëherë Jakobi i dha Esaut bukë dhe gjellë me thjerrëza, dhe ai hëngri e piu, u ngrit dhe iku. Kështu Esau e përbuzi të drejtën e të parëlindurit.