Josiu

6 Jerikoja ishte krejtësisht e mbyllur nga frika e izraelitëve; asnjeri nuk dilte e asnjeri nuk hynte.+

2 Atëherë Jehovai i tha Josiut: «Ja, të kam dhënë në dorë Jerikonë, mbretin dhe luftëtarët e saj të fuqishëm.+ 3 Të gjithë ju luftëtarë, duhet të marshoni një herë rreth e qark qytetit; këtë duhet ta bëni për gjashtë ditë. 4 Shtatë priftërinj duhet të mbajnë shtatë brirë dashi përpara Arkës. Kurse ditën e shtatë duhet të marshoni rreth qytetit shtatë herë, dhe priftërinjtë duhet t’u bien brirëve.+ 5 Kur t’u bien brirëve, sapo të dëgjoni tingullin e brirëve,* tërë populli duhet të lëshojë një britmë të madhe lufte. Atëherë muri i qytetit do të rrafshohet+ dhe gjithë populli duhet të sulet përpara.»

6 Kështu Josiu, biri i Nunit, mblodhi priftërinjtë dhe u tha: «Merrni arkën e besëlidhjes dhe shtatë nga ju duhet të mbajnë shtatë brirë dashi në krye të Arkës së Jehovait.»+ 7 Pastaj i tha popullit: «Ecni e marshoni rreth e qark qytetit; forcat e armatosura+ të kalojnë në krye të Arkës së Jehovait.» 8 Dhe ashtu siç i kishte thënë Josiu popullit, shtatë priftërinj që mbanin shtatë brirë dashi para Jehovait u nisën dhe u ranë brirëve, kurse arka e besëlidhjes së Jehovait i ndiqte nga pas. 9 Forcat e armatosura kaluan në krye të priftërinjve që u binin brirëve, dhe praparoja ndoqi Arkën teksa ata u binin pareshtur brirëve.

10 Tani, Josiu e kishte urdhëruar popullin: «Mos bërtitni e të mos ju dëgjohet zëri. Nga goja juaj të mos dalë asnjë fjalë deri ditën kur t’ju them: ‘Bërtitni!’ Atëherë bërtitni.» 11 Ai urdhëroi që Arka e Jehovait të marshonte një herë rreth e qark qytetit, e pastaj u kthyen në kamp dhe kaluan natën aty.

12 Të nesërmen Josiu u çua herët në mëngjes, priftërinjtë morën Arkën+ e Jehovait 13 dhe shtatë priftërinjtë që mbanin shtatë brirët e dashit ecën përpara Arkës së Jehovait dhe u binin atyre pareshtur. Forcat e armatosura ecnin përpara tyre dhe praparoja ndiqte Arkën e Jehovait teksa dëgjohej pareshtur tingulli i brirëve. 14 Ditën e dytë marshuan një herë rreth e qark qytetit e pastaj u kthyen në kamp; këtë gjë e bënë për gjashtë ditë.+

15 Ditën e shtatë u çuan herët, me të zbardhur dita, dhe marshuan në të njëjtën mënyrë shtatë herë rreth e qark qytetit; vetëm atë ditë marshuan shtatë herë rreth e qark qytetit.+ 16 Herën e shtatë priftërinjtë u ranë brirëve dhe Josiu i tha popullit: «Bërtitni,+ sepse Jehovai jua ka dhënë në dorë qytetin! 17 Qyteti dhe gjithçka që është në të duhet caktuar për shkatërrim.*+ Gjithçka i përket Jehovait! Të lihet gjallë vetëm prostituta Rahabë,+ ajo dhe të gjithë ata që janë në shtëpi me të, sepse i fshehu lajmëtarët që dërguam.+ 18 Kurse ju rrini larg asaj që duhet shkatërruar,+ që të mos e dëshironi e të mos e merrni,+ përndryshe do ta bëni kampin e Izraelit diçka të caktuar për shkatërrim e do t’i sillni telashe.*+ 19 Ndërsa tërë argjendi, ari dhe sendet prej bakri e prej hekuri janë të shenjta dhe i përkasin Jehovait.+ Duhet të shkojnë në thesarin e Jehovait.»+

20 Kështu, kur priftërinjtë u ranë brirëve, populli bërtiti.+ Sapo populli dëgjoi tingullin e bririt dhe lëshoi një britmë të madhe lufte, muri u rrafshua.+ Pastaj populli u sul drejt qytetit, gjithsecili përpara, dhe e pushtoi. 21 Ata shfarosën gjithçka kishte ky qytet, burra e gra, të rinj e të moshuar, gjedhë, dhen e gomarë duke i kaluar në teh të shpatës.+

22 Dy burrave që kishin vëzhguar vendin, Josiu u tha: «Shkoni në shtëpinë e prostitutës dhe nxirreni me gjithë njerëzit e saj siç iu betuat.»+ 23 Kështu vëzhguesit shkuan dhe nxorën Rahabën, bashkë me të atin, të ëmën, vëllezërit dhe gjithë njerëzit e saj; po, nxorën tërë familjen e saj+ dhe e çuan shëndoshë e mirë në një vend jashtë kampit të Izraelit.

24 Pastaj i vunë zjarrin qytetit dhe dogjën gjithçka kishte. Por argjendin, arin dhe sendet prej bakri e prej hekuri i dorëzuan në thesarin e shtëpisë së Jehovait.+ 25 Vetëm prostitutës Rahabë, shtëpisë së babait dhe tërë njerëzve të saj, Josiu ua kurseu jetën.+ Ajo jeton edhe sot e kësaj dite në Izrael,+ sepse fshehu burrat që dërgoi Josiu për të vëzhguar Jerikonë.+

26 Në atë kohë, Josiu tha këtë mallkim:* «Mallkuar qoftë para Jehovait ai njeri që merr përsipër të rindërtojë qytetin e Jerikosë! Kur t’i hedhë themelet, do ta paguajë me jetën e të parëlindurit të tij dhe, kur t’i ngrejë portat e qytetit, do ta paguajë me jetën e djalit më të vogël!»+

27 Kështu Jehovai ishte me Josiun+ dhe fama e tij u përhap në mbarë tokën.+